paragraaf 7

142 1 0
                                    

"Ik kan het nog steeds!"kier ik enthousiast. Ik loop uit de pitstraat weer richting de paddock. Ik heb mijn outfit half los gedaan, waardoor mijn topje tevoorschijn komt. "Je moet mij de geheimen echt gaan vertellen."zegt George als hij naar mij toe loopt. "Ik ben gewoon beter."lach ik. "En ik ben een meisje, ik haal gewoon de jongens over om mij voor te laten gaan."grap ik. George schud lachend zijn hoofd. "Ik zal dat ook proberen."glimlacht George. "Nou, ga jij maar naar je vriendin toe!"zeg ik tegen hem. "Spendeer alle tijd met haar."George glimlacht en loopt door naar zijn kleedkamer. Ik leun tegen de boom aan en zucht opgelucht. En net zoals het voor de kwalificatie druk was, is het nu dezelfde drukte. "En waarom loop jij de laatste tijd halfnaakt rond de paddock?"ik kijk opzij en zie Charles naar mij toe lopen. "Je weet hoe ik ben, ik kan nooit genieten van het mooie weer. Nederland en Engeland hebben niet van dit heerlijke weer."zeg ik tegen hem. "Maar je hebt wel mijn p4 gestolen."zegt Charles. "En ik maar denken dat jij allang wist dat ik beter was als jou."lach ik. "We zullen het zien, je bent niet altijd zo geweest Williams."lacht Charles. "Bedankt Meneer Leclerc."zeg ik. "Ik heb je alle trucjes verteld."glimlacht hij. "Ey beter goed gestolen dan slecht bedacht."zeg ik tegen hem. "Dus je gebruikt mijn trucjes wel."lacht hij. "Natuurlijk, maar ik ben van mijzelf ook gewoon perfect."grap ik. "Maar, ik denk dat wij maar eens weer uit eten moeten."stelt Charles voor. "Met Charlotte?"vraag ik blij. "Ik denk dat zij het niet leuk zou vinden als ik haar niet mee zou nemen."zegt hij lachend. "Ik denk dat jij eerder wel thuis kan blijven."grap ik vervolgens, wetend dat Charles mijn grapjes kan waarderen. "Perfect, dan gaan we na de race uit eten!"zeg ik tegen hem. "Is goed, ik zal het doorgeven aan Charlotte."zegt Charles. "Ik zie je morgen wel Charlie."zeg ik glimlachend voordat ik weg loop. Ik loop rond de paddock, met een grote omweg terug naar mijn kleedkamer. In de verte zie ik mijn favoriete bruinharige jongen bij mijn kleedkamer staan. "Lando!"glimlach ik breed. Ik sprint naar hem toe en geef hem een grote glimlach. "Je hebt zo goed je best gedaan! Maar volgende keer wel naar mij zwaaien."zegt hij. "JIj hebt het ook super goed gedaan."glimlach ik. "En de volgende keer zwaai ik."zeg ik. "Maar zorg jij er even voor dat jij razendsnel in mijn kleedkamer stapt."zeg ik tegen hem en druk hem naar binnen. "Wat doe jij?"lacht Lando. "Iets wat ik de laatste paar uur al heb willen doen."antwoord ik en druk mijn lippen tegen die van hem, ik leg mijn hand op zijn wang neer. Lando legt zijn handen op mijn heupen en trekt mij dichter naar hem toe. "Als je vanavond niet bij mij slaapt, heb ik morgen geen goede race."zegt hij. "Mmh, wat had je in gedachten voor vanavond?"kreun ik. "Iets heel goeds."Lando glimlacht.. "Mmh, als je niet ophoudt, dan kom jij deze kleedkamer eerst niet uit."zeg ik geil. "Jij viezerik."lacht Lando. "We kunnen wel samen eten?"stel ik voor. "We kunnen niet samen uit eten, de pers maakt het dan zo dat ze weten dat wij een relatie hebben."zegt hij. "Maar wij hebben officieel nog niks."zeg ik. "Wat als we roomservice gaan bestellen?"stelt hij voor. "We kunnen doen alsof het een date is, zo kleden als een date en alles."voegt Lando toe. "Dat klinkt goed."glimlach ik. "Perfect, dan zie ik jou vanavond."zegt Lando. Hij drukt zijn lippen tegen die van mij aan voordat hij de kleedkamer uitloopt. "Uh."zucht ik blij. "Klop klop."hoor ik iemand zeggen. "Kom binnen."glimlach ik, terwijl ik mijn spullen bij elkaar pak. "Ik heb een auto voor staan wachten voor jou."zegt Jenson tegen mij. "Jij klopt ook gewoon nooit eh."lach ik. "Wat dan?"vraagt Jenson. "Jij zegt altijd klop klop, de meeste mensen kloppen daadwerkelijk."lach ik. "Dat maakt mij weer bijzonder, zo ben ik niet zoals alle anderen."glimlacht hij. Ik schud lachend mijn hoofd. "Ik pak mijn laatste spullen erbij en dan kom ik eraan."zeg ik tegen Jenson. "Wacht niet te lang."lacht Jenson voordat hij de deur weer dicht doet. Ik druk mijn code in de kluis, zodat hij open gaat en ik al mijn belangrijke spullen eruit kan halen voordat de kleedkamer uitstap. 

It's you and me, babyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu