It's you and me, baby

paragraaf 14

Ik loop met mijn waterfles in mijn handen het motorhuis binnen van Williams die al opgezet en al op de paddock staat. Het hele motorhuis is nog leeg aangezien het weekend nog niet begonnen is. "Saffron."Jenson loopt de zaal uit en kijkt mij met een glimlach aan. "Jenson, heb je goed nieuws voor mij?"lach ik. "Kom eerst maar eens binnen."zegt hij met een lach. Ik schud lachend mijn hoofd en loop achter hem aan. "Goedemorgen mevrouw Williams."zegt Jost. "Ah meneer Capito, wat leuk dat u er bent."zeg ik met een glimlach. Ik loop door naar de hoge tafel en ga met mijn rug tegen de tafel aan staan. "Weet je zeker dat je niet wilt gaan zitten?"vraagt Jenson. "Ik heb de laatste tijd veel te veel gezeten."lach ik. Jenson schud lachend zijn hoofd. Ik doe mijn hand in mijn broekzak en kijk de heren vragend aan. "Maar vertel, ik neem aan dat dit over mijn contract gaat."zeg ik wetend dat de meeste mensen al meer weten over hun contract. "Daar gaat het inderdaad over."begint Jost. "We hebben ook de toestemming gekregen van George om dit te vertellen maar."gaat Jost verder. "Vanaf volgend jaar gaat George naar Mercedes."mijn mond valt open van verbazing. "Hij heeft het geflikt."zeg ik trots. "Ook al heb jij meer laten zien dit jaar dan George heeft hij toch meer ervaring en is hij een Junior Mercedes coureur."ik knik begrijpend. "Maar dit heeft verders niet veel met mij te maken. Tenzij jullie ons beide in de mercedes zitten."grap ik. "Wij willen jou een contract geven tot het einde van 2023."een grote glimlach verschijnt rond mijn gezicht. "Ik zal zeggen dat ik het daar compleet mee eens ben."glimlach ik blij. "Dan is hier jouw pen met het contract."Jost schuift alles naar voren. Ik zet mijn waterfles neer en loop naar de tafel om mijn handtekening te zetten. "En wie wordt mijn nieuwe teamgenoot?"vraag ik enthousiast. "Niemand minder dan."begint Jenson. De deur van de zaal gaat open en een bruinharige jongen komt tevoorschijn. "Alex!"kier ik enthousiast. "Ik kom jouw beste vriend vervangen."zegt hij enthousiast. "Als jij net zo vervelend bent als George dan verscheur ik mijn contract."grap ik. "Ik zou niet durven."lacht hij. Ik loop naar Alex toe en trek hem in een knuffel. "Samen tot 2023."glimlach ik. "Wij laten de anderen eens zien wat wij als team kunnen."zegt Alex. "Krijg ik nu ook weer taart?"ik kijk Jenson aan die gelijk begint te lachen. "Of was dat maar een eenmalige deal?"pruil ik. "Ik heb echt een zwakke plek voor jou."zegt Jenson als hij een taart tevoorschijn haalt. "Jenson!"kier ik enthousiast. Ik loop naar Jenson toe en trek hem in een knuffel. "Ik neem aan dat jij volgend jaar weer bij mij bent?"lach ik. "Ik zou niet anders willen Saffy."zegt hij. Jenson trekt mij dichter tegen zich aan voordat hij mij weer los laat. "Dan is het nu tijd voor taart."glimlach ik. Ik pak een mes en begin de taart in stukken te snijden, zodat iedereen een stukje krijgt. "Ik hoop dat je mij niet vergeet."ik kijk om en zie George naar binnen lopen. "Wat is dit allemaal?"lach ik. "Komt Lando straks ook nog naar binnen lopen?"lach ik. "Helaas, die heeft geen recht op taart."grapt George. "Ik zei het toch."ik loop naar George toe en kijk hem trots aan. "Jij in die Mercedes auto, ik kan eindelijk een keer tegen jouw gaan racen."glimlach ik. "Ik ga je wel missen."zegt George. "Ik ben nooit ver weg Georgie."een kleine traan loopt over mijn wang. "God waarom ben ik zo'n emotioneel persoon."