Prolog

37 3 1
                                    

,,Zaczynając od początku, nazywam się Veronica Tamis, mam 17 lat i jestem zwykłą dziewczyną, która mieszka w małej miejscowości z bratem i rodzicami. Mam psa, dwa koty, kocham śpiewać, tańczyć... i używać sarkazmu. 

Tak, więc lepiej zacznijmy od nowa, bo mam nadzieję, że nie wzięliście tego wstępu na poważnie. Owszem nazywam się Veronica Tamis i mam 17 lat. Nie mam brata, siostry też w sumie nie, za co męczyłam rodziców przez pierwsze lata mojego życia, jednakże rodzeństwa się nie doczekałam. Mam wspaniałego psa, który towarzyszy mi już kilka lat i jest moim wiernym darmozjadem. I nie uważam, żebym była zwykłą dziewczyną, właściwie to czasem wydaje mi się, że jestem nienormalna, ale to tylko moja skromna uwaga. Nie chcę wam tu streszczać historii mego żywota, bo zdaję sobie sprawę, że jeszcze wielu rzeczy dowiecie się z czasem... ". 

Spojrzałam na ten tekst zapisany w Wordzie i po chwili go wykasowałam. Bardzo chciałam napisać coś o sobie i wylać z siebie wszystkie moje myśli, jednakże nie wiedziałam jak się za to zabrać. Siedziałam wpatrując się w pustą stronę i doszłam finalnie do wniosku, że pisarką to ja jednak nie zostanę.  

Tamiza naszych uczuć (Tom 1)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz