Ada büyük bir organizasyon firmasında cinsiyet partilerinin aranan yüzüdür. Onun görevi bebek kostümü giyip cici anne ve baba adaylarının kollarına koşarak bebeklerinin kız olacağını göstermekti. Her zaman yaptığı bu işi kaderin çelmesinin bozacağın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bebeğim nereye gidiyoruz?"
Telefonumdaki yol tarifine göre doğru yoldaydık. Bir yandan telefonumdaki konuma bakıyor bir yandan da Atlas'ın elinden tutmuş onu da beraberimde çekiştiriyordum. Artık kocamın kolu kopmadan önce bulabilirsem şu yeri çok iyi olacak! Konuma göre tam karşımda olması gerek!
Başımı telefon ekranından kaldırıp etrafıma bakmaya başladığımda, "İşte geldik," dedim Atlas'a. Atlas bir bana bir de geldiğimiz yere baktı. Dudaklarında beliren gülümsemeyle, "Anlaşılan dövme yaptırıyoruz," dedi. Birlikte dövmeciden içeriye girdik. Buraya gelmemizin sebebi şirin ve anlamlı bir dövme yaptırmak istememdi.
Dövmecide istediğim tasarımı çizdirdikten sonra geriye acı verici iğneler kısmı gelmişti. Koltuğa yerleştim. Atlas sanki doğum yapıyormuşum gibi beni cesaretlendirmek için elimi tutmuştu. Dövmeci adam sol bileğime şablonu çıkarıp makinesinin iğnelerini ayarladı. O an Atlas yaptırmak üzere olduğum dövmeye bakma fırsatını buldu.
"Senin gezegenin," dedi Atlas gülümseyerek. Minik gezegenimi bileğime kazımak istiyordum ki asıl detay gezegenimin merkezindeydi. Atlas.
"O sadece benim gezegenim değil. O benim Atlas'ım."
İlk başta acı verse de sonucuna değmişti. Minik gezegenim Atlas'ım bileğimdeki yerini almıştı. Baktıkça heyecanlanıyordum. Böyle küçük bir şeyin bu kadar güzel olabileceğini düşünmemiştim. Bileğimdeki küçük gezegene bakıp bakıp sevinirken Atlas, "Bende bir tane dövme yaptırmak istiyorum," demişti.
Dövmeci ile tasarım işine girişen yakışıklı playboy bana tasarımı göstermemek konusunda epey bi ısrarcı çıkmıştı. Merakla Atlas'ın yaptırmak üzere olduğu dövmeyi bekledim. En sonunda kendileri dövmecideki koltuğa kurulunca merakla bileğiyle buluşan tasarıma baktım ve kendimi tutamayarak ağlamaya başladım.
"Atlas," dedim gözlerim dolu dolu.
"Bu çok güzel."
Atlas sağ bileğindeki dövmeye baktı. Minik bir bebek ayağının tam ortasında Ada yazılıydı. "Bana hayatımın sonuna kadar bebeğimi hatırlatacak," dedi Atlas etkileyici bir ses tonuyla. Tasarımın tenine işlenmesinin ardından birlikte dövmeciden çıktık.
Atlas elimi tuttu. Onun dövmesi benimkini örtüyordu. Artık Atlas gezegeni ile Ada'nın minik bebek ayağı bir aradaydı. "Şimdiki hedefimiz nedir bebeğim?" diye sordu Atlas neşeyle. Açıkçası buradan çıkınca yapmak istediğim bir şey vardı. Hazırsanız söylüyorum!
"Beraber benim eski iş yerime gitmeye ne dersin Atlas Serez?"
"Her ne kadar o domuz patronunu görmek istemesem de seninle anıları yad etmek istiyorum bebeğim."
"O halde sıradaki durağımız organizasyon firması."
Atlas ile birlikte günün ikinci otobüs yolculuğunu yapmak üzere durağa doğru yürüdük. Bu sefer koşmadık. Anın tadını çıkararak yaptırdığımız bu tatlı dövmelerin heyecanıyla yavaş yavaş yürüdük durağa. Durağa geldiğimizde Atlas'ın bakışlarını üzerimde hissettim. Bana hayran hayran bakışı iç çekişleri o kadar güzeldi ki. Kendimi onun yanında yıldız gibi hissediyordum. Adeta bir yıldız gibi parlıyordum.
