paragraaf 5

82 1 0
                                    

"Ik dacht dat de kinderboerderij voor kinderen was?"lacht Lando. "Daarom het woord kinder, in kinderboerderij."zegt hij. "Ik dacht dat mannen zich altijd voelden als een kind."lach ik. "Oh ja."lacht Lando. "En hier heb je de minste mensen die foto's zullen maken van de bekende Lando Norris."leg ik uit. "Daar heb je goed over nagedacht."zegt hij. Natuurlijk is het handig om de afstand te bewaren tussen mij en Lando, voor het geval dat er toch mensen zijn die foto's gaan maken. "Kijk, het is je familie."zegt Lando. Ik volg Lando zijn vinger en zie dat hij wijst naar de ezels die in een veld staan. "Hou je mond."lach ik. Ik pak Lando zijn pols beet en sleep hem mee richting de ezels. "Ze komen al gelijk naar je toe! Ze herkennen je gewoon."zegt Lando gelijk. De ezels komen inderdaad gelijk naar de zijkant lopen en kijken mij aan. Ik doe mijn hand tegen de houten balk aan en kijk naar de ezels. Aan de ene kant wil ik ze heel graag aaien, maar aan de andere kant ben ik behoorlijk bang dat ze gaan bijten. "Ik moet toegeven, je bent wel de knapste van de 4."hoor ik Lando fluisteren. Ik draai mij om en zie dat Lando achter mij staat. "Dat vond ik nou niet, ik vind eigenlijk dat Marie er beter uitziet."zeg ik tegen hem en wijs naar de middelste ezel. "Dat is Marie?"vraagt Lando lachend. "Ja, dat hoor jij te weten. Je kent toch mijn hele familie?"grap ik. "Oh nou je hebt mij nooit voorgesteld aan deze kant van de familie."zegt hij. "Dit is de kant van je vader of niet?"lacht Lando, wetend dat mijn vader deze grap zou kunnen waarderen. "Ja, zie je de vergelijking niet?"vraag ik aan Lando. "Dit is zijn jongere broertje Alex."lach ik. Lando schud lachend zijn hoofd en aait de ezels over hun hoofd heen, verbaasd kijk ik naar hem. "Ik was zo bang omdat te gaan doen!"zeg ik verbaasd. "Was je bang dat ze je gingen bijten?"lacht hij. "Ja!"zeg ik ongelovig. "Je bent echt een sukkel."lacht Lando. Ik ga met mijn hand langzaam richting de ezels en wil ze gaan aaien, Lando pakt mijn hand beet en gaat samen met mijn hand over het hoofd van Marie. Ik begin breed te glimlachen als ik Lando aankijk. "Ik wil je nu heel heel graag kussen."zeg ik zachtjes tegen Lando. "Ik jou ook."zegt hij zachtjes. Ik zie allemaal kinderen bij ons langs lopen, die richting de schaapjes lopen. "Laten we maar snel verder gaan kijken."zegt Lando. Hij laat mijn hand weer los en draait zich om richting de kippen. "Daar had jij vroeger ook een paar van toch?"Lando kijkt mij vragend aan. "Ja, mijn moeder had een paar kippen voordat ze."zeg ik voordat ik stil blijf. "Ze had altijd een grote liefde voor kippen."glimlach ik. "En ik had er altijd een hekel aan, elke ochtend stonden ze voor mijn raam. Elke ochtend om hetzelfde tijdstip maakten ze mij wakker, terwijl ik gewoon kon uitslapen."lach ik. "Dat klinkt ook echt zoals jou."lacht Lando. "Mijn bed is de beste relatie die ik heb."zeg ik tegen hem. "Eh!"zegt Lando gelijk. Ik schud lachend mijn hoofd en loop naar hem toe. Ik sla mijn armen om zijn nek heen en kijk hem verliefd aan. "Dit is één van de beste dates die wij hebben gehad."glimlach ik. "Oei, dat betekent dat ik beter moet worden in een date te regelen."lacht Lando. "De meeste keren sluit je de date wel leuk af."glimlach ik stout. Lando bijt op zijn lip en drukt zijn lippen op die van mij voor een paar seconden. "Laten we verder gaan." 

It's you and me, babyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu