İMA

12. BÖLÜM

Selammm. Nasılsınız? Sıcacık, çerezlik bir bölümle geldim💌 Bölüme geçmeden önce oy ve yorumlarınızı eksik etmeyiniz. Bir sonraki bölüm için oy ve yorum sınırımız 25'tir bilginizee<3 Uzatmadan bölüme yolluyorum sizi,keyifli okumalar..

Şarkılar

Yüzyüzeyken konuşuruz - Sen Varsın Diye
Dolu kadehi ters tut - Gitme

Mert ve Belinay için,

Aşkın Nur Yengi - Yalancı Bahar

Bir önceki gün, Mert ve Belinay'dan kesit..

Elinde tuttuğu kadehi tereddüt etmeden içti Belinay. Kaçıncı olduğunu saymamıştı artık. Bir an önce kalkmaya yeltenip eve gitmesi gerekiyordu ama abisi eve bu halde geldiğini görse, 1 saatlik
sorgulamadan çıkamazdı.

Yıllardır hem babası, hem annesi olmaya çalıştığının farkındaydı. İşleri yokuşa sürmek, üzmek istemiyordu bu yüzden. Alt üst olan midesine rağmen oturduğu sandalyeden kalkmaya çaba gösterdi. Önünde ki tezgahtan destek alarak doğrulduğunda anlık bir sersemleme ile yerinde sendeledi.

"İyi misin?" Koluna sarılan eli buldu gözleri. Zira şuan kimin sesi tanıyamıyordu. Gözlerini kısıp kolunu tutan elden kurtuldu. Hemen arkasında kalan sandalyeye astığı çantayı zar zor alıp çıkışa yönelmek için hareketlendi ama ardından gelen ses adımlarını yere mıhladı.

"Belinay?" Şimdi tanımıştı sesi. Eski sevgilisi Can'dı.

"Nereye gidiyorsun bu halde?"

"Başımın çaresine bakarım. Merak etme," dedi Belinay. Doğru düzgün konuşuyor muydu pek emin değildi ama siniri ağır basmıştı şuan.
Can, birkaç ay önce ailesinin yanına gideceği bahanesiyle Belinay'dan ayrılmıştı. Fakat işin garip yanı ayrıldıkları gün Can'la bir barda karşılaşmalarıydı. Üstelik Can'a fazla yakın bir kızla. 

"Bak aylar önce yaşadığımız şey şimdi önümüzde durmak zorunda değil. Konuşalım. Hem bu halde adım dahi atamıyorsun."

Anlık gelen gülme isteğini bastıran Belinay, Can'a doğru bir adım attı.
"Siktir git Can,"

Can böyle bir tepki beklemeğinden Belinay'ın yüzüne bakakaldı birkaç saniye.  Belinay'sa bir saniye daha fazla beklemeden çıktı mekândan. Sarhoşluğu, Can gibi bir adama fırsat verdiği anlamına gelmiyordu. Alttan alan taraf olmazdı. Çabalayan taraf olurdu genelde. Ama ihanetin kırıntısı bile varsa attığı her adım için pişman olurdu.

Mekânın önünde duran taksiye bineceği an karşısında siyah jeep'in önünde durmuş Mert'i görmeyi beklemiyordu. Adımları durdu. Yutkunup Mert'e baktı sadece.

Mert'in de görüş alanına Belinay girdiğinde saatlerdir bunu bekliyormuş gibi bir nefes verdi.
Fakat emindi ki Belinay,onu  gördüğü için pek mutlu olmamıştı.

"Taksiyle geleceğimi söylemiştim," dedi Belinay taksiye doğru yürüdüğü sırada. Mert ani bir hareketle Belinay'ın önüne geçip kolunu belinin etrafına sardı. Bu yakınlık nefesini tutmasına sebep olurken, Belinay'ın saçları yüzünün bir kısmına savrulmuştu.

"N-ne yaptığını sanıyorsun? Sana korumam gibi davranmaman gerektiğini söylemiştim," Oysa şuan Mert korumadan çok sevgilisi gibi duruyor bir pozisyondaydı.

"Korumanız olduğum için tamda böyle davranıyorum aslında," Mert'in sesi Belinay'a derin bir nefes alma gereği hissettirdi.

"Tamam bırak, binmeyeceğim taksiye."

Birkaç saniye bekledi Mert. Sonunda gözlerini kaçırıp kolunu çekti Belinay'ın belinden. Belinay bedenini bir boşlukta hissederken,Mert hızla toparlayıp boğazını temizledi. "Eve bırakayım sizi,"