It's you and me, baby

paragraaf 6

"Ik had nooit gedacht dat ik met jou in een rolstoel door het hotel zou lopen."lacht Lando. "Ik kan hier wel aan wennen."zeg ik lachend. De ingreep is gelukt, en zoals verwacht was de verdovingsspuit het ergste. Lando zijn hand was bijna rood omdat ik er zo hard in heb geknepen. Williams heeft al online gezet dat dit weekend Logan zal gaan rijden in mijn auto en dat ik afwezig ben. "Moet ik je nog helpen om naar de wc te gaan?"vraagt Lando als hij mij de hotelkamer binnen rijdt. "Misschien wel zo handig."de dokter heeft gezegd dat ik de eerste 24 uur mijn been zo hoog mogelijk moet houden. Dat betekent dat ik zo weinig mogelijk mag lopen. Lando tilt mij op van de rolstoel en neemt mij mee naar de badkamer. Lando zet mij voorzichtig neer en ik laat mijn voet voorzichtig zakken. "En?"vraagt Lando. "Het doet nog geen pijn omdat de verdoving nog werkt."zeg ik tegen hem. Als ik klaar ben op de wc, tilt Lando mij weer lief op en brengt hij mij naar het bed. "Voet omhoog."zegt hij. Ik doe mijn voet omhoog en Lando legt er een paar kussens onder zodat mijn voet omhoog ligt. Lando legt vervolgens alle benodigdheden op het bed neer zodat ik alles zoveel mogelijk alleen kan doen. "Ik moet nu echt naar het circuit gaan baby."zegt Lando als hij naar de tijd kijkt. "Ik red mij wel baby, dankjewel."glimlach ik liefjes. "Ik bel straks wel even."Lando drukt een kus op mijn lippen en pakt zijn tas van de bank af. "Succes!"roep ik hem nog na. Ik pak mijn telefoon en maak een foto van mijzelf om op Instagram te plaatsen voor de fans. De ingreep is geslaagd, het is niks ernstigs, alleen mag ik de aankomende dagen geen druk zetten op mijn voet. Ik word goed verzorgt door Lando en ik zal de rest van vandaag spenderen in onze hotelkamer!. Ik leg mijn telefoon weer naast mij neer en zucht diep. "Ik verveel mij nu al dood."zucht ik. Ik krijg verschillende berichten binnen van de coureurs die vragen hoe het met mij gaat. Ik pak de afstandsbediening en zet de televisie aan, in de hoop dat ze Netflix er op hebben staan. "Thank god."opgelucht zoek ik mijn favoriete serie op en zet die aan op de achtergrond. Lando is de hele dag weg en zal begin avond pas weer terug zijn. Dat betekent ook dat ik een paar keer zelf naar de wc moet zien te komen. Lando heeft de krukken naast bed neergezet zodat ik die ook nog makkelijk kan pakken. Het was mijn plan om te gaan slapen omdat er een grote kans is dat ik vannacht geen oog dicht zal doen van de pijn. Alleen wie is er klaar wakker? Juist, ik. Ik pak mijn telefoon erbij en zie dat mijn ouders mij ook een bericht hebben gestuurd in verband met mijn teen. Ik stuur ze een bericht terug om te laten weten dat alles goed is gegaan met de ingreep en dat ik dit weekend niet zal racen. Ik leg mijn telefoon weer neer en richt mij op de serie die zich afspeelt op de televisie. "Saffron!"ik kijk verschrikt op van mijn serie. "Alex?"verbaasd kijk ik naar de jongen die in mijn hotelkamer staat. "Ik was klaar voor vandaag, Lando was bezorgd om jou dus heeft hij de sleutel gegeven van de hotelkamer."legt Alex uit. "Dus ik heb."Alex houdt een tas vol met eten omhoog. "Sushi en ik heb pijnstillers voor je gehaald."lacht hij. "Je bent een held."glimlach ik.