"Gözlerime bak Ezgi..."
Artık yaşlarım akıyor muydu bilmiyorum. Sadece tek gördüğüm; karanlık. Islak ve sıcak bir karanlık...
İnsana yapışan ve daraltan bir karanlık. Ucu bucağı olmayan...
"Hayır, Yavuz. Yüzleştiğim gerçekler bir kâbus ve benim yüzl...
Büyük bir nefes vererek ortama giriş yapıyorum. Çünkü bu bölümü bu gece zar zor tamamlayıp bu saatte atmak zorunda kaldım. Belki çoğunuz okur bu kısmı belki okumaz ama ben yine de sizlerle konuşup açıklama yapmak istedim.
Uzun süredir o kadar yoğun ve yorucu bir dönemdeydim ki... Gerçi hâlâ daha öyleyim nslsdjwşkd Hamileliğimden dolayı bir sakatlanma geçirdim. İnstagramdan takip edenler bilir. Ev tadilattaydı ve ben sonrasında geçirdiğim sakatlıktan dolayı yaklaşık 20 gündür yataktayım. Normal doğumum bacağımdaki sinir sıkışmasından dolayı riskli olduğu söylendi ve şu an sezaryen doğuma gidiyorum.
Evet, şu an doğuma gidiyorum wşdnwşdnwş. Bana güzel dileklerde bulunun🥹 Heyecanın yanında gerginim de... Bu bölümü bu gece zor bela 5 gibi bitirdim. Şu an hastaneye gittiğimiz için de erken atmak zorundayım. Dün bitirecektim ama evde annemler vardı. Bebek geleceği için son hazırlıkları yapıyorduk.
Şimdi ben doğumdayken sizlerde bol yorum ve oyla beni mutlu edin olur mu?🥲 Ve bana dualar edin...
Telefonu elime aldığımda bu bölüme en az 2500 yorum istiyorum. Minnağın teyzeleri olarak bunu yaparsınız değil mi🐣
Eğer bölümde herhangi bir yanlışlık varsa şimdiden kusura bakmayın🙃Biraz zor durumdayken yazdım...
Amaaa... Bölümü seveceğinize çok eminim
Göz simgemiz👉🏻
Keyifle okuyun💙
Ben kaçıyorum. Bekleyin benii, unutmayın🫶🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⚡️
Bir milat güneşi doğmuştu kalbimde. Yabancı olmayan bir hise karışmış ama ilk kez tattığım duygulara bürünmüş bir milat...
Bazı şeyler bilmeseniz de, görmeseniz de kalbinize yabancı gelmez.
İlk kez tattığınız bir duygunun size yabancı gelmemesinin sebebi kalbinizin ona aç olmasıdır.
Ben bana yabancı olan, daha önce tatmadığım güveni ve sevgiyi şu an hissedebiliyordum. Bana bunu hissettiren Yavuz'du. Ben ona dair tüm hislere açmışım meğer... Ve ona dair hissettiklerim bana asla yabancı gelmiyordu.
Gece yarısı olmuştu ve biz artık İstanbul'daydık. Hava fazlasıyla yağmurluydu. Ben ise yorgun hissediyordum. Araba yolculukları beni her zaman yoran bir olaydı.
Geniş gövdesi önümde hafifçe eğikti. Evinin kapısını açmak için kilidi çeviriyordu. Artık onun yanında kalacak olmanın tatlı bir heyecanı vardı içimde. İlk kez adımımı atacağım ev, benim kalbimi tüm yabancı duygulardan arındırmış olan adamın yaşadığı evdi.
Yaşayacağımız ev...
Aslında bir eve de ihtiyacım yoktu. Son günlerde Yavuz'un yanında unuttuğum, hafifleyen sancılı tarafımı fark ettiğimden beri ihtiyacım olan şeyin o olduğuna karar verdim.
