It's you and me, baby

paragraaf 2

"Williams! Je flikt het ook nog."klinken de woorden door mijn oortje heen. "P3!"gil ik terug. "Woohoo."schreeuw ik vervolgens. Ik rij naar Parce Femme en zet mijn auto daar neer. Ik klim uit de auto en zie George al naar mij toe lopen. "Ik heb nog geen idee wie je bent, maar dit is echt geweldig!"zegt hij luidkeels. Ik begin te glimlachen onder mijn helm en steek twee duimen op naar George. "Williams!"De crew en Jenson staan allemaal aan de zijkant te wachten op mij. Ik ren als een gek naar hen toe en spring tussen hun in. "Dit is geweldig!"zegt Jenson blij. "En dit betekent dat ik een taart moet halen."voegt hij eraan toe. Ik knik overduidelijk voordat ik weer terug loop richting de kleedkamers. Normale zijnde gaan de top 3 interviews afleggen maar aangezien mijn identiteit geheim is, is het voor mij geen optie. Het maakt alles wel weer spannender, aangezien iedereen nu echt wil weten wie ik ben. Als ik eindelijk veilig in mijn kleedkamer sta, haal ik de helm van mijn hoofd af en zet hem op de bank neer. Ik haal schone kleding uit mijn tas vandaan en kleed mij snel om. Het weer is hier behoorlijk heet, dus knoop ik mijn Williams jas rond mijn middel. "Klop klop."hoor ik Jenson zeggen. "Kom binnen."zeg ik met mijn beste mannen stem. Jenson opent de deur en loopt naar binnen. "Dat is echt een hele slechte mannenstem."zegt Jenson lachend. "En de meeste mensen kloppen, in plaats van het woord te zeggen."lach ik. "Dat gaat ook moeilijk als ik dit beet heb."ik kijk achter mij en zie Jenson staan met taart in zijn handen. "Hoe kom jij zo snel aan taart?"lach ik. "Connecties."glimlacht Jenson. "En je hebt echt je best gedaan. wij hebben al in tijden geen p3 kwalificatie gehad."zegt Jenson. Ik neem de taart over van Jenson en zet het op de tafel neer. "Heb je ook mes, vorken en bordjes?"vraag ik aan Jenson. "Natuurlijk."Jenson zet de tas op de grond neer met alles er in. Ik haal een mes uit de tas en snij de taart in verschillende stukjes. "Wat doe je?"vraagt Jenson als ik een stukje voor hem neer zet. "Iedereen van het team verdient een stukje taart."glimlach ik. "Je bent te goed voor het team."zegt Jenson. Ik pak alle spullen en neem het mee de kleedkamer uit. "Tot straks."glimlach ik. "Sluit je "Williams! Je flikt het ook nog."klinken de woorden door mijn oortje heen. "P3!"gil ik terug. "Woohoo."schreeuw ik vervolgens. Ik rij naar Parce Femme en zet mijn auto daar neer. Ik klim uit de auto en zie George al naar mij toe lopen. "Ik heb nog geen idee wie je bent, maar dit is echt geweldig!"zegt hij luidkeels. Ik begin te glimlachen onder mijn helm en steek twee duimen op naar George. "Williams!"De crew en Jenson staan allemaal aan de zijkant te wachten op mij. Ik ren als een gek naar hen toe en spring tussen hun in. "Dit is geweldig!"zegt Jenson blij. "En dit betekent dat ik een taart moet halen."voegt hij eraan toe. Ik knik overduidelijk voordat ik weer terug loop richting de kleedkamers. Normale zijnde gaan de top 3 interviews afleggen maar aangezien mijn identiteit geheim is, is het voor mij geen optie. Het maakt alles wel weer spannender, aangezien iedereen nu echt wil weten wie ik ben. Als ik eindelijk veilig in mijn kleedkamer sta, haal ik de helm van mijn hoofd af en zet hem op de bank neer. Ik haal schone kleding uit mijn tas vandaan en kleed mij snel om. Het weer is hier behoorlijk heet, dus knoop ik mijn Williams jas rond mijn middel. "Klop klop."hoor ik Jenson zeggen. "Kom binnen."zeg ik met mijn beste mannen stem. Jenson opent de deur en loopt naar binnen. "Dat is echt een hele slechte mannenstem."zegt Jenson lachend. "En de meeste mensen kloppen, in plaats van het woord te zeggen."lach ik. "Dat gaat ook moeilijk als ik dit beet heb."ik kijk achter mij en zie Jenson staan met taart in zijn handen. "Hoe kom jij zo snel aan taart?"lach ik. "Connecties."glimlacht Jenson. "En je hebt echt je best gedaan. wij hebben al in tijden geen p3 kwalificatie gehad."zegt Jenson. Ik neem de taart over van Jenson en zet het op de tafel neer. "Heb je ook mes, vorken en bordjes?"vraag ik aan Jenson. "Natuurlijk."Jenson zet de tas op de grond neer met alles er in. Ik haal een mes uit de tas en snij de taart in verschillende stukjes. "Wat doe je?"vraagt Jenson als ik een stukje voor hem neer zet. "Iedereen van het team verdient een stukje taart."glimlach ik. "Je bent te goed voor het team."zegt Jenson. Ik pak alle spullen en neem het mee de kleedkamer uit. "Tot straks."glimlach ik.