US against TADHANA [ COMPLETED AND SOON TO BE PUBLISHED ]

The Ex and The Pretender

[Mhasey's POV]

"I can't do this shit." deretsahan kong sabi kay Emman.

Nakita pala niya kong nagdadrama dito sa labas ng kwarto ni Chasey.

"hindi mo kailangan gawin to kung hindi mo talaga kaya" napatingin ako sa kanya ng sabihin niya yun. To be honest, hindi kasi yun yung sagot na ineexpect ko from him. Ang akala ko icoconvince nya ako to continue this damn lie. Pero hindi.

"wow! bigla atang nagbago ang ihip ng hangin. I thought gagawin mo ang lahat para sa best pal mo?" sarcastic ko pang sabi sa kanya.

"oo, gagawin ko nga. pero tapos na ko sa panloloko. Hangga't may pwede pang ibang option, dun muna ko. Mahirap na. Iba ang karma, sobrang digital."

hindi na rin ako nakasagot sa sinabi niya. Tama siya. Kahit maganda ang intention namin kaya namin to ginagawa, still, panloloko parin ang tawag dito. Pinapaasa namin yung tao sa wala at masakit yun.

"tara, kailangan ni Kiehl malaman to. And i want her to know na ayoko ng itolerate ulit yung ganitong klaseng plano."

tumayo na kami at pumasok sa kwarto.

"M-Mhasey.. Ang-ang sakit." hinang hina na sabi ni Chasey habang hawak hawak yung dibdib niya.

"shit! Teka lang tatawag lang ako ng doktor." sabi ni Emman saka tumakbo palabas ng kwarto. Napa stun lang ako pero bigla akong natauhan nung bigla nalang siyang nawalan ng malay.

"oh my God, Chasey? Chasey wake up! Chase answer me!" maya-maya pumasok na ang mga doktor at nurse.

"excuse me lang muna miss Fortalez." sabi sakin ng doktor. Inakay naman ako ni Emman papalayo sa kama ni Chasey.

Kitang kita ko yung pilit nilang pagrerevive kay Chasey

"Clear!"

"Clear!"

paulit ulit pero walang nangyayari.. Napakapit na ko ng mahigpit sa braso ni Emman. Takot na takot ako..

"Chasey please lumaban ka. Please pangako gagawin ko na yung gusto mo wag mo lang kaming iwan." napabulong ko nalang sa sarili ko habang umiiyak.

maya-maya, bigla ng bumalik ang pulse rate niya pero sobrang bagal..