It's you and me, baby

paragraaf 6

De hoeveelheid tassen die wij als vier meiden hebben gehaald is niet normaal. "Ik denk dat wij de laatste paar dagen echt veel geld hebben uitgegeven."lacht Jade. "Ik weet het wel zeker, vooral in die nachtclub."lach ik. Ik heb tijdens het winkelen een slotje gekocht, om die vervolgens op te hangen aan het lange hek met alle slotjes eraan. "Wie van jullie heeft de stift in de tas?"vraag ik aan de meiden als we richting het hek lopen. "Ik."Ellie haalt de stift uit de tas en geeft hem aan mij. "Wat ga je doen Saff?"vraagt Ellie vervolgens. Ik loop naar het hek toe en zet de tassen op de grond voor mij neer, zodat ik alle ruimte heb om alles te kunnen doen. "Iemand een plekje geven, waar die altijd zal zijn."zeg ik tegen Ellie. Ik haal het slotje uit mijn zak en begin te schrijven, ik voel de blikken van de meiden in mijn rug branden. Een kleine traan begint te rollen over mijn wang, die ik snel wegveeg. Ik doe het slotje tussen alle anderen en haal mijn telefoon erbij om een foto te maken. BN <3. Ik stuur de foto door naar Lando, ons nieuwe plekje voor onze kleine baby. Ik zie gelijk dat Lando mij belt, de tranen vloeien steeds sneller over mijn wangen heen. "Baby."zegt Lando na een lange tijd. "Baby."huil ik zachtjes. "Op deze manier heeft hij of zij een eigen plekje."zeg ik tegen hem. "Ik wilde dat ik nu bij je was baby."zegt Lando. "We gaan zelf hier nog eens heen baby, voor onze baby."zeg ik tegen hem. Ik voel opeens een paar armen rond mijn middel en zie de meiden achter mij staan. "Wij zorgen wel voor der Lando."zegt Ellie beschermend. "Veel plezier baby."zegt Lando met tranen in zijn ogen. "Ik hou van jou."zeggen wij tegelijk, waardoor wij beide ook even moeten lachen. Lando hangt op en de meiden trekken mij gelijk in een knuffel waardoor de tranen weer beginnen te stromen. "Ik wist niet dat je dit ging doen Saffy."zegt Ellie gelijk. "Op deze manier heeft hij of zij toch een plekje."zeg ik huilend. "Ik heb er met Lando toen over nagedacht alleen was ik al te laat."zeg ik tegen de meiden. "Je had dit niet alleen hoefden te doen."zegt Jade. "Het is iets wat mij hopelijk meer houvast geeft."zeg ik tegen hen. "Voor baby Norris."zegt Leigh-Anne. "Voor baby Norris."zeg ik zachtjes. De meiden houden mij nog stevig vast, na een tijdje laten ze mij los en kijken mij aan. "Wat zeggen we, tijd voor een laatste duur etentje?"stelt Ellie voor. "Graag."glimlach ik. Ik pak mijn tassen weer van de grond af en kijk de meiden aan. "Als we nou eerst dit naar het hotel brengen, ons voor een laatste keer in Parijs leuk aankleden en dan naar het restaurant gaan?'stel ik vervolgens voor. "Ik heb namelijk te veel tassen om dit mee te slepen."lach ik er achter aan. "Perfect idee."zegt Ellie. Ik loop samen met de meiden weer terug naar het hotel, waar wij weer opsplitsen in twee om naar onze hotelkamers te gaan. Ik leg de tassen met kleding op het bed neer en haal de nieuwe outfit eruit. "Die staat je echt leuk Saff."zegt Ellie. "Dankjewel Ells."glimlach ik liefjes. "Het wordt morgen nog zwaar om alles in de koffer te krijgen."lach ik als ik naar de kleding kijk. "En daarom heb ik tegen je gezegd om en grote tas in je koffer te doen, dan krijg je dit allemaal gerust mee."lacht Ellie. "Wat moet ik toch ook zonder jou."zeg ik tegen haar. "Dan had je morgen een hoop stress gehad."lacht ze. Ik trek mijn kleding van vandaag uit om vervolgens de nieuwe jumpsuit aan te trekken. Het duurt niet lang voordat de meiden en ik bij het restaurant staan en onze eerste glas wijn alweer in onze handen hebben. "Op een geweldig weekend met de drie beste meiden."zeg ik tegen de dames. "We houden ook van jou Saffy."zegt Jade. "Laten we genieten van onze laatste avond in Parijs, voordat we weer terug moeten naar de werkelijkheid."zegt Leigh-Anne. "Ik ben straks een dag thuis en daarna kan ik weer op vakantie."lach ik. "Oh wat een straf."lacht Jade. "Behoorlijk."grap ik. Ik neem een slok van mijn wijn en pak de menukaart er weer bij om te kijken naar het eten voor vanavond. "Zijn jullie er al over uit?"de ober komt bij ons staan en kijkt iedereen vragend aan. "Ja, doe als voorgerecht maar de nacho's en 2 broodplankjes en als hoofdgerecht voor mij graag de schnitzel."antwoord ik. De meiden geven hen bestelling ook door aan de ober voordat hij weer weg loopt. "Jij hebt honger."lacht Leigh-Anne. "Na al die jaren weet ik al wat jullie altijd willen hebben."lach ik.