paragraaf 10

74 1 0
                                    


"Oh my god, ik heb nog nooit One Direction van zo dichtbij gezien."zeg ik verbaasd. Ik ga op het bankje zitten en kijk Pierre afwachtend aan. "Moet ik een foto maken voor het kleine meisje?"lacht hij. "Hallo, natuurlijk!"zeg ik lachend. Ik glimlach breed als ik naast Harry zit en wacht totdat Pierre de foto's heeft gemaakt. "Ik denk dat ik nog nooit zoveel foto's van jou in mijn telefoon heb gehad."lacht Pierre. "Heerlijk."lach ik. Ik sta weer op en loop samen met Pierre door de rest van Madame Tussauds heen. Ik ben ooit een keer in Madame Tussauds geweest in Nederland, maar die is natuurlijk anders dan die van Londen. "Wanneer zouden ze van ons een figuur neerzetten?"vraag ik aan Pierre. "Ah ik denk voordat wij de uitgang hebben gevonden, dat ze ons wel zouden vragen voor een figuur."lacht Pierre. "Ja, daar zat ik inderdaad ook over na te denken."lach ik. Wij lopen door het hele gebouw heen, kijkend naar de verschillende figuren en natuurlijk moeten we bij de leukste stoppen voor een foto. Ik voel mijn telefoon trillen zodra we naar buiten lopen en haal hem snel uit mijn broekzak. "Oh my god, hoeveel foto's heb je van mij gemaakt?"lach ik naar Pierre. "Te veel."zegt hij lachend. "Sukkel."We lopen samen door de winkelstraat heen, op zoek naar een leuke winkel. "Oeh de h&m, daar moet ik even in!"zeg ik tegen Pierre. Pierre wil met mij mee lopen maar zijn telefoon begint te rinkelen. "Ik blijf even buiten."zegt hij tegen mij. "Is goed!"ik loop de winkel binnen op zoek naar de kleding die ik nodig ben. Ik geef de jongedame achter de balie het gepaste geldbedrag en glimlach als ze mij de tas vol spullen geeft. "Een fijne dag verder."zegt ze en ik zeg hetzelfde terug. "En zo koop je leuke dingen voor jezelf."lach ik. Ik heb mijn mondkapje nog altijd op als ik de winkel uitloop, naar de jongen die staat te wachten op mij. "En je hebt niks meegenomen voor mij?"pruilt Pierre. "Altijd."glimlach ik. Pierre kijkt mij aan en slaat zijn arm om mij heen. "Maar dat zie je over een paar maand wel."lach ik. "Zou heel Instagram nu ook vol staan met allemaal fans die denken dat wij nu een relatie hebben."lacht Pierre. "Honderd procent zeker."lach ik. "Gelukkig weten wij beter."zeg ik vervolgens. "En onze andere helft."voegt Pierre toe. "Ik ben benieuwd wat Lando nu denkt als hij alle foto's ziet."lach ik. "Maar in de tussentijd ben jij er om mij af te leiden, en gezellig te doen met je nieuwe beste vriendin."zeg ik lachend. "Maar nog niet nagedacht over verhuizen naar Monaco?"vraagt Pierre. "Ik denk er zo nu en dan wel eens over na, maar het is moeilijk. Ik bedoel als ik naar Monaco verhuis dan zie ik Lando alsnog minder."begin ik te vertellen. "En ik ben bij hem ingetrokken om samen meer tijd te spenderen."zeg ik vervolgens. "En hij brengt nu alsnog tijd door met anderen en niet veel meer met jou."zegt Pierre. Ik zucht diep en knik. "Het is daarom ook moeilijk."zucht ik "Wat zullen de fans denken als ik jou mee sleep in een lingeriewinkel?"vraag ik. "Dat wij een relatie hebben."begint Pierre. "Maar dat denken ze nu ook al door dat wij samen in Londen zijn."lacht hij. "Denken de meeste mensen niet als mensen hele hele goede vrienden zijn dat ze een relatie hebben?"lach ik. "Dat zou betekenen dat wij een hele goede vriendschap hebben."zegt Pierre gelijk. "Dat vind ik ook."ik sleep Pierre mee naar de lingerie winkel en bekijk al het ondergoed. "Er is altijd ruimte voor een nieuw setje."lach ik. Elke keer als ik een setje beet pak, kijk ik Pierre vragend aan of het een leuk setje is. "Ik ga ooit een keer aan Lando vragen of hij het ook een leuk setje vond of niet."lacht Pierre. "Hij zal je wel raar aankijken, als hij het ooit zal zien"lach ik. Ik loop met de verschillende setjes naar de kassa en betaal alles netjes, voordat ik de winkel weer verlaat. "En ik stel nu voor dat wij iets voor jou gaan winkelen."lach ik. "Ik heb niks nodig."zegt Pierre gelijk. "Daar geloof ik niks van."lach ik. "Ik neem aan dat er genoeg fans zijn die je ondergoed stelen."lach ik. "Dat is mij verbazingwekkend genoeg nog nooit gebeurt."zegt Pierre. "Niet?"verbaasd kijk ik hem aan. "Tenminste ik heb tot nu toe nog geen onderbroek gemist."lacht hij. Ik schud lachend mijn hoofd, ik haal mijn telefoon uit mijn broekzak om te kijken of ik ook een berichtje heb van Lando. "Nog steeds niks?"vraagt Pierre. "Nope" 

It's you and me, babyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu