It's you and me, baby

paragraaf 14

"Tijd voor de girls!"kier ik enthousiast als ik Carmen zie lopen. "Yeahh!"kiert ze enthousiast. Ik geef Carmen een knuffel als ze naast mij staat voordat wij plaats nemen in het restaurant. "Ik word langzamerhand wel gek van alleen maar jongens om mij heen."lach ik tegen Carmen. "Dat snap ik volkomen."lacht ze. "Ik ben allang blij dat ik niet de enige vriendin van ben."lacht ze. "Ik ben daar ook één van, maar toch ben ik constant rond de jongens."lach ik. "Ah je zou ze ook niet in willen ruilen."zegt Carmen lachend. "Maar dat vertellen we ze nooit."lach ik. Ik leg mijn telefoon in mijn tas en kijk om mij heen naar de ober. "Goedemiddag dames, kan ik wat voor jullie inschenken?"wordt er gelijk gevraagd als de ober naar ons toe loopt. "Uh doe mij maar een ijsthee."zeg ik tegen de ober en glimlach vriendelijk. "Doe mij ook maar 1."zegt Carmen vervolgens. "Komt eraan."zegt hij voordat hij weer weg loopt. "Hebben jullie al plannen voor de vakantie?"vraagt Carmen aan mij. "Zekers, Lando wil met een bepaalde groep naar Kroatië toe, en ik ga daarna met de meiden naar Parijs voor een weekend."glimlach ik. "Oeh dat klinkt lekker."zegt Carmen. "En jullie dan?"vraag ik aan haar. "Wij gaan naar Griekenland."glimlacht ze. "Oeh, daar wil ik ook nog eens een keer heen."zeg ik gelijk tegen haar. "Ik zou zeggen, je hebt tijd zat."lacht Carmen. "Dan wordt ik het derde wiel op jullie vakantie hoor."grap ik. "Ik denk eerder dat George dan het derde wiel wordt."grapt Carmen. "Hij moet dan wel weten dat hij op de bank slaapt en ik op het bed."beide beginnen we te lachen. De ober komt langzamerhand weer terug met ons drinken en zet het bij ons op de tafel neer. "Bedankt."glimlach ik vriendelijk. "Maar wat hoorde ik van George."begint Carmen. "Ik zag dat je een paar dagen in Londen was met Pierre en vervolgens heeft George met Lando gepraat en die klonk niet bepaald vrolijk."gaat ze verder. "Auw, je gaat gelijk naar het pijnlijkste plekje."zeg ik tegen haar. "Altijd."zegt ze. Ik neem een slok van mijn drinken en kijk Carmen aan. "Lando en ik hadden ruzie, en vervolgens belde Pierre dat hij in Londen was en of ik de volgende dag ook langs kwam voor een gezellige middag. Dus ik heb gelijk mijn spullen gepakt en ben diezelfde avond nog vertrokken naar Londen."vertel ik aan haar. "Waarom had je ruzie met Lando?"vraagt Carmen bezorgd. "Mijn mentale gezondheid is de laatste tijd niet goed, en Lando spendeerde veel tijd met Max aan hun twitch streams en toen kwam ik thuis. Iedereen was nog bij Lando's huis en ik moest pizza ophalen, vervolgens had ik mijn pizza en had Lando niet gedacht aan dat ik maar 1 pizza lus en heeft hij een andere pizza besteld voor mij. Dus ik was al geïrriteerd en toen zag ik mijn eten en toen ben ik boos geworden op hem, en Lando werd boos op mij."Carmen kijkt mij verbaast aan. "Maar ik ben naar een paar dagen thuis gekomen, de jongens hebben geen enkele dag geslapen; dat was gewoon te zien aan hun. Lando en ik hebben vervolgens gepraat en alles is weer goed tussen ons."zeg ik tegen haar. "Als je iets dwars zit mag je mij ook altijd bellen eh, ik wil je graag helpen."zegt Carmen liefjes. "En daarom zijn we vandaag ook gezellig samen weg!"zeg ik tegen haar. "Ah daarom heb je mij ontvoerd."grapt ze. "Je hebt mij door."lach ik. "Maar vertel wat zit je allemaal dwars?"vraagt Carmen vervolgens. "Alles."zeg ik voor de grap. "Nee grapje."lach ik vervolgens. "Ik had nooit verwacht dat de formule 1 zoveel stress zou meegeven."zucht ik diep. "Vooral de laatste paar weken, het laat mij steeds dieper zakken."zeg ik eerlijk. "En dit heb je ook besproken met Lando, George en Jost?"vraagt Carmen. Ik schud mijn hoofd. "Ik denk dat het belangrijk is om het te vertellen aan de mensen die dicht bij jou staan, zij kunnen jou het beste helpen en jou de steun geven die je nodig bent in die tijd."zegt Carmen eerlijk. "Ik weet nog wel dat George door deze periode ging en hij sloot zichzelf ook helemaal af."begint Carmen te vertellen. "George heeft dit ook gehad?"vraag ik verbaasd. "Lando ook, ik denk dat elke coureur het wel heeft gehad."zegt Carmen. "Maar waarom hebben ze dat niet tegen mij gezegd?"vraag ik. "Omdat het om jou gaat Saff, het gaat niet om hen."zegt Carmen. "Ze willen het niet over hen hebben, want bij iedereen is het weer anders."