SOĞUK

**Ruhumun Fatihi**

BU GÜN CANIM ARKADAŞIMIN DOĞUM GÜNÜ. BU GÜN YANİ, 31 MAYIS DA DOĞAN GÜZEL BAYAN BİL Kİ SENİ GERÇEKTEN SEVİYORUM. İYİ Kİ VARSIN VE HAYAT İYİ Kİ YOLLARIMIZI KESİSTİRMİŞ. HAYAT SANA İNŞALLAH İYİ ŞEYLER GETİRİR, HEP MUTLU OL OLUR MU? İYİ Kİ VARSIN, İYİ Kİ TANIŞTIK VE CANIM İYİ Kİ DOĞDUN. BU BÖLÜM BU GÜN DOĞAN BU ÖZEL BAYANA, ÖZLEM GÜNGÖR'E İTHFEN YAZILMIŞTIR. İYİ OKUMALAR.

BERFU'NUN AĞZINDAN
Asel beni köşeye kıstırmıştı. Onunla küçük bir odada yalnızdık ve onun nefretini gözlerinde görebiliyordum. Gözlerime baktı koyu kahverengi gözleri nefretle parlıyordu. Asel beni sevdiğini söylüyordu bunu inkar edemezdim ancak onun nefreti ve aşkı birbirine girmiş Asel'i ikilemde bırakıyordu. Koyu kahverengi gözleri saf bir nefretle bakıyordu.

ASEL ŞİMDİ BİR ASLANDI BEN İSE ONUN YAKALAMAK İÇİN PEŞİNDE KOŞTUĞU CEYLANDIM. ASEL BİR NEFES ÖTEMDEYİ, VE BENİ YAKALADIĞI AN SIRTIMI TOPRAK ZEMİNE YAPIŞTIRIP DİŞLERİNİ BOYNUMA GEÇİRECEK VE CANIMI ALACAKTI. ASEL BENİM CEHENNEMİM OLACAKTI. ONA AZRAİL DEMEK İÇİMDEN GELMİYORDU, ÇÜNKÜ AZRAİL BİR MELEKTİ ANCAK ASEL, O UMAY GİBİ DEĞİLDİ, UMAY İSMİNİN DE ANLAMI MELEKTİ, ASEL'E AZRAİL DEMEK ASEL İLE UMAY'I AYNI KEFEYE KOYMAKTI ANCAK UMAY İLE ASEL'İ AYNI KEFEYE KOYMAK İÇİMDEN GELMİYORDU. ASEL CEHENNEMDİ, YAKICI VE KÖTÜYDÜ. ASEL'E ELİNİZİ UZATMAYA GELMİYORDU ASEL UZATTIĞINIZ ELİNİZİ HİSSİZLEŞİNCEYE KADAR YAKIYOR, SİMSİYAH EDİYORDU. ONA UYGUN EN İYİ KAVRAM CEHENNEMDİ VE ASEL BU KAVRAMIN HAKKINI VERİYORDU.

