Calvin POV
Pinikit ko ng mariin ang aking mga mata dahil sa liwanag na tumatama rito ngunit agad akong napatakbo sa banyo ng maramdaman kong bumaliktad ang aking sikmura.
“Bruock! Bruock!”
Agad akong nag-taka dahil sa isinuka ko.
Laway lang?
Pakiramdam ko rin na parang sasamaan ako ng katawan kaya nag-papasalamat ako dahil araw ng linggo ngayon at walang pasok.
Ginawa ko ang morning routine ko bago lumabas nang kuwarto dahil nakaramdam agad ako ng gutom.
Pag- karating ko sa dinning area ay nakita ko na ang mga nakahanda sa mesa ay mga paborito ko.
“Good morning, anak.” Bati ni Mommy habang si Tito Gab ay nginitian lang ako si kuya heto at sinulyapan lang ako.
“Good morning din po!” Masayang bati ko sa kanilang tatlo bago sumandok nang mga pag-kain na gusto ko.
Agad kong sinubo iyon ngunit mabilis pa sa alas kuwatro akong napatakbo sa kusina dahil sa kakaibang lasa ng pag-kain na isinubo ko.
Nagulat naman ang tatlo dahil sa nang-yari at agad pinuntahan nila si Calvin.
“C-Calvin, what's wrong?” May pag-aalalang tanong ni Mommy sa akin.
Nag-mumog ako bago sila harapin.
“Ahmm... A-Ang pangit po ng lasa at saka okay naman po ako—” Hindi ko na natapos pang mag-paliwanag ng mag-dilim ang buong paligid.
Naalarma naman sila ng mawalan ng malay si Calvin na nasalo ni Michael.
“Calvin!!”
“Calvin, anak!”
Binuhat ni Gabriell ang pamangkin at dinala sa living area bago iutos na mag-patawag ng doctor sa isa sa mga kasambahay nila.
Ilang saglit lamang ay dumating ang doctor na tumingin kay Michael na siya palang tinawagan nila.
Nang makalabas ang nasabing doctor sa living area kung nasaan si Calvin ay agad naman siyang tinanong ni Gabriella ang ina ng dalawang bata.
“How is he?”
“Wala naman kayong dapat ipag alala dahil normal lang rin ito tulad sa cases ni Michael.” Sagot nang doctor na ikinagulat nila.
“What did you say, doc.?” Si Michael ang nag-tanong.
“He‘s pregnant too. Tulad nang sabi ko ay delikado ito kaya dapat doble ang pag-iingat n‘yong mag-kapatid at kung ano man ang bawal sa‘yo ay gano’n rin ang sa kan‘yan.”
“By the way, niresetahan ko rin siya at kung may problema Mr. and Mrs. tawagan n‘yo lang ako. Congrats at mauuna na ako.” Pag-papaalam nito sa mag-anak na hindi parin makapaniwala.
Unti-unti naman akong napamulat nang aking mata ng maramdaman kong may nakahawak sa aking kanang kamay.
Kisame ng living area ang bumungad sa akin at nilingon kung sino ang kasama ko ngayon.
“Calvin, anak.” Si Mommy pala ang nakahawak sa kamay ko at doon ko na pansin na nandirito rin sina Tito at Kuya.
Dahan-dahan akong bumangon na agad naman nila akong tinulungan.
“Mommy, ano pong nang-yari?” Tanong ko na agad nilang pinag-tinginan.
“Nawalan ka ng malay pag-katapos mong sumuka.” Si Tito Gab iyon kaya tumango-tango lang ako.
“Sinong ama n‘yan?”
Napalingon ako ng mag-salita si Kuya Michael.
Ano daw? Ama nino?
“Kuya?” Takang tanong ko rin pabalik.
“Anak, nang mawalan ka ng malay ay pinapunta namin ang doctor nang kapatid mo at sinabi niya saamin ang kalagayan mo. Same to your brother, you're pregnant too.” Mommy said na ikinatulala ko.
W-What? Ako? Buntis? So, nag-bunga ang gabing iyon?
Napayuko na lang ako kasabay ng pag-bagsak nang aking mga luha at agad niyakap si Mommy.
“M-Mommy, sorry po.”
Naramdaman kong hinagod nang marahan ni Mommy ang likod ko para patahanin ako.
Kumalas ako ng yakap at hinarap si Kuya.
“S-Si Z-Zayden ang a-ama,” pag-tatapat ko.
Napaigtad ako sa gulat nang hamapasin ni kuya ang mesa na nandirito sa living area.
“Michael! Calm down.” Si Tito Gab.
Tumayo naman si kuya bago kami iwan ngunit bago ito tuluyang lumabas nang living area ng may binitiwan itong salita.
“Papalakihin natin ang mga anak natin ng wala sila. Wala ang mga taong iyon.”
Tuluyan itong lumabas habang ako ay niyakap ni Mommy.
Tama si kuya papalakihin namin kayo ng wala ang mga taong iyon.
Hindi na rin naman namin sila makikita eh kaya gagawin namin ang lahat hindi n‘yo maramdaman na may kulang.
Hinimas ko ang aking tiyan at ngumiti ng tipid.
Excited na akong makita ka baby ko.
BINABASA MO ANG
Bloody Moon (Moon Trilogy 2) {BL} [COMPLETED] 🔞
VampiroStorya ng dalawang lahing pinahirapan ng tadhana. Kakayanin mo bang harapin lahat ng pag-subok na sasalubong sa inyo? Matatanggap mo ba ang magiging parte ng inyong kapalaran kung ito 'y na isulat na? Lahat ng tao sa mundong ito na ating ginagalawan...