Bu bölümü yazarken ben çok eğlendim. Umarım sizde seversiniz 🤭
Satır aralarına yorum bırakmayı ve oy vermeyi unutmayın.
Keyifli okumalar dilerim.
Zile basılma ve kapıyı kıracak şekilde şiddet uygulanarak vurulmasıyla birbirimizden ayrıldık.
Ne güzel tatlı tatlı atışıyorduk niye bölüyorlar diye içten içe isyan ediyordum.
Bora sinirle kapıya doğru yürüdü ve açtı "O kapıya insan gibi-" diye sinirle söylenirken sustu "Çisil sen miydin?" dedi sakince.
"Sence?" diye Bora'yı hafifçe ittirerek yanıma gelip sarıldı "Kapıda ayakkabını gördüm geldim. Biraz daha o şahısla aynı yerde durursam kafayı yiyeceğim" dedi sesi son kelimelerde çatlamıştı.
Bora yere eğildi ve ayakkabılarımı içeriye aldı "Bunu bildiğim iyi oldu. Bir daha ayakkabılarını kapıda bırakmayacağım" dedi.
O şahıs denen kişi Erdinç olmalıydı. Şu an karşı tarafta kendi kapısının önünde hayretler içerisinde bakıyordu.
"Bora şunun yüzüne kapatsana kapıyı" diye söylenerek Çisil salona geçti.
"Hem sevgilimi öpmemi böldü hem de emir veriyor. Sonra da derler ki Bora huysuz. Bora huysuz olmasın da ne yapsın?"
Bora şimdi de hedefine Erdinç'i almıştı bende salona Çisil' in yanına geçtim.
"Ne olduğunu anlatmak ister misin?"
"Kıskanç, kıskançlığa tahammül edebilirim çünkü benimde yapım öyle ama üst seviye ulaştı artık bazen neye takıldığını kestiremiyorum" dedi ağladı ağlayacaktı.
Ellerini sarılmak için uzatınca sarıldım "Yani o kadar kendini kıskançlığa kaptırdı ki işten ayrıldığımın üzgünlüğü ve kafaya takmış halimi görmüyor" dedi.
O sırada içeriye Bora girdi. Çisil ona doğru dönerek "Bora kızdın biliyorum kusura bakma. Çok bunalmıştım aklıma Didem gelince gelmek istedim"
"Kızdım doğru ama Erdinç'e kızdım. Her zaman gelebilirsin kapımız sana açık, kusura bakmalık bir durum yok. Siz rahat rahat konuşun ben mutfaktayım" dedi ve salondan çıktı.
Ben bu adama her konuşmasında tekrar tekrar aşık oluyordum.
Çisil ağlamaya başladığında yavaşça omzunu sıvazladım "İlişkilerde inişler çıkışlar hep olur önemli olan bunu konuşabilmek bu durumu açıkça anlatman gerekiyor farkında olamayabilir. Güzelce iletişim kurarsanız çözüme ulaşacağınıza eminim."
"Çözüme ulaşır mıyız emin olamıyorum Didem"
"Ulaşırsınız sen onun güzel gözlüsüsün Erdinç gerekirse o çözümü yerin dibinde de olsa çıkartır uygular.
Zil tekrardan çalmaya başladığında "Kesin Erdinç geldi dayanamamıştır" dedim tebessüm ederek.
"Gelmesin" dedi Çisil.
Ben şu anda durumun birazda düğün yaklaşması ve yetişme stresi olarak görüyordum.
"Güzel gözlüm niye öyle diyorsun gelmeyip ne yapacağım benim yerim yurdun sensin" diye Erdinç yanımıza geldiği an onları yalnız bırakmak için salondan çıktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİPER
ChickLitTesadüfler birbirlerinin kaderine yazılı olan iki insanı birleştirmişti. Şırnak'ta görev yapan Yüzbaşı Bora Koçal, Ankara'da okuyan Psikoloji öğrencisi Didem Serdan. Eli boğazlı üstümün kenarlarında dolaştı " Boğazlı giyinmeni sevmiyorum" "Neden?"...
