paragraaf 2

77 1 0
                                    


"Mama!"kier ik enthousiast. Ik loop de tuin in en zie mijn ouder al zitten samen met Ellie. "Saffy!"mijn moeder staat op en rent naar mij toe, ze slaat haar armen om mij heen en drukt mij dicht tegen haar aan. "Ik heb je gemist mama."zeg ik tegen haar. "Ik jou ook schatje."zegt ze huilend. "Mama, huil je nou?"ik laat haar los en kijk haar verschrikt aan. Ze veegt snel haar tranen weg en glimlacht zwakjes. "Ik ben zo trots op jou, en ik heb jou al een paar maand niet meer gezien dus het is soms moeilijk."zegt ze. "Nawh mama."pruil ik. "Maar, ik heb ook iemand meegenomen mama."zeg ik tegen haar. "Dit is Lando, mijn vriend."zeg ik tegen haar en stap opzij zodat ze Lando kan zien. "Hallo Lando, ik ben Debbie."zegt ze vriendelijk. "Hallo Debbie, het is leuk om jullie eindelijk te ontmoeten."glimlacht Lando. "Je hebt goed voor mijn meisje gezorgd heb ik wel gezien."glimlacht ze. "Altijd."zegt Lando. "Laten we maar even naar papa en Ellie gaan."lach ik, als we nog altijd halverwege de tuin staan. "Papa!"zeg ik liefjes als ik bij hem sta. "Hallo lieverd, ik heb je gemist."zegt hij. Hij staat op en trekt mij in een knuffel. "En dit is de jongen die jouw hart heeft gestolen?"vraagt hij als Lando achter mij komt te staan. "Dat ben ik meneer, Lando."stelt Lando zich voor. "Alexander."zegt mijn vader. Lando gaat naast Ellie zitten, wetend dat hij daar veiliger zit dan naast mijn vader. Ik plof naast mijn moeder neer die gelijk dicht tegen mij aan gaat zitten. "Hoe gaat het met jou lichamelijk na het ongeluk in Monaco?"vraagt mijn vader. "Een stuk beter, Lando en Ellie hebben behoorlijk goed voor mij gezorgd de dagen er na. Lando had mij bijna op bed rust, maar het viel gelukkig allemaal wel wat mee."antwoord ik. "Ellie, wil je een foto maken van mij en mijn meisje?"vraagt mijn moeder uit het niets. Ik begin te lachen door mijn moeder en geef Ellie de telefoon van mijn moeder. Ik steek mijn tong uit en doe mijn hand onder het hoofd van mijn moeder. "Saffron! Even een normale foto."lacht mijn moeder. Ik doe mijn hand naar beneden en glimlach liefjes voor de foto. "En hoe voelt het om een formule 1 coureur te zijn?"vraagt mijn vader vervolgens aan Lando. "Het is het beste wat mij ooit is overkomen, ik vind het echt geweldig om te doen en uiteindelijk heb ik uw dochter daardoor ook ontmoet."antwoord Lando. "De formule 1 heeft mij ook echt vrienden gegeven die ik nooit had verwacht, ik bedoel George is net een broer voor mij en dat ik de liefde van mijn leven daar ook heb ontmoet is geweldig."zeg ik tegen mijn vader. Lando kijkt mij aan als ik over hem praat. "De liefde van je leven?"mijn vader kijkt mij verbaasd aan. "Het is nog maar een paar maand dat we samen zijn, maar door ons drukke leven voelt het al veel langer en het voelt behoorlijk goed papa."zeg ik tegen hem. "Geloof mij Alex, die twee zijn de schattigste twee die je ooit zult zien."zegt Ellie tegen mijn vader. "Ik had gewild dat mijn relatie van mijn ex zo was geweest."zegt Ellie vervolgens. "Wacht wat?"ik kijk Ellie aan. "Het is uit met jou en Alex?"vraag ik verbaasd. "Na monaco is het uitgegaan."zegt Ellie eerlijk. "Dat meen je! Je vertelt mij ook echt niks."zeg ik tegen haar. "Het was een keuze van ons samen." 

It's you and me, babyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu