Ada büyük bir organizasyon firmasında cinsiyet partilerinin aranan yüzüdür. Onun görevi bebek kostümü giyip cici anne ve baba adaylarının kollarına koşarak bebeklerinin kız olacağını göstermekti. Her zaman yaptığı bu işi kaderin çelmesinin bozacağın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Atlas lütfen bir şey söyle!"
Tahammülüm kalmamıştı. Bu sessizlik beni çıldırtmaya başladığı anda Atlas'ın dudakları yavaşça aralandı ve bana o hasret kaldığım tek kelimeyi söyledi. "Bebeğim," dedi sıcacık sesiyle. Sonra orada kimse yokmuşçasına bana sıkıca sarıldı. Onun kollarında derin bir iç çektim. Bana inanmış olmasının bana güvenmiş olmasının mutluluğunu yaşıyordum içten içe. Ta ki annemin delici bakışlarıyla kendini belli etmek için hiç de nazik olmayacak şekilde boğazını temizlediği o ana kadar...
"Öhö öhö öhöm!"
Annem bizi ayıracağım diye salonun ortasına resmen ciğerlerini de bırakmıştı. Atlas'tan ayrılıp ona baktım. Yüzünde beliren fitne fücur gülüşe bakılırsa amacına ulaşmış keyifle arkasına yaslanmıştı. Pes anne! Gerçekten pes artık ya!
Aslı, "Şimdi ne olacak?" diye sordu dayanamayarak. Çok doğru bir noktaya parmak basmıştı. Biz bu işten nasıl sıyrılacağız? İşte şimdi de bu sorunun cevabını düşünmemiz gerekli.
Atlas, "Ada ile birlikte basına bir açıklama ve birkaç da fotoğraf verdik mi bu iş tamamdır. Tabii bize inanmaları için ekstra olarak Metehan'ı da bizim yanımızda basına göstermemiz gerek," dedi. Metehan'ın adını çenesini sıkarak söylemesi dikkatimden kaçmamıştı. Acaba dün gece Metehan'ın bana ilanı aşk ettiğini söylesem ne yapardı? Muhtemelen Metehan'ın evini basar onu televizyon ekranıyla bütünleştirirdi. Ama bunu ondan saklamak da istemiyorum. Aramızda gizli saklı bir şeyler olsun istemiyorum.
"Atlas," dedim tatlı tatlı. Beni bulan gözleriyle birlikte, "Bu konuyu baş başa seninle konuşmam gerek," dediğimde kolundan tutup onu mutfağa doğru çekiştirmeye başlamıştım. İkimiz mutfağa girip kapıyı kapattığımızda Atlas haliyle bu gizeme bir anlam verememişti.
"Anlat bakalım bebeğim."
"Sorun şu ki Metehan bizimle gelemez Atlas," dediğimde tek kaşı sinirden bir yay gibi gerinmişti. Ama buna rağmen sözlerime kaldığı yerden devam ettim. Yutkundum ve ellerimi onun kollarına yerleştirdim.
"Gelemez çünkü dün bana aşık olduğunu söyledi. Onun dün geceki halinden sonra seninle birlikte olduğumu basına söylemesini isteyemem."
Atlas duyduklarını sindirebilmek için gözlerini yummuştu. Bir süre bekledi. Metehan'ı dayak manyağı yapmayı düşlese de benim varlığım daha ağır basmış olacak ki gözlerini tekrar araladığında, "Her ne kadar bu durumdan hiç ama hiç memnun olmasamda Metehan'ın bizimle gelmesi şart. Eğer o bu iddiaları yalanlarsa kimse bir daha senin hakkında konuşamaz Ada," dedi. Bana bebeğim demesini bekledim. Çünkü adımı kullandığında bir şeyler ters gidiyormuş gibi hissediyordum.
Ona doğru sokuldum. O her ne kadar aşk itirafı olayından dolayı sinirle yüklü olsa da buna aldırış etmeden kollarımı beline doladım. Başımı göğsüne yasladım ve derin bir iç çektim. Şu an Atlas'ın benim yanımda olmak istememesi şu hayatta başıma gelebilecek en kötü şey olurdu. İftiraları saymıyorum bile...
