SOĞUK

&REKABET&

BERFU' DAN

Ne zannetmiştim ki zaten böyle bir adamın beni sevebileceğini mi?  Aptal iç sesim birde ona güvenmemi söylüyordu. Önden ilerleyince bende arkasına takıldım babaanneme dışarda bir işimiz olduğunu söyleyip onunla dışarı çıktım.

Arabasına doğru yürüyünce ne yapacağımı şaşırmıştım  binip  binmemekte  tereddüt  ediyordum. Bana doğru döndü  terdütümü  fark etmişti
-gelmiyor musun? deyince mecbur yeniden  yürümeye başladım, sanki  bir buz kütlesine dönmüştü. Bakışları  donuklaşmıştı, artık o sıcak bakışları yoktu sanki bir suç işlemişim gibi hissetmiştim. Arabaya binince zaten başka şansım olmadığı için lüks arabanın ön koltuğuna geçtim ve emniyet kemerimi taktım, arabayı sürmeye başladı nereye gittiğimizi  sormak istiyordum ama korkuyordum. O ise sanki araba  da ben yokmuşum gibi davranıyordu. O an anladım ki kameralar ailesi ve arkadaşlarının olmadığı yani bizim yalnız kaldığımız her zaman böyle olacaktı, benim  için   sadece Umay  Arat  olacaktı. Bende onu rahatsız etmemeye karar verdim ve önüme döndüm. Oyun  nitecek  ve  herkes  kendi  yoluna  gidecek  dedim  içimden. Yaklaşık on beş dakika sonra nereye geldiğimizi anlamıştım, şirkete gelmiştik.

Arabadan inince bende indim ,daha bir  hafta  önce  bu şirkete gelmiştim ama bu şirket hayatımın dönüm noktası olmuştu. O ilerleyince yine arkasına geçmiştim,  beni  beklemeden  hızlı  adımlarla  ilerledi  ve yeni bir farkındalık yaşadım; benim gibilerin onun yanında yeri yoktu, ben ve benim gibiler sadece onun arkasında ve gölgesinde durabilirdik.

Şirkete gireceğimiz zaman yavaşlamış ve beni beklemişti beraber şirkete girince herkes bize bakmış ve selam vermeye başlamışlardı. Onunla beraber asansöre bindik ve o 20. kata bastı bu daracık alanda bile dönüpte bana bakmamıştı, tamamen cam olan asansörden aşağı bakıyor ve yine ben yokmuşum gibi davranıyordu   ne  hata  yaptığımı  düşündüm  ancak  aklıma  bir  şey  gelmedi.

Asansör durunca indik tam birkaç adım atmıştık ki buz kadar soğuk ve keskin bir ses
-Umay diye bağırdı
Hem Umay hem de ben sese doğru dönmüştük. O an yaşadığım hayal kırıklığını bir daha yaşar mıydım hiç bilmiyordum. Karşımdaki kadın o kadar güzeldi ki ; masmavi gözleri ve kırmızı ruju beyaz yüzünde mükemmel duruyordu, boyattığı sarı saçları tenini çok güzel bir şekilde açmış onu daha güzel göstermşti. Gömleğinin ilk üç düğmesi açıktı ve beyaz teni göze batıyordu, gömleğini eteğinin içine sokmuş ve ince belini ortaya çıkarmıştı. Siyah kalem eteği ve siyah ayakkabıları ile gerçekten çok güzeldi. Bu kadınla yarışamazdım, bu kadın o kadar güzeldi ki. Umay' ın cevabı durmamı sağlamıştı

-ne  istiyorsun yine,  sana  defol  dedim,  gelme  dedim. Anlamıyprum  bu  kadar  mı  arsızsın Dalya. diye soğukça konuştu. Dalya  mı hani şu ben olmasam nişanlanmak zorunda kalacağı kız mıydı bu.  Umay bu kızdan mı  kaçmıştı, yani bu hiç anlamlı değildi ki ,  bu kız her erkeğin hayallerindeki kadın modeliydi. Umay'ın  sesinin tonu tüylerimin diken diken olasına sebep olmuştu. Az  önce  bana  soğuk  davrandığını  söylediğim  adam  bu  kadına  karşı  resmen  bir  buzdu.

-Nişanlanmışsın tebrik edeyim dedi kadın
-Evet nişanlandım teşekkür ederim Dalyacım, şimdi  defolsan  iyi  olur. Ondan şimdiye kadar hiç duymadığım bu ses tonu ona karşı içimdeki güven hissinin donmasına sebep olmuştu. Ses tonu o kadar soğuktu ki, sanki dokunabileceğiniz kadar yakınınız da  olan  ancak hayatınızın hiçbir döneminde ulaşamayacağınız  bir  uzaklıkta  ki  bir kişiye aitti. Dalya  bana döndü Umay'dan ümidi kesmişti, sanırım yeni hedefi bendim.

Asla olmazdı, beni aşağılamasına asla izin vermezdim. İstediğimde çok iyi becerdiğim boş bakışlarım ve soğuk ses tonumu kullanacaktım. Hafifçe elini uzatınca ona baktım, o kadar soğuk bakıyordu ki
-Ben Dalya dedi cevap vermem gerektiğini anlayınca elini tuttum
-Berfu dedim sesim onun ki kadar soğuk çıkmıştı gülümsedi, o kadar aşağılayıcı bir gülümsemeydi ki  sinirimi  bozuyordu
-iyi şanslar Berfucum dedi ve arkasını döndü, böyle laf sokup gidemezdi izin vermezdim, arkasından ona bağırdım Dalya yavaşça durdu ama bana dönmemişti
-Sana da iyi şanslar çünkü çok ihtiyacın olacak,  deyip arkamı döndüm ve yürümeye başladım ben arkamı dönünce Umay da benimle dönmüştü.