It's you and me, baby

H2 paragraaf 1

De laatste paar dagen stonden vol met trainen en interviews, constante drukte kan ik het wel noemen. Elke dag zat ik opgescheept met George en Jenson, en een aantal keren kwam Jost ook nog kijken. "We hebben zometeen een video met google, over jullie meest gestelde vragen op google."zegt Jenson. "En dan hebben we morgen eindelijk een dag vrij?"vraag ik. "Ja. maar de volgende ochtend is het weer vroeg beginnen."krijg ik terug. "Ik denk niet dat ik de volgende race ga winnen, jullie halen alle energie uit mij."grap ik. "Je hebt ons hoge verwachtingen gegeven Williams."grapt Jost. George zit op de stoel met iets in zijn handen voor de camera. "Glimlachen Georgie."zeg ik en maak een foto voor mijn Instagram story. "Ik denk dat jij de enige coureur bent die de fans allemaal content geeft."lacht George. "Als de fans vragen om content, geef ik ze content."lach ik. Ik neem plaats op de stoel naast George en stop mijn telefoon in mijn zak. "Welkom bij Google's meest gestelde vragen!"glimlach ik als de heren aangeven dat de camera filmt. Ik haal het bordje onder mijn stoel vandaan, en George doet hetzelfde. "Dit wordt zo leuk."glimlach ik. "Ik heb jouw vragen."zeg ik tegen George. "Voor wie rijdt George Russell?"vraag ik aan hem. "Ik denk Williams Racing, maar weet het niet zeker."lacht George. "Volgende!"lach ik. "Wie zijn George Russell zijn ouders?"vraag ik aan hem. "Mijn ouders zijn Allison Russell en Steve Russell."antwoord George. Ik ga eerst alle vragen bijlangs over George, voordat de rollen zich omdraaien. "Eerste vraag voor Mevrouw Williams."begint George. "Wie is Saffron Williams' vriendje?"vraagt George. "Ah, ik heb geen vriendje."antwoord ik. "Maar er is wel iemand die ze leuk vindt."zegt George. Ik kijk hem gelijk aan met grote ogen en geef hem een speelse duw. "Dat is niet waar George."sis ik. "Waar woont Saffron?"vraagt George. "Ik woon in het prachtige Engeland."zeg ik met een glimlach. "Is Saffron haar achternaam echt Williams?"vraagt George. "Oh, die kan ik ook wel beantwoorden."zegt George er achter aan. "Haar achternaam is eigenlijk Onions, maar ze schaamde haar zo voor die achternaam."zegt George voor de grap. "Dat is niet waar! George, niet liegen."lach ik. Ik pak het bord uit zijn handen en schud lachend mijn hoofd. "Ik vertrouw jou niet meer met de vragen."zeg ik tegen hem. Ik stel de laatste paar vragen zelf, maar het weerhoudt George er niet van om de vragen te beantwoorden voor mij. "En de laatste vraag."zeg ik. George kijkt naar het bord en ziet dat er niks meer opstaat. "Hoe leuk vind Saffron het dat ze George als teamgenoot heeft."zeg ik. George wil wat zeggen maar ik leg mijn hand op zijn mond. "Het is alsof ik een irritant broertje heb, waar ik nooit om heb gevraagd. Dus pap, mam, ik ben blij dat jullie het alleen bij mij hebben gehouden."glimlach ik. Ik haal mijn hand weer weg bij George zijn mond en hij kijkt mij verbaasd aan. "Ik geniet ervan dat ik een jonger zusje heb, ik werd vroeger altijd geplaagd door mijn broer en zus."lacht George. "Kan ik nog zorgen dat jullie George omwisselen?"grap ik. George geeft mij speels een druk en ik schud lachend mijn hoofd. Je kon zien dat Jenson en Jost het geweldig vonden hoe wij met elkaar omgaan. "En dat was George die bijna alle vragen over mij beantwoordde."glimlach ik. "Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben, ik in ieder geval wel."glimlach ik. Jenson loopt naar de camera, en ik gooi vervolgens de borden weg. "Auw!"hoor ik George schreeuwen. Ik kijk snel naast mij en ziet het bord bij George liggen. "Oeps, gaat het?"vraag ik lachend. "Ja bedankt."lacht George. "En dat is een perfect einde van de video."lacht Jenson. "Stond de camera nog aan?"vraag ik verbaasd. "Met jullie twee, laat ik de camera altijd wat langer aan staan."lacht Jenson. "Als Carmen ooit vraagt hoe ik aan allemaal blauwe plekken kom, laat ik haar dit filmpje zien."lacht George. "Jij bent zo gemeen."zeg ik en sta op van de stoel. Ik loop naar de tafel toe met allemaal waterflesjes en haal er één van de tafel. "Hoeveel interviews moeten we nog?"vraag ik aan Jenson. "We zitten bijna op de helft, daarna krijgen jullie de tijd om wat te gaan eten bij een restaurant vlakbij."krijg ik terug. Ik knik en maak mijn flesje water open om een slok te nemen.