Dy Siblings 4: Dandelion's Obsession

TWELVE

=DANDELION DAZE DY=

Nandito ako sa bahay niya at nag-iinuman kami. Nandito rin si Ervic kasama namin. Ilang araw ko na ring hindi sinundan si mylabs para ipaalam sa kanya na apektado ako sa ginawa niya kahit alam kong wala naman siyang pakialam sa nararamdaman ko. Saka syempre pa hard to get muna aketch kahit ang totoo ay nasasaktan ako dahil hindi man lang siya affected sa feelings ko. Hindi man lang siya nag-sorry sa pang-iinsulto niya.

Hinintay ko kahit apology man lang nang magkita kami sa mansion pero waley. Tinawag nga ako, pero hindi naman kinausap. Kahit isang sorry lang sana tapos layasan agad ako ay OK na sa akin. Kaso, wala talaga.

Hindi naman ako pusong bato, and yes, I am affected by what he said. I am offended dahil sa haba ng panahon na tinuring ko siyang knight in shining armor ay ganoon pala ang tingin niya sa akin. Alam naman niyang wala akong ibang minahal kundi siya.

But that's life. I can't push him to love me back. But it doesn't mean I will stop chasing him. Bubwelo lang ako, at sa tamang panahon ay magtutuos kami. Hintayin niya lang at makakabawi rin ako sa kanya. Dy ito baka nakalimutan niya lang, o baka kulang lang siya sa paalala.

Hindi pa ako nasisiraan ng ulo para sumuko. Ang tagal ko ng naghihintay tapos ganoon na lang akong tataob? Nah. Ako si Dandelion Daze Dy, Suzuko? Nope, I am a nasty spoiled brat, the youngest Dy, and the fave siblings of the most powerful Dy—Dylan, my brother. Kaya hindi ako susuko. I will find a way, and I can always find a way. Susuko lang siguro ako kung may iba na siya, which alam kong hindi rin mangyayari, dahil ang one and only niyang gusto ay may asawa na.

"Minahal mo ba ang kuya?" I asked Celestine while sipping the wine.

"Nope."

"Nope?" Tanong ko pabalik. "Pumayag kang gamitin ng kuya ko pero hindi mo siya minahal o hindi ka man lang nagkagusto sa kuya ko?"

"I was in love with Cluster the first time I saw him. But I thought he didn't like me because he always annoys me. Kaya pinatulan ko ang kuya mo nang landiin niya ako. It was just for fun."

"For fun to annoy Cluster?"

"Nope, to have fun with Dylan. To find my happiness. I like Cluster, and I know that I love him. One reason that I agreed to be your brother's fubu was to see him. Alam ko kasi na kapag kasama ko ang kuya mo ay makikita ko si Cluster. The real happiness for me. Hinintay ko lang din na mag-offer siyang maging fubu din ako at baka sakaling mapagbigyan ko ang sarili ko. Kaso maarte siya kahit nag-offer na ang kuya mong tikman niya rin ako. Iyon pala, kasi magiging asawa ako." Then she chuckles na halatang kinikilig pa rin.

"Eh, bakit hindi na lang siya niyaya mong maging fubu? Bakit ang kuya ko?"

"Excuse me. Hindi ko niyaya ang kuya mo. He just touched me and pleased me at Nagustuhan Ko. I was too young at that time, kaya malakas pa tawag ng kalandian sa katawan ko."

"Ayos din 'yang fun mo, 'no? Kantut*n."

"Your words, Daze." Napailing na saway ng bakla sa akin.

"I regret it, bess. Dahil nasira ang friendship natin dahil doon," Celestine said, and she drank her wine. But I admit too, na dahil sa nangyari ay nasubook ang friendship natin at napatunayang tayo talaga ang BFF forever."

"So, hindi mo talaga nagustuhan ang kuya ko kahit ilang beses may nangyari sa inyo?"

"Kahit mahigit dalawang taon niya akong naging fubu, 'no. My heart belongs to Cluster, though my body belongs to Dylan."

Sinandal ko ang likod ko sa sofa at napabuntong hininga.

"Bakit naman natanong mo 'yan kay Celestine, Daze?" Ervic asked. "Sa dami ng pwedeng pag-usapan, sex life pa niya pa ang naisip mong maging topic."