It's you and me, baby

paragraaf 8

"Voedsel!"kreun ik als ik met George een restaurant binnen loop. "Al dat gepraat heeft mij echt hongerig gemaakt."lach ik. George loopt helemaal door naar achteren naar een privé stukje op de veranda. "Dat jij kan eten terwijl je een kater hebt."lacht George. "Die kater is allang weg lieveling."lach ik. "Lieveling?"lacht George. "Ja."grijns ik. Ik plof naast George neer op de bank en kijk hem aan. "Maar, we hebben nu tijd om ons gesprek af te maken."begint George. Ik kijk hem vragend aan. "Wat vind je nou van Lando?"vraagt hij vervolgens. "Auw, je gaat gelijk voor die vraag."lach ik. "Ik moet het weten."grapt hij. Ik zie de ober naar ons toe lopen en glimlach liefjes. "Wat kan ik voor jullie halen?"vraagt de ober. "Doe mij maar een water en een pizza salami."glimlach ik gelijk. "Doe voor mij hetzelfde maar."zegt George. De ober knikt en schrijft alles op voordat hij weer weg loopt. "Ik zei toch dat het handig was om de menukaart van te voren te bekijken."lach ik. "Maar nu terug naar mijn vraag."zegt George gelijk. "Oké, ik vind hem wel leuk, hij is schattig en lief en grappig."begin ik. "Hij laat mij lachen zoals niemand anders kan, maar het ik ben bij de formule gekomen om mij te focussen op het racen en mijn carrière."zeg ik tegen hem. "Je bent aan het glimlachen weet je dat."zegt George. "Je kan ook eerst uitvinden wat het nou is dat er speelt tussen jullie. Je hoeft niet gelijk een relatie aan te gaan met hem, maar ik weet dat je hem leuk vindt."Ik kijk George aan, wetend dat hij wel gelijk heeft. "Jullie eten komt er straks aan."zegt de ober, hij zet ons drinken voor ons neer en loopt dan weer weg. "Maar ik heb toch helemaal geen tijd om uit te vinden, wat er nou tussen ons gaande is."zeg ik tegen George. "Wij gaan morgen alweer terug naar Engeland."voeg ik eraan toe. "Lando gaat ook naar Engeland, dus alsjeblieft ga kijken wat er tussen jullie gaande is."zegt George. Ik schud lachend mijn hoofd en pak mijn telefoon. Ik maak een foto van George en zet die op mijn instagram story neer. "Maar kunnen we nu over iets anders gaan praten Russell?"vraag ik. "Dat kan zeker."glimlacht hij. Ik pak mijn beker met drinken en neem een paar grote slokken. "Ik ben wel benieuwd hoe jij het gaat doen bij de trainingen."zegt George. "Ik ben de beste."glimlach ik. "Beginners geluk."lacht George. "Dat zien we nog wel."lach ik. "Mis je je vorige teamgenoot al?"vraag ik vervolgens. "Een beetje, maar ik kan beter met jou dan met hem."antwoord George eerlijk. "Wie houdt niet van mij?"lach ik. "Lewis."knalt George eruit. "Hij vond het saai worden, nou hier ben ik."lach ik. "En hij krijgt tegengas van Max en Lando wordt steeds beter."lacht George. "Die jongen die wenst dat hij dat nooit gezegd had."lach ik. Ik schud lachend mijn hoofd en zet mijn beker weer op de tafel neer. "Hoelaat moeten we morgen vliegen?"vraag ik. "Ik dacht een uur of 9."antwoord George. "Ugh, weer zo lekker vroeg."zucht ik diep. "En Lando vliegt ook met ons mee."zegt George zachtjes. "Wat?"vraag ik verbaast. "Lando vliegt morgen met ons mee."herhaalt George. "Ja, dat hoorde ik."zeg ik. "Heb jij weer geregeld zeker?"vraag ik aan hem. "Misschien."zegt George met een gemene glimlach. "Jij bent echt een pestkop weet je dat."