It's you and me, baby

paragraaf 8

"Alsjeblieft."ik zet de pizza's op de tafel neer en loop met mijn pizza terug naar de keuken. Ik haal drinken uit de koelkast en ga in de keuken zitten. De anderen zitten allemaal in de woonkamer, en normaal zit ik er ook altijd bij. Alleen de laatste tijd is het alleen maar drukte hier in het huis, en ik ben elke dag continue vermoeid. "Hey Saffron."Ria komt de keuken binnen lopen en kijkt mij liefjes aan. "Hey Ria."glimlach ik zwakjes. "Kom je niet bij ons zitten?"vraagt ze gelijk. "Ik heb het de hele week al druk gehad en even een rustig plekje om mijn eten op te eten is wel nodig."glimlach ik. "Ja dat snap ik, de jongens zijn soms wel veel."lacht ze. Ria haalt wat drinken uit de koelkast en loopt vervolgens weer terug naar de woonkamer. Ik neem een slok van mijn water en doe mijn pizza doos open, verwachtend dat er een pizza salami in zit. "Nou laat ook maar."zucht ik diep als ik zie dat het niet de goede pizza is. Ik doe de doos weer dicht en leg hem op het aanrecht neer, voordat ik een verpakte salade uit de koelkast haal. "Baby."Lando loopt de keuken binnen en kijkt mij aan. "Ah goeiedag."zeg ik sarcastisch. "Wat is er aan de hand?"vraagt Lando. "Niks."zeg ik boos en plof met mijn salade weer op de keukentafel neer. "Is je pizza niet lekker?"vraagt Lando vervolgens. "Ik lus de pizza niet, maar blijkbaar wist jij dat niet."zeg ik boos. "Ben je boos op mij?"Lando kijkt mij verbaasd aan. "Mmh, misschien."zeg ik en begin te eten aan mijn salade. "Wat heb ik dan verkeerd gedaan?"Lando kijkt mij aan. "Nou weet je wat."zeg ik boos. "Ten eerste is het hier de laatste week elke avond, als wij niet even samen weg zijn, een drukte. Ik ga in de avond vermoeid op bed, maar ik wordt nog vermoeider wakker."begin ik op te noemen. "Vervolgens spendeer je de meeste avonden met Max aan de twitch stream. En lig ik in de avond alleen op bed."Lando kijkt mij verbaasd aan. "Ik mag toch ook wel wat voor mijzelf doen."spat Lando eruit. "Ja, natuurlijk. Maar denk ook aan je vriendin. Je vriendin die de laatste tijd het moeilijk heeft met alles, en die drukte helpt niet. Ik kan dit niet aan, niet constant Lando."zeg ik huilend. "En dit komt allemaal naar boven door een stomme pizza?"vraagt hij. "Weet je wat, laat maar. Ik ga de aankomende dagen in een hotel slapen."zeg ik en sta op van de stoel. Ik loop boos de keuken uit, gelijk door naar de gang, de trap op en zo naar de slaapkamer. Ik haal een grote tas uit de kast en gooi er verschillende kledingstukken in en mijn belangrijke spullen, voordat ik de tas weer dicht rits. "Ik kan niet geloven wat voor een grote eikel het is."zucht ik boos. Ik voel mijn telefoon trillen in mijn broekzak en haal hem er snel uit. "Pierre?"zeg ik verbaasd als ik opneem. "Ah Saffy."hoor ik hem vrolijk zeggen. "Ik ben in London, heb je zin om morgen wat te doen?"vraagt hij. Ik rits mijn tas dicht en doe hem op mijn schouder. "Weet je wat, ik ben er met een anderhalf uurtje."zeg ik tegen hem. "Is alles goed Saffy?"vraagt hij. "Ik vertel het je wel als ik er ben."zeg ik tegen hem. "Moet je ook nog eten?"hoor ik Pierre bezorgd zeggen. "Als je wat lekkers kan vinden, dan graag."antwoord ik. "Sushi goed?"vraagt Pierre. "Altijd."zeg ik tegen hem, voordat ik ophang. Ik loop de slaapkamer uit, en zie dat Lando weer bij de anderen zit te praten. Ik loop naar de woonkamer en doe mijn jas aan. "Ik ga naar Londen, ik ben met een paar dagen wel weer terug."zeg ik bot tegen Lando. Max kijkt verbaasd op en ziet mijn gezichtsuitdrukking, waardoor hij gelijk Lando aankijkt. "Joe."zegt Lando boos. Ria kijkt mij verbaasd aan, niet wetend wat er aan de hand is tussen mij en Lando."Doei."zeg ik boos. Ik schud boos mijn hoofd en loop de woonkamer uit, naar buiten. De auto staat nog altijd waar ik hem net heb geparkeerd en ik doe mijn spullen in de kofferbak. Pierre heeft de locatie doorgestuurd, die ik vervolgens in vul. Ik rij het terrein af en kijk in mijn spiegels, hopend op Lando die achter mij aan komt rennen. Maar helaas, de tranen beginnen langzaam over mijn wangen heen te rollen. Mijn eerste ruzie met Lando, ik had nooit verwacht dat het zoveel pijn zou gaan doen. Ik rij de straat uit en zie dat ik er inderdaad met anderhalf uur in Londen ben. Ik draai de muziek weer zo hard mogelijk en maak mijn weg naar Pierre.