paragraaf 2

122 2 0
                                    


"Kom op, het is helemaal leeg."ik pak Lando zijn hand beet en sleep hem mee naar binnen. Het etentje met Charles en Charlotte was heel gezellig, en ik heb Charlotte ook behoorlijk gemist. "Iedereen kan hier zo naar binnen lopen."zegt Lando voorzichtig. "Geloof mij, dit is heel privé. Niemand die hier komt."zeg ik tegen hem. Ik loop naar het privé zwembad van het hotel en zet mijn tas op de grond neer. "Wat als George en Carmen hetzelfde denken?"vraagt Lando. "Jij bent echt een bangerik."lach ik. Ik doe mijn jas uit en leg die op de stoel neer, samen met mijn jumpsuit. "Jij bent echt gek."lacht Lando. "Gek op jou."glimlach ik. Ik laat mijn haar los en kijk Lando vragend aan. "Mensen kijken er niet raar van op als je in je onderbroek zwemt."zeg ik tegen hem. "Als jij het niet wil, doen we het niet baby."zeg ik. Ik laat mijn ondergoed aan en laat mijzelf het water in glijden. Ik laat mijzelf helemaal kop onder gaan, zodra ik weer boven water kom, staat Lando nog altijd volledig gekleed aan de zijkant. "Baby."pruil ik en ga tegen de rand hangen. "Ik voel mij behoorlijk eenzaam in het water."Lando kijkt even om zich heen en zucht diep. "Als de anderen komen, dan mag jij alles uitleggen."lacht Lando voordat hij zijn kleding uittrekt. "Oeh ja, ga door. "glimlach ik, als hij alleen nog in zijn onderbroek staat. "Dat is voor na de tijd."grapt hij. Lando stapt het water in en zwemt naar mij toe. "De hele avond op de hotelkamer zitten is ook niet gezellig baby."zeg ik tegen hem. "Wanneer gaan we weer op date dan?"vraagt hij. "Ergens in September."grap ik. "Het is April."Lando kijkt mij verschrikt aan. "We hebben tijd genoeg voor een date."zeg ik en druk mijn lippen tegen die van hem. Het voelt heel goed, om even met ons twee te zijn. Geen enkele drukte van het racen, geen stress, gewoon ons twee. "Ik kan niet geloven dat we nog maar de tweede race hebben gehad, het voelt alsof we alweer zo lang bezig zijn."zegt Lando uit het niets. "Het is heel veel, ik had nooit gedacht dat jullie ook nog zoveel trainingen er om heen bij doen."zeg ik. "In het eerste jaar krijg je vaak meer trainingen, omdat je er nog moet inkomen. Uiteindelijk houden ze het bij thuis trainingen en hardlopen."zegt Lando. "Ugh, ik ga elke dag kapot van de trainingen."zucht ik. "Ontspan je dan ook."zegt Lando als hij zijn armen in mijn nek legt. "Ik ontspan mij altijd, als ik bij jou ben."zeg ik tegen hem. "Dat is niet helemaal waar."zegt Lando. Hij begint mijn nek te masseren en voelt allemaal knopen. "Dat komt gewoon door de stress van het racen."grap ik. "Sukkel."lacht Lando. Ik laat Lando zijn werk doen en geniet van de momenten dat zijn hand over mijn lichaam heen glijdt. "Mmh."kreun ik zachtjes. "Haal geen vieze dingen in je hoofd eh."hoor ik Lando zeggen, als ik met mijn hand bij zijn been langs ga. "Ik haal altijd vieze dingen in mijn hoofd."glimlach ik en draai mij om. "Baby."hoor ik Lando kreunen als ik met mijn hand steeds hoger ga. "Ik weet wel dat je het wil."glimlach ik. "Je weet dat dit aanranden is."grapt hij. "Ik heb je nog niet stop horen zeggen."grijns ik. 

It's you and me, babyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu