It's you and me, baby

Epiloogs

PARAGRAAF 1

Ik zet de camera voor mij neer en druk hem aan. "Okay."zeg ik gespannen. "Ik ben de laatste tijd vaker misselijk en behoorlijk moe."begin ik te vertellen. "Lando weet van niks omdat ik het allemaal nog voor mij probeer te houden, maar ik heb een klein voorgevoel."zeg ik vervolgens. Ik hou het bekende doosje omhoog en begin een klein beetje te glimlachen. "Lando is beneden dus ik moet behoorlijk stil zijn, maar ik ga dus een zwangerschapstest doen om te kijken of ik daadwerkelijk zwanger ben."ik haal de test uit het doosje vandaan en vervolgens uit het plastic. Ik druk de camera snel uit zodat ik de test kan doen, en niemand mij hoeft te horen plassen. Ik leg de test op het aanrecht neer en leg er een washandje over heen, zodat ik niet gelijk de uitslag kan zien. Ik druk de camera weer aan en kijk afwachtend voor mij uit. "Ik heb een washandje over de test heen gelegd zodat ik het niet gelijk kan zien."zeg ik tegen de camera. "Het is twee minuten wachten."zeg ik nerveus. Normaal zijn twee minuten niet zo lang maar als je op iets moet wachten dan zijn die minuten behoorlijk lang. De timer op mijn telefoon gaat af en ik kijk gelijk naar de camera. "Hier gaan we."ik haal het washandje van de test af en mijn ogen worden groter. Ik pak de test beet en bekijk hem van dichterbij voordat mijn andere hand tegen mijn mond gaat. "Oh my god."zeg ik verbaasd. Ik draai de test met de uitslag om naar de camera, in de hoop dat die de uitslag ook kunnen lezen. "Oh my god."herhaal ik. Ik voel de tranen omhoog komen en leg de test weer neer. "Ik ben zwanger."zeg ik verbaasd. Ik laat mijn hoofd in mijn handen vallen en probeer te begrijpen dat ik daadwerkelijk zwanger ben. "Nu moet ik nog gaan uitvinden hoe ik dit Lando ga vertellen."zeg ik tegen mijzelf. "En dit betekent ook het einde van mijn race carriere."zucht ik vervolgens. Ik druk de camera weer uit en staar voor mij uit, dit wordt nog wat. "Baby!"roept Lando van beneden. "Ik kom eraan!"roep ik terug. Ik pak gelijk het doosje en stop die in de prullenbak, ik stop de test in mijn trui en veeg de tranen van mijn wangen af. "De camera!"zeg ik tegen mezelf als ik bijna de badkamer uit loop. Ik loop terug om de camera te pakken en loop naar beneden waar Lando op de bank zit, kijkend naar de televisie. Ik zet de camera bij de televisie neer en druk hem aan, in de hoop dat Lando niet door heeft dat hij aanstaat. "Je ziet er geschrokken uit baby."zegt Lando als ik naast hem ga zitten. "Heb je de camera aangezet?"lacht hij vervolgens. "Uh baby."begin ik als ik hem aankijk. Lando wordt gelijk zenuwachtig en pakt mijn handen beet. "Wat is er aan de hand?"vraagt hij bezorgd. Ik haal de test uit mijn trui vandaan en geef hem aan Lando. Lando pakt de test over en kijkt mij eerst niet wetend aan. "Wat is dit?"vraagt hij. "Kijk eens goed."zeg ik tegen hem. Lando kijkt naar beneden en ziet de uitslag staan. Hij kijkt op met een open mond. "Ik ben zwanger."zeg ik zachtjes. "Baby!"kiert Lando enthousiast. Hij slaat zijn armen om mij heen en drukt mij dicht tegen zich aan. "Een baby."hoor ik Lando zachtjes huilen. Ik sla mijn armen om hem heen en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. "Een baby."zeg ik liefjes. Lando laat mij los en kijkt mij aan. "Ik hou van jou baby."zegt Lando voordat hij een kus op mijn lippen drukt. "Ik ook van jou baby."zeg ik tegen hem. "Ik word papa!"zegt hij vervolgens enthousiast. "Je wordt papa."glimlach ik. Lando begint groot te glimlachen en kijkt weer naar de test. "Dit is geweldig baby."ik schud lachend mijn hoofd en ga tegen Lando aanleunen. "Maar dit betekent dat mijn carrière in de formule 1 afgelopen is."zeg ik tegen hem. "Oh shit ja."bedenkt Lando zich. "Maar ik had geen andere reden gewild om te stoppen met racen."zeg ik met een kleine glimlach. Lando drukt een kus op mijn kruin voordat hij opstaat om de camera te pakken. "Hallo kleine."zegt hij als hij de camera op mijn buik richt. Lando legt zijn hand op mijn buik neer en glimlacht breed. "Hallo kleintje."zeg ik en leg mijn hand op die van Lando neer. Lando drukt de camera uit en zet hem op de tafel neer. "Ik kan het gewoon niet geloven."zegt Lando verbaasd. "Hoelang weet jij het al?"vraagt hij vervolgens. "Echt net, daarom duurde het boven ook zo lang."lach ik. "Ah, dat verklaart inderdaad veel."

