It's you and me, baby

paragraaf 9

"Welkom Saffron en George."wordt er tegen ons gezegd. "En natuurlijk welkom Jenson."Mark staat voor ons en kijkt ons aan. "Jullie gaan vandaag tegen elkaar racen in deze drie mooie auto's."begint Mark te praten. "Ik neem aan dat de roze voor Jenson is?"vraag ik aan Mark. "Natuurlijk is die voor mij, dat is mijn favoriete kleur."zegt Jenson gelijk. Ik schud lachend mijn hoofd en zet mijn helm op de grond. "We gaan straks beginnen met een kwalificatieronde, om te kijken waar jullie straks starten op de grid."vertelt Mark verder. "Willen jullie Jenson ook een voordeel geven of niet?"vraagt Mark aan mij en George. Ik kijk George gelijk aan die mij ook aankijkt. "Nee."zeggen we beide tegelijk. "Laat hem maar bewijzen wat hij kan."lachen wij. "Je kan zien hoe geliefd ik ben door mijn coureurs."zegt Jenson lachend. "Je bent onze vervelende oom."grap ik. "Wie van jullie wil als eerste?"vraagt Mark vervolgens. "Ik ga wel als eerste."zeg ik. Ik haal mijn helm van de grond en doe hem op mijn hoofd. "Gewoon 1 rondje?"vraag ik aan Mark "Yes, als George zwaait met de vlag dan gaat je tijd in."ik knik begrijpend en loop naar één van de auto's. Ik stap in en ga veilig in de auto zitten. Ik rij door de pitstraat heen, die vervolgens voor de start eindigt. Ik zet de auto in zijn achteruit en rij rustig terug naar de eerste plek. Ik kijk naar George die aan de zijkant staat met de vlag in zijn handen, wachtend op het moment dat hij begint te zwaaien met de vlag. Mijn voet staat boven het gaspedaal en zodra George begint te zwaaien druk ik het gas in en rij ik over het circuit heen. Het is natuurlijk anders om in een normale auto over het circuit heen te rijden dan in een formule 1 auto. "Gaat alles goed Saffron?"hoor ik door de radio heen. Ik rij de laatste bocht door en druk het gaspedaal weer in om over de finish te rijden. "Ik hoop dat dit een goede tijd was."lach ik door de radio heen. Ik rij met de auto nog een rondje over het circuit heen om vervolgens de pitstraat weer in te rijden. Ik stap de auto uit en haal mijn helm weer van mijn hoofd af, George stapt al in zijn auto om te beginnen aan zijn ronde. "Dat was een goede ronde Saff."zegt Jenson als ik naast hem kom staan. Uiteindelijk heb ik de snelste tijd neergezet, daarna George en daarna Jenson. "Laten we Jenson als eerste beginnen?"stel ik voor aan George. "Het is leuker om hem in te halen."glimlach ik vervolgens. "Jenson omdat we jou zo lief vinden mag jij vandaag vooraan starten."zegt George. ""Dat vind ik nou heel lief van jullie."zegt Jenson lachend. We lopen alle drie richting de auto's , die alweer geparkeerd staan op de grid. Ik stap in de auto, helemaal achterin en kijk naar de twee heren voor mij. "We gaan 3 rondjes doen, wie als eerste over de finish heen komt heeft gewonnen. "zegt Mark door de radio heen. Mark staat aan de zijkant met de vlag klaar, zodra hij begint te vlaggen, trap ik op het gaspedaal en probeer ik gelijk langs George te rijden. "Heb je moeite Jenson?"lacht ik door de radio heen. "Ik heb nergens last van."hoor ik Jenson lachen. Ik probeer in de bocht langs George te komen, waar ik vervolgens naar zwaai. "Saffron, je hoort mij te laten winnen."zegt George gelijk. "Ik wil Jenson inhalen."zeg ik gelijk en zie Jenson een stukje voor mij uit rijden. "Ik kom je halen Jenson."zeg ik door de radio. "Saffron, blijf daar. Kom niet bij mij in de buurt."hoor ik Jenson zeggen over de radio. "Ik kom je halen."lach ik. We komen weer bij het lange rechte stuk en ik zie dat Jenson ruimte heeft overgelaten, waardoor ik met meer gas om hem heen kan rijden. "Doei Jenson."lach ik en maak gerustig mijn weg over de baan heen voor de laatste twee rondes. "Ik heb gewonnen."kier ik enthousiast. De jongens beginnen te lachen over de radio als zij langzamerhand ook over de finish heen rijden. Ik stap weer uit de auto en kijk Mark aan. "Dit was echt een hele leuke ervaring."glimlach ik. "Volgende keer moeten we het gewoon in onze formule auto's doen."stel ik voor. "Dan verlies ik al helemaal."zegt Jenson als hij uit de auto stapt. "Oh ja, jij hebt verloren. Het is ook zo."zeg ik lachend. "Het is dat ik je vanmiddag nog moet helpen met je eigen race maar anders."grapt Jenson. "Je kan niet zonder mij."zeg ik tegen hem. "En ik dan?"lacht George. "Jij kan al helemaal niet zonder mij."grap ik. "Oh Saffy toch."George rent naar mij toe