BU BÖLÜM SINAV MADURLARINA İTHFEN YAZILMIŞTIR. İYİ OKUMALAR
BERFU'NUN AĞZINDAN
Tam bir hafta oldu. Umay ve Asel'in sınıfta yaşadıkları olayların üzerinden tam bir hafta geçmişti. Mete, o bu gün gelecekti. Umay belli etmemeye çalışsa da cidden çok heyecanlıydı, Asel dediği gibi deniyordu Umay'la daha az kavga etmeye başlamıştı ancak hala mesafeliydi, Melek o bu aralar cidden çok tuhaftı ve çok fazla ders çalışıyordu eskisinden daha az görüşmeye başlamıştık ve Mete onu cidden merak ediyordum. Mete gelince ya zaten karmaşık olan ortamı daha da karıştıracaktı ya da kalan karmaşıklıkları çözmeye çalışacaktı. Umay bu gün işe gitmeyeceğini söylemişti beni okula bırakıp Mete'yi almaya gitmişti. Okula gelince sırama geçecekken Melek yanıma geldi.-Berfu biraz konuşalım mı? Dedi göz altında ki torbalar dikkatimi çekmişti ayrıca gözlerinin içi kıpkırmızıydı. Olur tabi deyince bahçeye çıktık. Bahçe de herkesten uzak bir köşeye oturunca bana döndü
-Berfu sana ihanet ediyormuşum gibi geliyor dayanamıyorum artık deyince kaşlarımı çattım. Yanlış kişiye aşık oldum demişti ve ihanet diyordu. Aklıma gelen düşünceleri uzaklaştırmaya çalıştım. Devam et dedim-Berfu ben onu seviyorum dedi içimden lütfen düşündüğüm kişi olmasın diye dua ederek kimi dedim. Gözyaşları akmaya başladı
-Ben Asel'i seviyorum Berfu hem de çok seviyorum dedi. Rahatlama ile derin bir nefes aldım ve bende ona döndüm
-İnsanlar aşık olacakları kişiyi seçemezler Melek üzülme, Asel'i sevmek de senin elinde değildi dedim
-Kızdın mı? Diye masum bir şekilde bakınca güldüm-Mutlu oldum dedim şaşırdı ancak ben devam ettim. Asel sevgiye ve aşka en çok ihtiyacı olan kişi Melek. Bence ASEL'E AŞIK OLMAK VİRAJLI BİR YOLDA ARABA SÜRMEKTEN DAHA KÖTÜ VE DAHA ZOR. KESKİN VİRAJLARA SAHİP BUZLU BİR YOLDA ARABA SÜRMEK GİBİ OLMALI. ANCAK MELEK BENCE ASEL'E AŞIK OLMAN O KADAR KÖTÜ DEĞİL.
-Teşekkür ederim Berfu dedi biraz konuştuk ve ben zil çalınca sınıfıma döndüm. Asel sırasına oturmuştu. Melek ile güzel bir çift olabileceklerini düşündüm. Asel tepkisizdi ancak her zamankinden daha tükenmiş gözüküyordu. Bu halini abisinin geliyor olmasına bağladım. Geldiğimi görünce kalktı ve yanında ki sırama geçtim.
Asel ifadesiz bir şekilde tahtaya bakıyordu
-Berfu sanırım oyuncağımı buldum dedi şaşkınlıkla ona baktım bu oyuncağın Melek olmaması içinde dua ediyordum. Asel karşıya bakmayı sürdürürken yüzü gerildi.
-Abim bu gün geliyor ancak bilmediği şeyler var gelince neler olacağını merak ediyorum dedi. Ona baktım ciddiydi ve en önemlisi bende neler olacağını merak ediyordum. Derslerin sonuna yaklaşırken telefonum çaldı koridora çıktım çünkü Umay arıyordu Asel yanımdayken onunla konuşamazdım.-Berfu, Asel ile sana mesaj atacağım adrese gelmelisiniz dedi şaşırdım Umay direk konuya girmişti ve Asel ile birlikte gelmemi istiyordu. Önemli bir şey olmalıydı. Tamam deyip telefonu kapattım.
