It's you and me, baby

paragraaf 4

Ik had gedacht dat wij een paar dagen meer hadden om mijzelf te verhuizen naar Lando zijn huis, maar we waren alweer op het vliegveld, onderweg naar de volgende race. De laatste weken waren behoorlijk druk en dat was dan ook de grootste reden dat wij vergeten waren dat dit weekend alweer raceweekend was. "Ik kan niet geloven dat we vergeten zijn dat het raceweekend is."zegt Lando. "Als ik iets ben vergeten, dan is het jouw schuld."lach ik. "Ik hoop dat we nog op tijd zijn voor de persconferentie."zegt Lando. "Ik denk dat zak en Jenson ons al niet mogen, laten we ze geen reden geven om ons te vermoorden."lach ik. Lando zat op de bank met zijn mondkapje op. "Ik denk dat ik echt iets ben vergeten baby."zeg ik. "Dat meen je Saff."zucht Lando. "Ik heb echt een gevoel dat het zo is, maar ik zou niet weten wat."zeg ik. Lando schudt zijn hoofd. Ik pak mijn telefoon en maak een foto van Lando. De fans zullen vast wel weten dat wij te laat zijn voor de persconferentie. "Onze vlucht is over een uur, dat geeft ons 4 uur voordat wij op de paddock zijn."begin ik te vertellen. "Wat betekent, dat jij op tijd bent voor de persconferentie, en dat ik te laat ben."Lando kijkt op en zucht diep. "Baby, dit had iedereen kunnen overkomen."ik loop naar Lando toe en ga naast hem zitten. "Wij waren met andere dingen bezig omdat ik bij jou kwam wonen en alles, wat maakt het uit dat we gisteren onze vlucht hebben gemist."Lando kijkt mij aan. "Mensen maken fouten."ik leun tegen Lando aan, die zijn arm rond mijn middel legt. "Ik weet het baby, maar het is mij nog nooit overkomen."zegt Lando. "Dat weet ik baby, geef mij de schuld maar."zeg ik tegen hem. "Je weet dat ik dat nooit zou doen."lacht hij. Ik schud lachend mijn hoofd en wil hem een kus geven, wat natuurlijk niet wil door de mondkapjes. "Als we de mondkapjes af mogen doen, is het eerste wat ik doe, jou een kus geven."glimlach ik. "Dat is een perfect idee."zegt Lando. Lando en ik zitten te wachten tot wij aan boord kunnen van onze vlucht, als George mij een berichtje begint te sturen. "George vraagt zich af waar ik ben."lach ik. "Daniel en Carlos hebben mij ook al een berichtje gestuurd."lacht Lando. "Dat laat maar weer zien dat ze niet zonder ons kunnen."grap ik. Na een uur, lopen Lando en ik eindelijk naar het vliegtuig. "Zak heeft al een auto voor ons klaar staan bij het vliegveld, die ons naar de paddock brengt."zegt Lando, terwijl hij naar zijn telefoon kijkt. "Dat betekent dat wij ons moeten omkleden in de wc."zeg ik. "Daar kan ik je wel mee helpen."glimlacht Lando. "Daar hebben we geen tijd voor baby."lach ik. Ik stuur Jenson een berichtje dat wij in het vliegtuig zitten, zodat hij weet dat wij onderweg zijn. "Spanje, we komen eraan."zeg ik als ik op mijn stoel neer plof.