Gözleri gözlerime bakıyordu. Bana yaklaştığı her adımda biraz geriye gidiyordum. Sonunda sırtım bir dolaba değince durdum. Sürekli üzerime gelirken odaklanamıyordum. Korku iliklerimdeydi, korku kalbimdeydi. Asel yaklaşırken tek elimle dolabı tuttum ve kendime doğru çektim. Dolap büyük bir gürültü ile yere düştü. İçinde ki basketbol ve voleybol topları yere döküldü, Asel'in saniyelik şaşkınlığından yararlanıp köşede duran yangın tüpünü kafasına hafifçe geçirdim. Hafif olmamın amacı sadece canını yakmaktı, eğer bayılırsa Asel'le bu odada ne yaptığımı kimseye açıklayamaz milletin ağzına sakız olurdum, istediğimide yapmıştım Asel çarpmanın etkisi ile afalladı ve elini başına götürdü. Elimi çok hızlı bir şekilde pantolonunun cebine sokup anahtarı aldım ancak tam anahtarı çıkaracaktım ki kolumu tuttu. Ne yapacağım diye düşünürken beynim yine benden bağımsız çalıştı, Asel yere düşünce ne yaptığımı idrak ettim. Sanırım kasıklarına tekme atmıştım. Şimdi bunu umursayacak değildim ileride çocuğunun olup olmaması kimin umurundaydı sanki. Hızlıca kapıya gittim anahtarı deliğe soktum kapıyı açıp odadan çıktım spor salonu hala boştu bende hızlıca merdivenler yöneldim ancak bir ses beni durdurdu
- Umay'ın Dalya'dan neden nefret ettiğini öğrenmek ister misin birtanem dedi. Şokla olduğum yerde kaldım. Arkamı döndüğümde Asel'in odanın kapısının önünde olduğunu gördüm. Gözleri öyle bir nefretle bakıyordu ki tüylerimin ürpermesine engel olamadım. Asel ilk defa bu kadar sinirliydi o Umay'la kavga ederken bile bu kadar sinirlenmemişti, neden bu kadar sinirlendiğini merak ettiğimi anlamış olacak ki konuştu
-Hayatımda ilk defa bu kadar kızdım aşkım. Neden biliyor musun çünkü sevdiğim kadın beni değil de başka bir iti seçti. Ona dünyayı önüne sereceğimi söyledim ancak o ne yaptı biliyor musun diye bağırınca titremeye başladığımı hissettim. Asel'in gözlerinden alevler çıkaracağını ve beni kül edeceğini bile düşünmedim değil, Asel'in tüm kasları kasılmış, tüm damarları şişmişti. Asel öfkesi ile yanıyordu, o resmen öfkesinin kölesi olmuştu. Cevap vermediğimi görünce devam etti.
-O aptal kadın ne yaptı biliyor musun düşmanıma gitti. Beni bıraktı ve o ite gitti. Ancak onu öylesine seviyorum ki hiç kızmadım. Ancak o aptal kadın şimdi ne yaptı biliyor musun ona tekrar kollarımı açmama rağmen beni tekrar itekledi ve elimden kaçtı. Umay'ın seni sevdiği doğru bunu bende kabul ediyorum ancak o adı gibi melek değil birtanem, Umay o kadar karanlık ki o karanlık seni boğar. Umay nasıl böyle zengin oldu sanıyorsun, kar tanem ha. Umay'ın geçmişi simsiyah bir sayfa anlasana dedi korkuyordum ancak Umay'ın geçmişinden değildi bu korku BEN ONU KAYBETMEKTEN KORKUYORDUM, GEÇMİŞİNİN ONU BOĞMASINDAN ONU KURTARAMAMAKTAN ÖLESİYE KORKUYORDUM.
Asel bana kollarını açtı ve öylece durdu evet belki Asel dünyaları önüme seriyordu ancak kalbim olmadan nasıl yaşayabilirdim ki, benim kalbim şu an Umay'ın avuçlarının arasındaydı. Beynim bile, beni kalbimin olduğu yere götürürken nasıl olur da onu seçerdim. Arkamı döndüm Asel bu son şansındı desede durmadım ve merdivenleri çıktım.

BENİM CEHENNEMİM İKİ KERE DURMUŞ BANA KOLLARINI AÇMIŞ KENDİSİNE GELMEMİ BEKLEMİŞTİ ANCAK BEN İKİSİNDEDE ONU REDDETMİŞTİM VE ÜÇÜNCÜ ŞANSIM OLMADIĞINI BİLİYORDUM. ASEL BANA TERCİH HAKKI SUNMUŞTU VE BEN HER ZAMAN UMAY'I SEÇMİŞTİM. BUNDAN SONRA YAPACAKLARINDAN ONUN DEĞİLDE BENİM SORUMLU OLDUĞUMU BİLİYORDUM ANCAK HİÇ PİŞMAN DEĞİLDİM.

Ben Umay'a aittim nasıl ben onun en değerlisiysem o da benim en değerlimdi. Geçmişi mi, GEÇMİŞ İÇİN YAPABİLECEĞİMİZ HİÇBİR ŞEY YOKTU. UMAY YAPTIĞI ŞEYLERİ YAPARKEN BENİ TANIMIYORDU BİLE ONUN GEÇMİŞTE NE KADAR ZALİM OLABİLECEĞİ UMURUMDA DEĞİLDİ BEN ONUN İÇİNDE Kİ MERHAMETİ, O KARANLIĞIN ETRAFINDA Kİ PARLAK IŞIĞI GÖRMÜŞTÜM. ASEL'İN DE DEDİĞİ GİBİ BEN BİR PERVANEYDİM VE UMAY'IN İÇİNDEKİ O IŞIĞIN ETRAFINDA DOLANIYOR, SADECE O IŞIĞI GÖRÜYORDUM. BEN UMAY'I İYİ BİRİ OLDUĞU İÇİN DEĞİL SADECE UMAY ARAT OLDUĞU İÇİN SEVİYORDUM. ONU NEMRUTUM OLARAK, KURAK BİR ÇÖLDE TEK DAMLA SUYUM, OKYANUSUM OLARAK SEVİYORDUM. ONU ÖYLESİNE SEVİYORDUM Kİ UMAY BANA ELİNİ UZATSA ONU ÖLÜME KADAR ZEVKLE TAKİP EDERDİM.

