It's you and me, baby

paragraaf 6

"Vandaag wordt weer een slechte dag."zing ik door de hotelkamer heen. "Nee, dat wordt het niet."zegt Lando. "Ik heb nog niet gehoord van Jenson over de auto, en dat betekent niet veel goeds."zeg ik. "Maar het betekent ook niet veel slechts."glimlacht hij. Lando zet zijn tas op het bed neer en stopt er verschillende dingen in. "Baby."Lando kijkt mij aan. "Je ziet er vermoeid uit."zegt hij. Ik glimlach zwakjes en knik. "Ik ben een beetje moe."zeg ik tegen hem. "Dat is niet alles."zegt hij bezorgd. "Nee echt, ik bedoel ik heb constante trainingen en overal heen vliegen, en dan daar bovenop nog verhuizen en onze vlucht missen."som ik op. "Het is gewoon uitputtend. zeg ik. "Je hebt echt een paar dagen rust nodig."zegt Lando, terwijl hij zijn handen op mijn heupen legt. "Ik denk dat ik maandag ga slapen en vrijdag wakker word."lach ik. "Jij moet ook gaan leren hoe jij je kan ontspannen."glimlacht Lando. "Ik weet het baby."zeg ik en geef hem een kus. "En dat gaan we ook echt doen baby, want je mentale gezondheid is ook belangrijk."zegt Lando streng. "Ik stel dan voor dat jij mij gaat masseren en eten voor mij gaat maken enzo."zeg ik tegen hem. Lando begint breed te glimlachen. ΅Maar we moeten ons nu wel klaar maken, en naar de paddock rijden."zeg ik als ik naar de klok kijk. Ik pak mijn tas van de grond en stop de belangrijkste spullen erin. "Rij jij?"vraag ik aan Lando. "Als jij dat graag wil."glimlacht hij. "Graag."glimlach ik liefjes. Ik doe de laatste dingen in mijn tas en kijk Lando. "Let's go"Lando loopt voor mij uit, en houdt de deur voor mij open. Als we bij de auto zijn aangekomen doet Lando de autodeur voor mij open, zodat ik mijn spullen in de auto kan neerzetten. "Dankjewel baby."glimlach ik. Ik ga aan de rechterkant van de auto zitten en bekijk mezelf snel in de kleine spiegel. "Je ziet er mooi uit hoor."zegt Lando als hij instapt. Ik pak mijn telefoon en maak snel een foto. "Ik denk dat als ik door jouw galerij ga dat ik veel foto's van jou tegenkom."zegt Lando lachend. "Waarschijnlijk, maar er zijn ook veel foto's van jou."lach ik. "Niet waar!"lacht hij. "Een compleet album voor jou natuurlijk, je weet wel niet waar de fans goed voor zijn."lach ik. "Ah maar mijn achtergrond is toch de leukste."zegt Lando. Hij haalt zijn telefoon erbij en laat een foto van ons zien. Het is één van de eerste foto's van ons samen, en we hebben beide zo'n grote glimlach op ons gezicht, je kan gewoon gelijk zien dat er toen al gevoelens waren. "Laten wij maar snel naar de paddock gaan, voordat ze ons ontslaan."grap ik. Lando doet de auto aan en begint te rijden naar het circuit. Onderweg naar het circuit heb ik verschillende nummers aangezet om vervolgens mee te zingen. "Honey, I just want my love back."zing ik mee. "Sorry, ik hou jouw liefde bij mij."zegt Lando. "Muppet."lach ik. Je kan allemaal fans al zien staan bij de ingang van het parkeerterrein, hopend om hun favoriete coureurs te kunnen zien. "Lando!" "Saffron!"wordt er geschreeuwd als ik het raam naar beneden doe. "Hey guys!"glimlach ik en zwaai naar de fans, terwijl Lando langzaam door rijdt naar het parkeerterrein. 'Ik denk dat we eindelijk een keer de eersten zijn."lacht Lando, als hij de auto uitstapt. "We komen nooit meer te laat baby."lach ik. Ik haal mijn tas uit de auto en doe de deur achter mij dicht. "Williams!"hoor ik iemand roepen. Ik draai mij om en zie George samen met Carmen naar ons toe lopen. "Russelll!"gil ik enthousiast. Ik sprint naar hem toe en spring in zijn armen. "Wow."lacht George. "Ik heb jou nog nooit zo enthousiast gezien omdat je mij ziet."lacht hij. "Ik dacht dat je wel wat van mijn liefde kon gebruiken."lach ik. George zet mij weer op de grond neer en kijkt naar Lando. "Hallo."glimlacht hij. "Zijn jullie er klaar voor vandaag?"vraagt Carmen. "Nee."zeg ik serieus. "Ik hoop dat ze de auto hebben kunnen maken, anders wordt het nog een kut race."zeg ik. "Saffron is behoorlijk negatief vandaag."zegt Lando. "En dat is zeker waar."lach ik. "Ik denk dat Saffron ziek is, Saffron is altijd vrolijk en houdt niet van mij."grapt George. "Misschien is ze vannacht wel gevallen."grapt Carmen. "Ah dat was dus wat ik vannacht hoorde, ik dacht dat het uit de kamer naast ons kwam."gaat Lando mee in de grap. "Ja, jij drukte mij van het bed af."grap ik. "Ik zou niet durven, ik heb je altijd stevig beet."