paragraaf 10

134 1 0
                                    


"Wat is er gebeurd?"vraag ik door de radio heen. "George en Valtteri hebben een ongeluk gehad."is het enige wat ik door krijg. "Zijn ze oké? Is George oké?"vraag ik gelijk. Ik wil natuurlijk graag weten hoe het met de heren is, maar het niet dat je veel informatie krijgt. Het duurt niet lang voordat de race weer verder gaat, en mijn focus weer op het rijden staat. Lando zit de hele race al vlak achter mij en doet zijn best om telkens om mij heen te gaan. En op dat moment zie ik de bekende oranje auto om mij heen gaan en een hand zwaaien. De race gaat altijd zo snel voorbij, George heeft de race niet af kunnen maken, dus de punten naar binnen halen was aan mij overgelaten. "P4, goed gedaan Williams."hoor ik Jenson zeggen. "Je bent terug."lach ik. "Ik breng George geen geluk, dus moest ik maar weer terug komen bij jou."lacht hij. Ik parkeer mijn auto bij Parc de Femme neer zoals iedereen doet en stap uit de auto. Ik zie Lando naar zijn team rennen en glimlach breed. Ik loop naar Jenson toe en geef hem mijn helm. "Wat moet ik hiermee?"krijg ik terug. "Beethouden."glimlach ik voordat ik een sprint trek naar Lando toe. "Baby!"kier ik enthousiast. Lando zet zijn helm op het tafeltje neer en kijkt op. Hij loopt naar mij toe en vangt mij op, als ik in zijn armen spring. "Wat doe je?"vraagt hij gelijk. "P3 is ook een win."zeg ik en druk mijn lippen op die van hem. "Dit maakt p3 nog veel beter."glimlacht hij voordat hij mij weer een kus geeft. Lando zet mij op de grond neer en glimlacht breed. "Ga je interview doen, en haal je trofee."zeg ik en duw hem richting de pers. De meeste coureurs hebben hun weg al gemaakt naar de pers om vervolgens terug te gaan naar hun kleedkamer. Ik blijf staan tot Lando uiteindelijk zijn trofee in zijn handen heeft. "Woohoo!"kier ik enthousiast als ze zijn naam noemen. Na het volkslied, komt de welbekende champagne douche en voordat ik het weet rent Lando weer naar beneden "Je bent geweldig."zegt hij tegen mij. "Jij ook, maar ga jij nou maar vieren met je team!"lach ik. "Ik wacht straks wel op je in mijn kleedkamer."ik druk een kus op zijn lippen en maak mijn weg terug naar mijn garage. "En ik maar wachten tot je komt kijken hoe het met mij is."zucht George lachend. "You okay?"vraag ik bezorgd. "Ja hoor, het had iedereen kunnen overkomen."zegt hij. Ik sla mijn armen om hem heen en druk hem dicht tegen mij aan. "Ik ben blij dat alles goed gaat."zeg ik tegen hem. "En iedereen weet het van jij en Lando."zegt hij. "Het is toch moeilijk om het geheim te houden."lach ik. "Zolang jullie gelukkig zijn."zegt George. "Ik denk dat het tijd is om onze interviews te doen."zeg ik tegen George. "Die heb ik allang gedaan."lacht hij. "Oh natuurlijk."zucht ik. "Ik denk dat ik vanavond in mijn bed plof en morgenavond pas wakker word."zucht ik vermoeid. "Gelukkig is Lando er om je op tijd wakker te maken."lacht George. "Succes Saffi."zegt George tegen mij. Ik glimlach liefjes en loop naar de interviews. De interviews duren vaak niet lang, maar het zijn heel veel interviews. Als de interviews afgelopen zijn, loop ik uitgeput naar mijn kleedkamer. Ik haal mijn telefoon uit de kluis en zie dat ik allemaal notificaties heb, vooral allemaal foto's van mij een Lando. Ik haal er een paar leuke foto's tussen weg en zet ze als mijn achtergrond, voordat ik mijn tank top uit mijn tas haal. Het is een beetje normaal dat iedereen in de kleding loopt van het bedrijf waar ze voor racen, maar ik probeer altijd een kleine draai er aan te maken. 

It's you and me, babyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu