It's you and me, baby

paragraaf 11

Ik parkeer de auto op het parkeerterrein neer, op mijn gereserveerde plek. Ik stap uit de auto en haal mijn tas met spullen uit de kofferbak vandaan. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik precies op tijd ben. Ik loop richting het hoofdgebouw van Williams Racing. "Een nieuwe week, een nieuwe kans"zeg ik tegen mijzelf. "Een nieuwe week en een nieuwe kans om jou te irriteren."Ik kijk op en zie George bij de ingang staan. "Ugh, ik word nu al moe van jou."zucht ik diep. "Dat is heel lief van jou."lacht George. "Ik ben ook heel lief."glimlach ik. Ik doe mijn arm om George zijn schouder en loop samen met hem het gebouw binnen. "Je moet mij wel weer laten winnen vandaag."zeg ik tegen George. "Daar is helemaal niks leuks aan Saffy."zegt George. "Het was te proberen."lach ik. George schud lachend zijn hoofd. "Ah als we daar niet de Williams kindjes hebben."lacht Jenson als wij naar binnen komen lopen. "Nou dan zou ik al bijna zeggen."lacht Jost. "Jullie hebebn ons geadopteerd, dus het zou raar zijn als er anderen naar binnen zouden lopen."grap ik. "Wat is de bedoeling voor vandaag?"vraag ik aan Jenson als ik George weer los laat. "We hebben een heel leuk concept bedacht."zegt Jenson als hij naar de tafel vol met eten wijst. "Oeh dit belooft veel."glimlach ik. George en ik lopen naar de kleedkamers om ons te gaan omkleden. Ik zet mijn tas op de grond neer en haal mijn trui en vest uit de tas. "Het is niet mijn fashion stijl."lach ik. Ik trek mijn eigen top uit en kleed mij om naar de Williams kleding. Ik stop mijn eigen spullen weer in mijn tas en loop de kleedkamer weer uit. "Jullie kunnen je thuis ook alvast omkleden eh."lacht Jon. "Ah teveel moeite."lach ik. "Dat of Saffron doet per ongeluk de Mclaren trui aan."lacht George. "Oeh, dat zou een grap zijn."glimlach ik gemeen. "Wat gaan we precies doen met dit eten?"vraag ik als ik weer bij de tafel sta. "We gaan een traditionele Britse high tea maken."glimlacht Jon. "Ah, dat gaat pijn doen als George verliest."grap ik. "Ik denk dat ik al voor sta, aangezien mijn toren tenminste blijft staan."zegt George. Ik kijk gelijk naar mijn toren waar alles op moet gaan staan en zie dat hij inderdaad scheef staat. "Ja, dit is gemeen Jon!"zeg ik gelijk. "Als het valt dan verlies ik gelijk."zucht ik diep. "Dan ruil je met George."lacht Jon. "Nee!"roept George gelijk en beschermt zijn toren. "Ik heb wel door wie de favoriet is."grap ik. "Nawh, arme Saffy."grapt George. Jon schud lachend zijn hoofd en kijkt naar de camera die klaar staat. "We gaan sandwiches en scones klaar maken."begint Jon uit te leggen. "Zorg ervoor dat je jezelf niet in de vingers snijdt."zegt hij al snel, als wij de messen pakken. "Auw, Saffron snijdt mij!"grapt George. "Ik sta niet eens bij jou in de buurt."lach ik. Ik pak snel een scone en snij de scone door midden. "Wat doe je normaal als eerste, de crème of de jam?"vraag ik. "Haha, dat vertel ik jou niet."lacht George. Jon staat de hele tijd tussen ons is, om ons soms aan te sturen en om ons merendeels uit te lachen. "George, jij bent echt heel gemeen."zeg ik. "Jullie zien nu allemaal wel dat George niet de lieve jongen is die jullie dachten dat hij was."grap ik. "Hij pest mij, en pesten op de werkvloer is niet acceptabel."grap ik naar de camera. Ik doe mijn scones op mijn torentje en begin langzamerhand met de broodjes. "Wat doe jij nou weer op die van jou?"lachend kijk ik George aan. "Lekkere dingen."zet George. "Nou dat ziet er niet lekker uit."lach ik. "Dat komt omdat jij bijna niks lust."lacht George. "Dat is zeker waar."lach ik. "Jullie hebben nog een minuut."zegt Jon. Ik kijk Jon geschokt aan en ga snel verder. Ik snij de broodjes in driehoekjes en leg ze op mijn toren neer. "En tijd."zegt Jon. "Het ziet er best goed uit."zegt Jon nadat hij Jenson aan kijkt. "Hij keek Jenson aan voordat hij dat zei!"lach ik. "Hij moest het zeggen van Jenson."lacht George. "Ik heb mijn trouwens nog nooit zo Brits gevoeld."lach ik. "Echt eh."lacht George. "Maar Jon, wie heeft er gewonnen?"vraag ik aan hem. "Nou, als ik goed kijk naar de presentatie en wat jullie precies hebben gemaakt."begint Jon te vertellen. "Dan heeft Saffron gewonnen."Ik spring gelijk op van enthousiasme en steek mijn tong uit naar George. "Ha!"lach ik. "In je gezicht."ik pak een scone en eet hem gelijk op. "Kunnen we ook een scone in haar gezicht drukken?"vraagt George lachend.