It's you and me, baby

paragraaf 4

Ik zit in de auto, wachtend op de 5 rode lampen die uit moeten gaan. Hetzelfde gevoel dat ik bij elke race heb, giert door mijn lijf heen. Na mijn kwalificatie, hebben we dingen aangepast aan de auto waardoor wij helemaal achteraan staan. Het geeft mij wel de mogelijkheid om alles uit de auto te halen, en te laten zien dat overtakes iets is waar ik goed in ben. De lampen gaan uit en ik druk gelijk het gaspedaal in. "Laten we ze pakken."zegt Jenson door de radio heen. "Jenson hou je bek."bijt ik naar hem. Jenson weet dat hij de eerste ronde niks moet gaan zeggen, op die manier kan ik mij het beste concentreren. Ook heb ik met Jenson afgesproken dat als ik zulke dingen zeg dat het niet de bedoeling is. "Sorry J."zeg ik als meer ruimte om mij heen heb en een aantal plekken vooruit ben gekomen. "Laat het maar zien op de baan Saff."krijg ik terug. "Hoe zit het met de weersverwachtingen?"vraag ik. "We gaan voor je kijken Saffron."zegt Jenson. Ik kijk naar de lucht boven mij en zie dat de lucht niet veel beter wordt. "Het begint te regenen."zeg ik door de radio heen. "De verwachtingen zijn dat het alleen maar erger wordt."krijg ik te horen van Jenson. "Wat zeg je, inters?"wordt er gevraagd. "Ja.."zeg ik gelijk. "Oké, box box."en met die woorden weet ik dat ik zo snel mogelijk de pitstraat moet inrijden. Ik ben de eerste van iedereen die naar binnen gaat voor inters, en hopelijk geeft dat mij een goede kans om plekken te gaan winnen. "De anderen beginnen moeite te hebben."ik rij de pitstraat uit en probeer mij weer op een normale manier tussen de andere auto's te voegen. "Wat is mijn positie?"vraag ik. "P20, maar je bent de eerste die de pit is ingegaan."ik knik en focus mij op de race voor mij. "Holy shit."zeg ik verbaasd. Max houdt amper zijn auto op de baan door de hoeveelheid regen die naar beneden komt. "Ga zo door Saffron."de regen begint langzaam minder te worden en het einde is in zicht. "P10, goed gedaan."ik zucht opgelucht, wetend dat ik alsnog een punt naar binnen heb gesleept. "Bedankt voor vandaag team."zeg ik door de radio heen. "Volgende race pakken we ze."zegt Jenson. "Hell yes."zeg ik. Het is elke race hetzelfde verhaal als ik over de finish kom. Ik rij de auto naar de plek waar hij hoort en zet alles uit voordat ik uit de auto probeer te klimmen. Het is moeilijk om van een aantal keer een race winnen, weer terug te zakken naar het einde van de grid. Je zou zeggen dat je er aan zou gaan wennen, maar het is elke keer weer moeilijk. Ik voel een hand op mijn rug als ik het stuur weer in de auto zet. "Baby."zeg ik luid zodat Lando mij kan horen. "Dat was een goeie race."zegt hij luider. "Het had beter gekund."zeg ik eerlijk. "We hebben het er straks over."zegt hij liefjes. Ik knik en maak mijn weg naar de garage toe. Ik doe mijn helm af onderweg naar de garage. "Je hebt je best gedaan Saffron."is het eerste wat Jenson zegt. "En we leren hier weer van, zo worden we volgende race beter."zeg ik. "Daarom."glimlacht Jenson. Ik loop met hem mee naar de schermen om te kijken waar de fouten lagen. "Ik denk dat we het juist goed hebben gedaan om nieuwe elementen in de auto te doen, alleen denk ik dat wij te vroeg naar binnen zijn gegaan voor inters."zeg ik tegen Jenson. "De anderen zijn op een gegeven moment naar binnen gegaan voor full wets, waardoor wij een dubbele pitstop moesten maken."zeg ik. "Als je naar George kijkt, die hebben later naar binnen gebracht en ook naar full wets."begint Jenson. "Dus ergens verliezen we tijd, want George zakt daarna ook behoorlijk."ik kijk naar alle informatie die op het scherm staat. Terwijl de meesten bij het podium staan om de win van Max Verstappen te vieren, staan wij hier te overleggen over hoe we dingen beter kunnen aanpakken. "Wij gaan alle data verzamelen en dan gaan we voor de volgende race een nieuwe strategie bedenken om te gebruiken."zegt Jenson. "Is goed."en met die woorden loop ik de garage uit. De rust die je voelt na zo'n race om eindelijk in je kleedkamer te zijn. Je hebt nergens last van, en iedereen is bezig met het afronden van de race. Ik plof op de bank neer en sluit mijn ogen voor een moment. Ik voel mijzelf steeds meer wegzakken en voordat ik het weet ben ik onderweg naar dromenland.