It's you and me, baby

paragraaf 7

De laatste 15 minuten heb ik gespendeerd door de hele tijd heen en weer in mijn kleedkamer te lopen, uit te vinden of ik überhaupt kon racen met mijn auto. "Ik moet ophouden."zucht ik. Ik had mijn outfit al aan, en zoals gewoonlijk ligt mijn helm in de garage. Ik loop door mijn kleedkamer heen, langs alle andere kleedkamers en loop de fel oranje kleedkamer binnen. "Je probeert geen informatie te zoeken of wel Saffron."grapt Zak als ik de garage binnen loop. "Ik zou niet durven Zak, als ik informatie wil dan vraag ik Lando wel."grap ik. "Ah ja, dat dacht ik al. Daarom ben jij ook zo goed geworden."gaat Zak mee in de grap. Ik schud lachend mijn hoofd en loop door de garage heen naar het motorhuis van Mclaren."Baby."zeg ik, zoekend naar Lando. "Ik ben hier."hoor ik en loop door. Lando was zijn beschermingen aan het omdoen en kijkt op. "Ik ben nerveus."zeg ik tegen hem. "Baby, dat hoeft helemaal niet."zegt hij. "Ik kan het niet veranderen."lach ik. "Alles komt goed, en als het niet zo is jullie hebben allemaal je best gedaan."ik ga zitten op de grond een kijk op. "Ik weet het, maar toch voelt het niet fijn."zeg ik. "Ik wil zo goed mijn best doen voor het team en om mijzelf te bewijzen."ga ik verder. "Ik heb de laatste tijd zulke goede racen gehad, en om dan zo'n kut race te hebben dat breekt mij gewoon."ik hoor mijn stem ook breken, wetend dat ik het echt erg vindt om een kut race te hebben ook voor het team. "Ik weet het baby, maar het enige wat jij nu nog kan doen is je best doen."zegt hij. "Ik hou van je baby."glimlach ik. Lando staat op van de stoel en loopt naar mij toe. "Ik hou ook van jou baby."hij drukt zijn lippen op die van mij. "Je weet dat alles goed komt, en als het niet goed gaat ben ik er altijd voor jou."zegt Lando. "Ik weet het, zolang jij een goede race hebt is alles goed."glimlach ik zwakjes. "Nou, laten we naar het circuit gaan."zegt Lando, terwijl hij mij omhoog trekt. "We kunnen dit."hand in hand lopen we naar de garages toe. "Kop op eh baby, je kan het."zegt Lando als we bij de garage van zijn auto staan. "Kan ik de race gewoon niet overslaan?"grap ik. "Nee, want ik wil graag met jou racen."zegt Lando streng. Hij legt zijn handen op mijn wang en kijkt mij aan. "Laat mij maar eens zien wie de dominante is in onze relatie."fluistert hij. "In de slaapkamer ben jij dat, maar op de racebaan."glimlach ik. "Daarom."zegt Lando met een glimlach. Hij drukt een kus op mijn lippen. "Succes baby."zeggen we beide tegelijk voordat we afscheid nemen. "Saffron."Jenson komt mij tegemoet lopen, als ik Lando achterlaat bij zijn garage. "Ik wil nog even samen naar de laatste data van de auto kijken."zegt hij. Ik loop met hem mee en bekijk alle date. "Dat ziet er goed uit."glimlach ik. "Dat dacht ik, nou in die auto jij. En probeer dit weer te winnen. "glimlacht Jenson. Een half uur later, begon dan eindelijk de race. Ik kijk naar de lichten die langzamerhand uit gaan en probeer zo goed mogelijk weg te komen. George pakt de middelste lijn in de eerste bocht, waardoor het voor mij onmogelijk is om hem in te halen. George rijdt steeds sneller en is al gauw niet meer voor mij. Ik kan voelen dat de power nog steeds niet optimaal is, na gisteren. "p16 Saffron."hoor ik uiteindelijk door de radio, als ik de zwart wit geblokte vlag zie "Het spijt me jongens."zucht ik. Ik parkeer de auto waar hij normaal hoort te staan en stap uit. Ik loop gelijk door naar de garage en leg mijn helm neer. "Het spijt mij jongens, de power deed het weer niet."zeg ik. "Het is niet je fout Saffron."zegt Jenson. "Het was de auto, niet jouw schuld."zegt één van de auto monteurs. "We krijgen ze volgende race wel weer."zegt hij. "Bedankt."zeg ik tegen de anderen en loop terug naar mijn kleedkamer. "Wat een weekend."zucht ik diep als ik mijzelf laat vallen op de bank. Ik doe mijn ogen voor een paar seconden dicht en denk rustig na over alles. "Baby."de deur van de kleedkamer gaat open en Lando komt binnen lopen. "Jenson vertelde dat je er niet bepaald blij uitzag."zegt hij. "Ik weet dat je eerste race die niet lekker gaat, echt kut voelt. Maar dit gaat niet de enige zijn baby."zegt Lando, als hij naast mij komt liggen. "Nee dat weet ik maar toch is het kut."zucht ik diep. "Ik weet het."Lando zegt verders niks, wetend dat hij mijn gedachten toch niet kan veranderen . Ik zucht diep en Lando drukt verschillende kusjes in mijn nek.