Direk Asel'in yanına gittim ayağa kalktı sırama geçeceğimi düşünmüş olmalıydı-Gitmeliyiz dedim kafasını yana yatırıp bana baktı ancak itiraz etmedi ve tamam dedi.
Umay'ın mesaj attığı adresi gösterince gülümsedi ancak boş bir gülümsemeydi. Çantasını alıp yürümeye başladı bende çantamı alıp arkasından yürüdüm. Asel'in son model arabasının yanına geldiğimizde Asel arabaya bindi. Tereddüt etmiştim ancak bana bunu yapmamı Umay söylemişti. Bir bildiği vardır deyip bende arabaya bindim.
Asel arabayı çalıştırıp okuldan çıktı ve kısa bir süre sonra bir uçurumun kenarında durduk. Burada ne işimiz olduğunu düşünsem de Asel arabadan inince bende indim. Biraz uzakta ki sırtı bize dönük iki kişiyi gördüm. Birisinin Umay olduğunu anlamıştım ancak yanındaki kişi ondan biraz daha uzundu Asel acı ile gülümseyince onun kim olduğunu anladım. Bu adam Asel'in abisi, Umay'ın arkadaşı olan Mete Eymen'di. Asel hızlı adımlarla ilerledi arkasından ona yetişmiştim. Onlara az bir mesafe kala durdu ve tıslarcasına konuştu
-Bakın, bakın kimlerde gelmiş. Biricik ağabeyciğim nasılsınız dedi sesi alay ve öfke yüklüydü.
Asel'in lafı bitince Umay ve Mete bize döndü. Umay onun yakışıklı olduğunu söylemişti. Evet öyleydi de ancak Asel'e benzer diye düşünüyordum. Ancak bu adam Asel'e hiç benzemiyordu. Koyu renk teninde, koyu yeşil gözleri dikkat çekiyordu. Uzun boyluydu ve yapılı bir vücudu vardı. Koyu sarı saçlarının yan kısımları alınmış ve orta kısmı duruyordu. Evet yakışıklıydı ancak bakışları, onlar acı doluydu. Gözyaşları gözlerinde birikmişti
-Asel, kardeşim. dedi Asel histerik bir kahkaha atınca ona döndüm. Yüz hatları öfke ile kasılmıştı bakışları sert ve donuktu. Dudakları düz bir çizgi halini almıştı ve kaşlarını çattığı için alnı kırışmıştı
-Kardeşim ha, bir kardeşin olduğu şimdi mi aklına geldi Mete Eymen söylesene. Kardeşim mi ben burada acılarımla yalnızken neredeydin sen ha, annem ölünce söz vermiştin hiç gitmeyecektin; ancak gittin Mete Eymen hem de beni babam dediğim şerefsizle baş başa bırakıp gittin.-Gitmek istememiştim mecburdum Asel diyen Mete'ye döndüm gözleri daha da dolmuştu Asel'e doğru bir adım attı ancak onun lafları ile yerinde kaldı.
-Neye mecburdun lan neye mecburdun. Asel ağlamaya başlamıştı güçlü görüntüsünün altında duygusal bir kişi daha vardı, Asel'in kapanmayan ve her gün kanayan yaraları vardı ve bu yaralar hiç kapanmayacak gibiydi. Asel devam edince ona döndüm. Abimdin sen benim, annem ölünce hep yanındayım demedin mi söyle? Ancak ben daha liseye yeni geçmiştim daha çocuktum lan sen ne yaptın sözünü tutmadın ve gittin. Ne zannettin o adamın duracağını mı? Durmadı abi anlasana durmadı. Mecburdun ha söyle diye bağırınca bir an sıçradım ancak Asel bağırarak konuşmaya devam etti. Babam beni her gün döverken mecburdun öyle mi, şirketinin başına geçmem için beni bir köpek gibi yetiştirirken, çocukluğumu elimden alırken mecburdun öyle mi? Sesi bağırmaktan ve ağlamaktan çatallaşmıştı ancak devam etti. BEN BURADA HERGÜN ÖLÜRKEN GİTMEYE MECBURDUN ÖYLE Mİ ABİ?
