İKİDE AŞK

Bölüm Yirmi Bir

Keyifli okumalar!

İkide Aşk- Bölüm Yirmi Bir: İlk Temas

"Ben yapamayacağım." diye mırıldandım önümdeki sahneye bakarken. Ellerim titremeye başlamış, midem çoktan kasılmaktan kendini yok edecek dereceye gelmişti. Birkaç metre ileride üzerinde çubuklu formamızla Taha ve kameraman vardı. Gülerek bir şeyler konuşuyorlardı. Yanlarında yer almam lazımdı ama o kadarını yapabileceğimi düşündüğüm söylenemezdi. Üstelik konu Taha olduğu kadar, yapacağım şeydi de.

Herkes beni izleyecekti! 

Bayılabilirdim. 

"Saçmalama Dize." dedi Sinan'ın eğlenen sesi. Ona alttan alttan ters bakışlarımı gönderdim. Bu durumla eğlenmesi hiç hoş değildi. Çünkü ben kalp krizi geçiriyor olabilirdim. Sinan'ın gülüşü biraz daha genişledi. Dakikalardır yanımda durmuş, özgüvenimin bana uğramasını bekliyordu. Ama ona kötü bir haberim vardı; özgüvenim bugün bana asla uğramazdı. "Hadi korkma." diyerek belime elini koydu ve beni oraya doğru itti. "Hem ben yanında olacağım. Kötü olursa, yeniden çekeriz. Canlı değil sonuçta."

Adımlarım dururken, heyecanla kaşlarım havalandı. "Vallahi mi?" diyerek mırıldandım hızla. Gülerek kafasını salladı. Derin bir nefes alırken rahatladığımı hissettim. Taha'nın kafasına yumruk atarsam, insanlar bunu izlemek zorunda kalmayacaktı demek ki. Ya da rezil olursam... Ki bu daha olasıydı. Sinan'ın eğlenen bakışları artarken gülerek kafasını salladı. "Vallahi."

Taha ve kameramanın bakışları bize döndüğünde, kameramana beceriksizce bir gülümseme gönderdim. Yanlarına ulaştığımda bana samimi bir gülümseme gönderdi. "Dize yeni stajyerimiz Rahman abi." dedi Sinan belimden elini çekerken. Beni öne çıkardı ve kendisi geride kaldı. "Hayırlı olsun." diyerek gülümsedi Rahman abi. Gülüşüm büyürken kısık bir sesle teşekkür mırıldandım.

Gözlerim Taha'ya takıldığında, yeşillerinin Sinan'da olduğunu fark ettim. Kaşları çatık, bakışları sert duruyordu. Gözlerim kısılırken ters bakışlar attım ona. Oyuncumuzu dövsem, Çarşı beni çok linç eder miydi acaba?

"Başlayalım mı abi?" dedi Taha birden konuşurken. Rahman abi kafa salladı hızlıca. Antrenmanın başlamasına çok kalmamıştı. Yine de Sinan'ın sözüne güvenmek istiyordum. "Geç bakalım Dize." dedi Sinan bana Taha'nın yanına iterken. Yanına geçtim ve ona bakmadan üzerime düzelttim. Eteğimin üzerine, antrenman formalarından birini giymiştim. "Nasılım?" diyerek mırıldandım bana mikrofonu uzatan Sinan'a. Sinan'ın gözleri üzerimde dolaştı ve gülüşü genişledi. "Çok güzelsin."

Gülümsedim ve uzattığı mikrofonu aldım. Kalbim hala heyecanla çarpmaya devam ediyordu. "Hazır mısınız?" dedi Rahman abi, bize doğru dönerken. Taha'ya baktığımda, bakışlarının bende olduğunu gördüm. Yeşillerindeki pırıltılar dikkatimden kaçmazken, o yakalanmışçasına Rahman abiye verdi. "Hazırız abi."

Gözlerim onun üzerinde dolanırken, önce nefesimin düzene girdiğini hissettim. Titremesini gizlemek için mikrofonu sıkıca tuttuğum elim bir anda gevşemişti. Taha'nın bakışları bana yeniden dönerken, midemdeki kasılma yerini huzura bıraktı.

"Başlayalım." diyen Rahman abi ile irkilerek ona dönerken, titrek bir nefes çektim içime. Bütün heyecanım bedenimi terk etmiş gibi hissediyordum. Hazır bir pozisyon aldım ve yüzüme bir tebessüm yerleştirdim. Rahman abi çekime başladığına dair işaret verdiğinde, dikkatlice kameraya baktım. 

"Beşiktaş'ın yeni transferi Taha Sanuç yanımızda." diyerek konuşmaya başladım enerjik çıkartmaya çalıştığım sesimle. Taha'ya doğru döndüğümde, dikkatli bakışlarının üzerimde olduğunu gördüm. "Hoş geldin." dedim içten çıkan sesime engel olamayarak. Taha'nın yüzünde tanıdık gülümsemelerden biri yer edindi. Konuşmasına izin vermeden devam ettim toparlayarak. "Hayırlı olsun."