It's you and me, baby

paragraaf 10

"Baby?"vermoeid kijk ik naar de jongen naast mij. "Wat ben je aan het doen?"vraag ik. "Niks."krijg ik terug. "Lando."ik leg mijn arm om hem heen. "Je ligt de hele nacht al continue om te draaien, volgens mij heb jij nog geen oog dicht gedaan vannacht."zeg ik. "Ik kan niet slapen."Lando draait zich om. "Ik weet het baby."zeg ik zachtjes. "Maar je zal toch moeten slapen."Lando zucht diep. Ik ga met mijn hand over Lando zijn gezicht heen. "Wat doe jij?"lacht Lando. "Ik probeer jouw lippen te vinden, het is te donker om iets te zien."lach ik. "Je bent echt een sukkel."lacht Lando. Het duurt niet lang voordat ik Lando zijn lippen op die van mij voel. Ik ga gelijk op in de zoen en leg mijn hand op zijn wang neer. Lando zijn handen liggen op mijn heupen en hij trekt mij naar hem toe. "Denk om mijn teen."zeg ik zachtjes. "Komt goed."Lando drukt gelijk zijn lippen weer op die van mij en gaat met zijn handen steeds hoger. "Lando."kreun ik zachtjes.

"Goedemorgen."de zon straalt door de gordijnen heen de kamer binnen. "Oh ja en nu schijnt de zon."is het eerste wat uit Lando zijn mond komt. "Baby!"kreun ik uitgeput. "En ik maar denken dat ik je vannacht vrolijk heb gemaakt."zeg ik. "Nee je hebt mij uitgeput."grapt Lando. "Kijk dit staat je beter."zeg ik tegen hem. Lando laat snel zijn glimlach verdwijnen en ik schud lachend mijn hoofd. "Had je wat leuks in gedachten voor vandaag?"vraag ik aan Lando. "Ik had eigenlijk in gedachten om niks te doen."antwoordt hij. "Baby, we gaan niet de hele dag in deze kamer zitten depressief."zeg ik tegen hem. "Je weet hoe dit de vorige keer is afgelopen tussen ons als 1 van ons het even moeilijk heeft."ga ik verder. "Het is gewoon kut."zegt hij. "En dat snap ik.'wil ik beginnen. "Jij hebt je eerste win gelijk gehaald in je eerste race baby, ik was zo dicht bij."zegt Lando gefrustreerd. "Het team heeft jou verteld dat het niet veel ging regenen, waardoor jij de gok nam dat je het vol kon houden op de slicks."zeg ik streng. Ik probeer rechtop te gaan zitten zonder pijn te krijgen. "Auw."kreun ik van de pijn. "En daardoor heb jij de keuze gemaakt om niet naar inters te gaan."ga ik verder. "Baby, je hebt pijn."wil Lando mij onderbreken. "Het was een strategie fout, van het team en van jou."ga ik streng verder. "Als het team jou de correcte informatie had gegeven dan was er niks aan de hand geweest."Lando kijkt mij aan. "Elke wedstrijd kan het verkeerd gaan."Lando gaat zitten op het bed. "En je hebt nog genoeg kansen om je eerste win te halen, al moet ik elke coureur van de grid af rijden."zeg ik tegen hem. Lando begint zachtjes te lachen. "En ik doe het zo."zeg ik. "Ik weet het baby."zegt Lando. "En je hebt gelijk."voegt hij eraan toe. "Dus we gaan wat leuks doen vandaag?"vraag ik enthousiast. "Jij kan niet heel veel baby."lacht Lando. "Maar het wordt wel tijd voor mij om meer druk te gaan zetten."zeg ik. Ik sla de dekens van mijn lichaam af en probeer uit bed te stappen. Lando springt gelijk op van het bed om mij te ondersteunen. "Baby."zegt hij gelijk. "Ik moet."zeg ik. Ik zet meer gewicht op mijn voet en probeer richting de bank te lopen zonder hulp van de krukken of van Lando. "Ik denk dat wij vandaag maar naar de golfbaan moeten."stel ik voor. Lando zijn favoriete bezigheid is golven, en ik weet dat hij het graag weer wil doen. "Maar."begint Lando. "Als ik last begin te krijgen dan kan ik in de golf cart gaan zitten."zeg ik tegen hem. "Stuur Carlos een bericht, misschien wil hij ook wel gaan golven,"Lando pakt gelijk zijn telefoon en begint te typen. "Maar ik wil wel eerst douchen, en dat moet nog wel met hulp."Lando kijkt gelijk op van zijn telefoon. Hij gooit zijn telefoon op het bed en loopt naar mij toe. "Lando!"lach ik. Lando tilt mij op van de grond en loopt gelijk door naar de badkamer. "Lando Norris tot uw dienst."zegt Lando als hij mij neerzet. "Dat dacht ik al."lach ik. "Ik heb misschien ook hulp nodig met het uittrekken van mijn kleding."bedenk ik mij. "Dat laat ik je niet twee keer zeggen."zegt Lando. Hij pakt de mijn shirt beet en trekt hem over mijn hoofd heen. "Waarom heb je eigenlijk je kleren weer aangedaan vannacht?"lacht Lando. "Ik had het koud, jij wilde niet met mij knuffelen."pruil ik.