Şaşırmıştım ancak Asel'in söyledikleri ile yere iki dizi üzerine çöken, acı ile yıkılmış adam beni daha çok şaşırtmıştı. Ancak Asel durmadı
-Üzgünsün öyle değil mi? Ama bende üzgünüm hem de çok üzgünüm abi. Dedi, Asel arkasını döndü ve arabasına ilerledi Umay da arkasından koşmuştu. Umay bu gün Asel ve Mete kadar yıkılmış gözüküyordu; ancak onlardan daha güçlü olduğu kesindi.
Umay bana döndü Mete ile kal Berfu dedi ve Asel arabayı çalıştırmadan hemen önce arabaya bindi. Asel arabaya binen Umay'a bağırarak bir şey söyledi ancak onları duyamıyordum. Asel bağırmaya devam etti ancak Umay inmeyince arabayı çalıştırdı ve hızla gözden kayboldular.
Umay' a bir şey olur diye korksam da hızla Mete'nin yanına gittim. Delicesine ağlıyordu. Sanırım krize girmişti sürekli üzgünüm diyor ve ileri geri sallanıyordu. Mete'nin yanına çöktüm ve sakin bir sesle konuşmaya başladım
-ŞŞŞ, sakin ol Mete affedecektir, herkes unutur üzülme Asel de unutacak ve seni affedecek dedim bana baktı en azından aynı sözcüğü tekrarlamayı bırakmıştı.
-Affeder mi gerçekten dedi bir çocuk gibi.Karşımda ki adama baktım yeşil gözlerinde ki gözyaşları parlıyordu, tek kulağında ki küpe ve saç kesimi ona yakışmıştı Umay'ın dediği kadar yakışıklıydı ve Dalya'nın onun yanında olmasının sebebi bu olmalıydı ancak başka şeylerde vardı. Umay'ın soğuk ve meydan okuyan bakışlarına karşı Asel'in gözleri asi bakardı Mete ise; ikisinden tamamen farklı olarak sadece öfkeli bakıyordu. Nefretini gözlerinde görebiliyordum ancak bir yerlerde gizlenmiş olan çocuk da oradaydı ve ben şu an o çocukla konuşuyordum.
-Mecburdum ama o anlamıyor; Allah şahit ki mecburdum. Annem kanserdi, sırf Dalya için gitmedim ben, gitmek zorundaydım bilmediği şeyler var ve o beni anlamak istemiyor. Annem ölüyordu ve ben onun son yıllarında yanında olmak istedim dedi elini uzattı ve bana baktı
-Mete Eymen Asel'in abisiyim dedi şaşırmıştım resmi bir tanışma yapıyorduk ani duygu değişiklikleri yapıyordu.Uzattığı elini tutup
-Berfu Ecmel Umay'ın nişanlısıyım dedim gülümsedi ve sence affeder mi Berfu dedi bende gülümsedim ve yere oturdum. Karşıma oturunca konuştum-Ona bunları anlat neden mecbur olduğunu söyle Mete, affedecektir. Asel ne kadar asi olsa da kötü biri değil ne kadar acı çemiş olursa olsun affedecektir. dedim. O an telefonum çalmıştı hızlıca cebimden çıkardım ve açtım hastanedeyiz diyen ses ile şok olmuştum.
ASEL'İN YAŞADIKLARI VE METE'NİN DÖNMESİ HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ. BÖLÜM NASIL OLMUŞ SİZCE VE HASTANE DE OLAN KİM?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOĞUK
ChickLitKim olduğumu bilmiyorum, kim olduğunu bilmiyorum. Nerdeyiz, ne yapıyoruz bilmiyorum. Artık bunun ne kadar oyun ne kadar gerçek olduğunu bilmiyorum. "Bu oyunu oynayacağız ikimizde kârlı çıkacağız" demişti. Sahte bir nişan gerçek...