Asel bu sevgiyi anlamıyordu Asel sevmeyi bilmiyordu. Bana duyduğu şeyin aşk olmadığını şimdi anlıyordum. Umay, Asel'in elinden birçok şeyi almıştı ve Asel bir kez olsun onun elinden bir şeyi almak istiyordu ve onun elinden en değerlisini alarak bu güne kadar Umay'ın aldığı her şeyin acısını çıkaracaktı. Asel, Umay'ı kalbinden bıçaklamaya karar vermişti ancak önündeki tek engel ben olmuştum. Asel bundan sonra elinden geleni arkasına koymayacaktı Umay'ın neden bu kadar korktuğunu şimdi anlıyordum. Umay, beni kaybetmekten ölesiye korkuyordu. Umay, beni kaybetmemek için Asel ne isterse vermeye hazırdı ve bunu hem ben hem Asel anlamıştık.

UMAY'IN, BENİ BÖYLESİNE SEVMESİNDEN KORKTUM HAYATIMDA HİÇ KORKMADIĞIM KADAR KORKTUM HEMDE. UMAY BU AŞKIN İÇİNDE BOĞULUYORDU. BU AŞK ÇIKIŞI OLMAYAN BİR LABİRENTTİ UMAY'I BIRAKIP GİTSEM YAŞAYAMAZDI ANCAK YANINDA KALSAM UMAY AŞKINDA BOĞULACAKTI. BEN HAYATIMDA İLK DEFA BÖYLESİNE KORKTUM BU AŞKIN UMAY'A ZARAR VERMESİNDEN HİÇ KORKMADIĞIM KADAR KORKTUM.

Okulun çıkışına doğru ilerledim. Üniversitede işletme okumalı Umay'a daha yakın olmalıydım. Sanırım bunu Umay'la da konuşmalıydım ancak itiraz edeceğini hiç zannetmiyordum. Okulun çıkışına yakın bir banka oturdum ve zilin çalmasını bekledim. Beyaz mavi eşofmanı beğeneceğini düşünerek park alanına doğru yürüdüm hafif çantam ve spor kıyafetlerim ile o kadar zor bir yürüyüş olmamıştı. Arabasına yaslanmış telefonuna baktığını görünce gülümseyerek hızla yanına gittim. Geldiğimi hissetmiş gibi bana baktı ve gülümsedi.
UMAY ÇOK ANLAYIŞLI BİR ERKEKTİ. ONUN SEVGİSİ GERÇEKTİ VE BENİ NE KADAR SEVDİĞİNİ ANLIYOR, İLİKLERİMDE BİLE HİSSEDİYORDUM. ANCAK UMAY SEVGİSİNİ FAZLA DIŞA VURMUYORDU BENİ SEVGİSİ İLE BOĞMAK İSTEMİYORDU. UMAY, O SADECE MÜKEMMELDİ.

Ne kadar korktuğuma daha yeni anlamıştım, açıkçası Asel ödümü koparmıştı. Umay'ın yanına gidip ona sıkıca sarıldım önce şaşırsa da kolları hemen bedenimi sarmıştı. Kalbinin rahatlatıcı sesini duydukça içimde korkunun yerini huzur alıyordu. Geri çekildim hiç bir şey sormamıştı, üzgün olduğumu anlamıştı ve şu an onun için sadece bu önemliydi. Gözlerine baktım güzel gözleri gözlerime bakıyordu Umay dedim söyle kar tanesi dedi
-ŞUNU BİLMENİ İSTİYORUM UMAY. SENİ BU DÜNYADA Kİ HER ŞEYDEN HERKESTEN DAHA ÇOK SEVİYORUM. SENİ ÖYLESİNE SEVİYORUM Kİ  SEVGİM ÖYLESİNE BÜYÜK Kİ, UMAY, KORUYUCUM, NEMRUTUM, SEN BENİM EN DEĞERLİMSİN SEN BENİM SADECE KALBİMİN DEĞİL RUHUMUN DA FATİHİSİN.

NASIL OLMUŞ BEĞENDİNİZ Mİ? SİZCE BİR DAHA Kİ BÖLÜMÜ BERFU'NUN MU YOKSA UMAY'IN MI AĞZINDAN YAZIYIM YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.