8.BÖLÜM

72.9K 3.4K 104
                                    

Mesaj tek tik olarak kaldı. İnterneti kapanmıştı. Biraz merak etmiş olabilirdim.

Niye merak ediyorsam adam sanki hep benimle konuşacaktı.

Hem ben niye onunla konuşuyorsam?

Akşam saat 22.30 olmuştu ve ben ödev yapıyordum. Geçen sene bu dersten kalmıştım. Ortalamamın bir anda yediği darbe içler acısıydı. Bir daha aynı durumda kalmamak için en iyisini yapacaktım.

Mükemmeliyetçiliğim her zaman işe yaramıyordu. Bende arada düşüş yaşayabiliyordum

Masada oturmaktan sırtım ağırmıştı. Dikkatim dağılmasın diye telefonu kapatmıştım. Ailem ile gruptan konuşmuştuk. Ders için kapatacağımı biliyorlardı.

Merak eden olmazdı.

Aralıksız saatlerce çalışmıştım biraz mola vermek bana iyi gelecekti.

Yatağa yattım ve elime telefonumu aldım. Telefonun açmak için yan düğmesi bastım. O açılana kadar bende bir kahve yapacaktım.

Cezveye süt koydum ve ısıtmaya başladım. O ısınırken tekrar odaya döndüm ve telefonumu aldım. 5 mesaj gelmişti.

                                                               
Yüzbaşı Bora: Kusura bakma (19.07)

Yüzbaşı Bora: Acil işim çıktı(19.07)

Yüzbaşı Bora : Cevap veremedim (19.08)

Yüzbaşı:  Bora: Uzun süredir aktif değilsin (21.30)

Yüzbaşı Bora: İyi misin? Merak ettim seni (22.10)

Yüzümde istemsiz bir tebessüm oluştu.

Bu niye benim hoşuma gitmişti. Hoşuma gitmesi yanlıştı. Niye hala konuşuyordum?

Niye tebessüm ediyordum?

Ocağın oradan taşma sesi geldiğinde hemen mutfağa koştum. Ocağın altını kapattım. Bir de başıma temizlik işi çıkmıştı.

Siz: Önemli değil

Siz: İyiyim

Siz: Ders çalışıyordum.

Yüzbaşı Bora: Rahatsız etmeyeyim o zaman seni

Yüzbaşı Bora: Kolay gelsin

Tam şu anda bir mesafe koyabilirdim ama içimden yapmak gelmiyordu.

Düşünürsem çıkmaza girerdim. Kararsız ve panik bir insandım.

Siz: Ara verdim.

Siz: Kafamı toparlamak için ama başıma iş açtım

Ben niye konu açıyorum?

Belki adam mesafe koymak istiyordu.

Belki de hala engel atmamam hataydı.

SİPERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin