Ada büyük bir organizasyon firmasında cinsiyet partilerinin aranan yüzüdür. Onun görevi bebek kostümü giyip cici anne ve baba adaylarının kollarına koşarak bebeklerinin kız olacağını göstermekti. Her zaman yaptığı bu işi kaderin çelmesinin bozacağın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sanırım bu gece dolabında uyuyacağım bebeğim."
Atlas ile birlikte bavuldaki kıyafetlerimi dolabıma yerleştirirken bana söylediği şey buydu. Kendisi K9 köpeği gibi kıyafetlerimi koklayıp durduğundan onu bir türlü ciddiye alamıyordum. En sonunda elindeki tişörtü kaptığım gibi rafa koydum ve ona attığım tehditkar bir bakış eşliğinde, "Aklıdan bile geçirme Atlas Serez," dedim.
Sırıttı. Tam o sırada kapı çaldı. Bavuldakileri yerleştirmeyi bir kenara bırakmış heyecanla çalan kapıyı açmak üzere odamdan çıkmıştım. Kim derdi ki davetsiz misafirleri özleyeceğimi? Anneme izin vermeden kapıyı açtım. "Biz Ada Tözün'e bakmıştık," dedi Nil. "Sanırım buraya taşındı," diye de ekledi Aslı. Onları görünce kendimi tutamayarak ikisine de sıkıca sarıldım. İki ay boyunca her gün görüntülü de konuşsak onlara sarılmak benzersiz bir histi.
Hep beraber içeri geçtik. Kızlar annemle de hasret giderirken gözlerim Feyza'ya kaydı. Hiç istifini bozmadan çayını yudumluyordu. Açıkçası onun çay sevmesine şaşırmadım desem yalan söylemiş olurum. Aslı, "Feyza," dedi birden. Feyza çay bardağını bir kenara bırakıp bizimkilere tek tek sarılırken, "Siz tanışıyor musunuz?" diye sormadan edemedim.
Nil, "Tabii ki de," dedi kıkırdayarak. Feyza bizimkilerle kucaklaştıktan sonra, "Bana artık müsaade. Mehmet Gürdal peşime FBI ajanlarını salmadan önce kaçsam iyi olacak," dedi. Çayından kalan son yudumu da içtikten sonra evden çıktı. Onun gidişiyle bizimkilerle hasret giderdik. İki aylık açığı kapatmak istercesine uzun uzun sohbet ettik. Hatta Atlas'ın bizde kalmak için şirinlikler yapmasına rağmen onu da evine postalamış sonra da kankalarımla tıpkı eski günlerdeki gibi pijama partisi yapmak üzere işe koyulmuştum.
"Balkon dedikodusu yapmamız gerek," dedi Nil birden. Sıcak yaz akşamlarımızın vazgeçilmezi balkon dedikodularımızdır. Aslı ile Nil'i koluma takıp balkona geçtiğim sırada kapı çaldı. Akşam vakti kimin geldiğini merak ettim. Bizim bitirim ikili kıkırdayarak balkona kaçtığına göre gelen kişinin kim olduğunu tahmin etmek çok da zor olmasa gerek. Kapıyı açıp karşımdaki koca adama sıkıca sarıldım.
"Demek geri döndünüz Ada Hanım," dedi Metehan kıkırdayarak. Artık grubumuz tamamlandığına göre iki aylık açığı kapatabiliriz. Metehan'ı içeri alıp kapıyı kapattım.
"Bizimkiler nerede?" diye sordu Metehan. Ona başımla mutfağı işaret ettim. Ardından iki cadının yanına balkona geçtik. Nil ile Aslı çekirdekleri hazırlamıştı bile. Metehan'ın yanındaki sandalyeye kuruldum. Her ne kadar olanları az çok bilselerde buraya geliş sürecimi anlatmamda yarar vardı. Onlara olanları kısaca anlattıktan sonra, "Yani anlayacağınız Serezlerin şirketini kurtarmak için Atlas ile Feyza dört alacaklı bulmuş. Eğer bu dört şirketin sahibini ikna edebilirlerse hem şirketi hem de kendilerini kurtaracaklar," dedim.
Aslı, "Feyza düğünün bir hafta içinde olacağını hatta babasının tepesi atarsa yıldırım nikahına bile başvurabileceğini söyledi. Vaktimiz kısıtlı," dedi sıkıntıyla.
