It's you and me, baby

paragraaf 9

Het moment dat wij niet meer in de hotelkamer waren, moeten wij doen alsof wij alleen vrienden zijn. Iedereen in de paddock was weer aan het rondrennen als een kip zonder kop, om maar te zorgen dat alles op tijd klaar was. Dit zou mijn eerste race zijn in Italië, met formule 4 heb ik nooit de kans gekregen om dit circuit te rijden. "We verwachten weer veel van jullie vandaag!"zegt Jenson blij. Ik ga zitten op de picknickbank en laat mijn hoofd op mijn hand leunen. "Dus probeer Saffron te verslaan, maar in een lieve manier."zegt Jenson tegen George. "Ik zal mijn best doen, maar het gaat niet lief zijn."grapt hij. "De kwalificatie heeft mij p4 opgeleverd, dus mijn plan is dan ook om daar te eindigen."zeg ik tegen hem. "Als jullie je best maar doen, maar dat komt vast wel goed."zegt Jenson met een glimlach voordat hij weg loopt. George draait zich om naar mij en kijkt mij een speelse blik aan. "Ik hoorde dat je Carmen tegen bent gekomen gisteren."zegt George. Ik glimlach zwakjes als ik Lando voorbij zie lopen. "Jazeker, het is echt een schat."glimlach ik. "Ze is inderdaad geweldig."zegt hij. "Maar wanneer gaan jij en Lando nou op date?"vraagt hij. Ik kijk hem gelijk verbaasd aan. "Ik zag hoe jullie in elkaars armen lagen in het vliegtuig."lacht hij. "Je hebt met Carmen gepraat of niet."zeg ik tegen hem. "Ze hoefde mij niks te vertellen, ik had het allang door."zegt George. "Denk jij dat ik gelijk alles aan jou ga vertellen?"ik kijk George speels aan. "Daarvoor ben ik niet gewilde oudere broer."zegt hij met een glimlach. "Oké, ik ben officieel zijn vriendin sinds gisteren."glimlach ik zachtjes. "Dat is zo schattig!'zegt George blij. "Maar we houden het nog stil!"zeg ik streng. "Ik hou mij stil."zegt George. "Maar hij kan zijn ogen niet van jou afhouden."zegt hij. "Tot zo ver ons best doen om het geheim en stil te houden."lach ik. "Succes."hoor ik George zeggen voordat ik opsta en naar Lando toe loop. "Hey jij."glimlach ik. "Hey baby."glimlacht Lando. "George heeft ons al door."zeg ik tegen hem. "Dat dacht ik al, hij bleef mij de hele tijd aankijken."lacht Lando. "Hoe voel je je over vandaag?"vraag ik hem. "Als ik hoger dan p7 kom, dan slaap jij elke keer bij mij voor elke race."lacht Lando. "Geen bezwaar van mij kant."lach ik. "Maar wat als het mij geen geluk geeft?"vraag ik. "Dat maakt niks uit."grapt hij. "Ohja."ik geef hem speels een duw. "Lando, je moet je klaarmaken!"Zak komt naar ons toe lopen en kijkt Lando aan. "Ik zie jou na de race! Succes."zeg ik tegen hem, voordat ik naar mijn eigen kleedkamer loop. "Jij ook!"roept Lando terug. Zoals gewoonlijk staat alles voor mij klaar in de kleedkamer. Ik kleed mij snel om en ruim al mijn belangrijke spullen weer op. "Mag ik binnenkomen?"hoor ik een bekende vrouwenstem schreeuwen. "Natuurlijk."ik plof neer op de bank met mijn schoenen in mijn handen "Carmen."glimlach ik, als ze binnen lopen komt. "Vertel mij eens over je date met Lando."zegt ze enthousiast. Carmen ploft naast mij neer op de bank en kijkt mij nieuwsgierig aan. "Het was zo romantisch."glimlach ik. "Hij heeft mijn favoriete eten besteld, en de tafel versierd met kaarsen en rozenblaadjes. En daarna heeft hij mij gevraagd om zijn vriendin te zijn."glimlach ik. "Dat is zo schattig!"kiert Carmen. "Maar we houden het nog wel stil."vertel ik aan haar. "En George had jou ook al snel door."lach ik. "Ja, dat was heel jammer."zegt Carmen. "Ik kwam terug in de hotelkamer met een glimlach op mijn gezicht en het eerste wat hij zij was dat jij en Lando op date waren."vertelt Carmen. "En toen kon ik geen nee zeggen."ik glimlach. "George was er anders al wel snel achter gekomen, hij hield Lando vandaag de hele dag in de gaten."lach ik. "Hij begint dus al echt de beschermende oudere broer rol op zich te nemen."lacht Carmen. "En daarom was ik altijd al blij dat ik enigs kind was."grap ik. Ik blijf nog even met Carmen praten voordat ik mijn weg maak richting de garage voor de race. "Williams, ben je er klaar voor?"vraagt Jenson als ik naar hem toe loop. "Altijd."zeg ik met een glimlach. "Ik ben vandaag bij George, dus je moet het zonder mijn stem doen."zegt hij. "Oh eindelijk rust."lach ik. "Niet zo gemeen Williams."lacht Jenson voordat hij naar de garage van George loopt.