It's you and me, baby

paragraaf 7

"Er is een grote kans dat Lewis gaat winnen, het is de thuis grand prix van hem."zegt Jenson als ik in de auto zit. "Het is ook deels die van mij."zeg ik vastberaden. "Ik mag dan wel in een Williams auto zitten, maar Hamilton kan krijgen wat hij wil."zeg ik vervolgens. Jenson begint te lachen en maakt alles met de engineers klaar. Ik word in de auto naar de grid gereden, naar het derde plekje. Ik kijk naar de lampen, die langzaam rood worden. "Je kunt dit Saffron."zeg ik tegen mijzelf. De lichten gaan uit, en ik druk keihard op het gas. Ik zie Max en Lewis voor mij uitschieten, en probeer er tussen te komen, hopend op een plekje er tussen. "Godverdomme Lewis."scheld ik, als hij niet naar de zijkant gaat. Je kan zien dat de beide jongens meer bezig zijn met de race tussen hen twee, dan dat ze bezig zijn met mij. Het is nog maar de eerste ronde en dat er al nu zoveel spanning tussen hen zit. Ik zie een opening aan de kant van Max, en doe mijn voet lager waardoor ik harder rij. Ik zie de auto van Red Bull Racing naar mij toe komen, en voordat ik het weet rijden we beide richting de muur. Mijn snelheid gaat van dik 200 naar 0 in een split seconde, als ik de muur raak. Een enorme steek gaat door mijn buik, zodra ik de muur raak en de auto draait een rondje. "Aauw."kreun ik pijnlijk. "Saffron, ben je oké?"wordt er gevraagd door de radio. Ik voel wat vochtigs langs mijn benen lopen en begin allemaal sterretjes te zien. "Saffron!"wordt er nogmaals geroepen. "Auw, ja."kreun ik pijnlijk. "Zorg ervoor dat Lando zich niet veel druk maakt."zeg ik zachtjes door de radio heen. Voordat ik het doorheb staan er allemaal mensen om mij heen, om mij uit de auto te helpen. "Max."zeg ik verbaasd. Max wordt ook geholpen door de verschillende mensen, voordat we beide richting de ambulance worden gebracht. "Ik voel vloeistof bij mijn benen langs lopen, gelijk na de klap."zeg ik tegen het ambulancepersoneel. "We gaan het straks gelijk kijken."zeggen ze tegen mij. Ik word neergelegd op het bed in de ambulance en het enige wat ze momenteel niet kunnen doen is mijn outfit kapot knippen. Het duurt niet lang voordat ik uiteindelijk bij het ziekenhuis wordt gebracht. Het personeel brengt mij naar een kamer, waar ze vragen of het mij lukt om zelfstandig te staan en om te kleden. "Geef mij een paar minuten."zeg ik tegen de dokter, die vervolgens de kamer verlaat. Ik probeer met moeite mijn racing outfit uit te trekken, en trek daarna de kleding aan van het ziekenhuis. Ik kijk naar beneden en zie dat er een rode streep over mijn been heen gaat. "Ik ben toch niet ongesteld?"vraag ik aan mijzelf. Ik ga op het bed liggen en druk op de rode knop zodat de dokters weten dat ik klaar ben. "We gaan je even onderzoeken, en daarna komen we terug met de resultaten."vertelt de dokter. "Is goed."zeg ik tegen hem. Er worden verschillende onderzoeken uitgevoerd en er wordt ook gekeken naar het bloed dat bij mijn been is langs gelopen. De dokters kijken elkaar pijnlijk aan voordat ze naar mij kijken. "Umh Saffron."begint de dokter. "Je hebt zelf doorgehad dat je bent begonnen te bloeden tussen jouw benen."gaat hij verder. Ik knik. "Wanneer ben je voor het laatst ongesteld geweest?"vraagt hij vervolgens. "Uh, met mijn drukke schema heb ik daar niet echt opgelet."antwoord ik eerlijk. De dokters kijken elkaar weer aan voor een paar seconden. "Wat is er aan de hand?"vraag ik nerveus. "Kan ik wel weer racen? Is mijn race seizoen voorbij?"vraag ik aan hen. "Nee, je bent goed genoeg om de volgende race weer mee te doen."antwoord hij. "Maar."gaat hij verder. "Het lijkt er op dat je een miskraam hebt gehad Saffron."zegt de dokter. Mijn ogen worden groter en mijn mond valt open. "Pardon?'vraag ik. "Je hebt een miskraam gehad Saffron, voor het ongeluk was je zwanger."zegt de dokter. Ik kijk hem verbaasd aan en voel mijn hart in duizende stukjes breken. "Ik was zwanger?"verbaasd probeer ik alles op te slaan. De tranen beginnen over mijn wangen te lopen, terwijl ik alles probeer te verwerken. "Ik weet dat het moeilijk is, maar we zullen nog wel een paar onderzoeken moeten doen om te kijken of er nog dingen zijn."zegt de dokter. "Uh ja, ja doe maar."alles wat de dokter zegt, komt niet meer binnen. Het enige waar ik aan kan denken is het principe dat ik zwanger was, dat Lando en ik een baby zouden krijgen.