PARAGRAAF 2

"Waarom hebben wij een pakket binnen gekregen?"mijn ouders staan op mijn beeldscherm met een doos. "Omdat jullie die open moeten maken."lach ik. Beide kijken ze mij vragend aan, maar het duurt niet lang voordat mijn moeder de doos open maakt. "Niet!"roept ze gelijk. "Niet waar!"Lando en ik beginnen te lachen en knikken beide. "Baby Norris komt in Juli."zeg ik met een grote glimlach. "Oh my god, gefeliciteerd!"de tranen lopen langs de wangen van mijn moeder waardoor ik ook begin te huilen. "Jullie rainbow baby."zegt ze met een kleine glimlach. "Onze regenboog baby."glimlach ik. "Ik ben trots op jullie Saff!"zegt mijn vader. Ik blijf nog een tijdje aan de lijn met mijn ouders voordat de ouders van Lando bellen met het nieuws dat zij ook een doos hebben gekregen. "Goedemorgen."glimlach ik. "Wat hebben jullie nu weer gestuurd?"lacht Ciska. "Iets heel leuks, maar waar zijn de meiden?"vraagt Lando. "Ik zal ze wel even halen."zegt Ciska gelijk. Het duurt niet lang voordat iedereen er is, waaronder ook de broer van Lando. "Wat is dit nou weer dan?"lacht hij. "Gewoon open maken."zegt Lando. Ciska bedenkt zich geen seconden en begint de doos open te maken, al gauw valt haar mond open van verbazing en kijkt ze naar het scherm. "Niet waar!"zegt ze. "Jullie derde klein kind is onderweg."glimlach ik liefjes. "Wat?"de meiden kijken  mij verbaasd aan. "Baby Norris!"glimlacht Lando breed. "Gefeliciteerd!"zegt Adam. "Dankjewel."zegt Lando, hij legt zijn hand op mijn buik neer en wrijft er zachtjes overheen. "En dit kon niet persoonlijk?'lacht Oliver. "Ik moet volgend weekend racen, dus behoorlijke drukte."antwoord Lando. "Hoe ver ben je?"vraagt Ciska vervolgens. "12 weken."antwoord ik vriendelijk. 'Dat wordt dus geen race meer voor jou."bedenkt Adam. "Ik zal in Qatar ook aankondigen dat ik ga stoppen met formule 1."zeg ik sipjes. "Maar het is met de meest geweldige reden."glimlach ik er achter aan. Het duurt even voordat de ouders van Lando ophangen, en ondertussen staan de anderen ook al klaar voor een videogesprek. "Ah wat heb ik deze gezichten lang niet gezien."lach ik als de meiden en Max tevoorschijn komen. 'Als jullie gaan trouwen en dit de manier is om het te vertellen dan doe ik je wat."zegt Ellie. Ik schud lachend mijn hoofd. "Doe maar gewoon de doos open Ells."zeg ik lachend. De gezichten van de meiden zijn geweldig, vooral die van Leigh-Anne. "Saffron, dit meen je."zegt ze gelijk. "Baby Norris komt in Juli."glimlach ik. "Het moest ooit gebeuren, zo vaak zijn jullie wel bezig."lacht Max. "Uh meiden."hoor ik de zachte stem van Leigh-Anne zeggen. Leigh-Anne houdt een papiertje omhoog, waarop te zien is dat zij ook zwanger is. "Niet!'roep ik gelijk. "Oh my god Leigh."zeg ik enthousiast. "Gefeliciteerd Leigh-Anne."zegt Lando liefjes. "Ik kan niet geloven dat jullie ouders worden."lacht Max. "Het duurt even voordat het bezinkt."lacht Lando. "Hoe ver ben je nu dan?"vraag ik aan Leigh-Anne. "Ik ben 14 weken."zegt ze met een grote glimlach. "Ik ben 12!"lach ik. "Dit worden ook nog beste vriendjes."zeg ik vervolgens. "Wacht eens Leigh, laat die echo nog eens zien."zegt Lando uit het niks. Leigh begint te lachen en laat de echo nog eens zien. "Een tweeling?!"