SWEET ALORA (POV)
Kanina ko pa pinipigilan ang mga luha ko habang palinga-linga sa paligid. Malapit na akong tawagin sa stage para tanggapin ang deploma ko at midalya ko dahil Summa cum laude ako. Pero hindi ko parin nararamdaman ang prisinsya ni Axel.
"Asan kana ba Axel huh."? Bulalas ko sa hangin.
"Ayos ka lang ba Lora."? Nilingon ko si Susie sa tabi ko at ngumiti sa kanya ng peke.
"Okay lang ako Susie,! Wag mo nalang akong pansinin." Saad ko at agad umiwas ng tingin.
"SUMMA CUM LAUDE! SWEET ALORA MENDEZ BERLUSCONI."!! Tawag ng imse sa pangalan ko.
Pinilit kong tumayo kahit mabigat ang dibdib ko. At habang naglalakad papunta sa stage. Naramdaman ko ang pagkalaglag ng ilang botil ng luha ko. Bakit ba lahat ng importanteng taong inaasahan ko na nandito ngayon ay pinagkakait pa sa akin. Si Mama, at si Axel.
____
Ilang Oras lang at natapos na ang serimonya na walang Axel na dumating.
"Congrats beshie! Naabot muna ang pangarap mong makapagtapos." Susie said.
"Congrats lorangrang.! Sa wakas nakamit mo narin ang pangarap mo."!! Lala said.
Malungkot akong ngumiti sa kanila. Dapat maging masaya ako ngayon pero hindi ko magawa dahil hindi dumating ang taong inaasahan ko.
"Mauna na ako sa inyo Susie at Lala.! Pupunta lang ako sa seminteryo sandali para ipag malaki kay Lolo ang achievement ko." Saad ko sa dalawa.
"Sige! Pagkatapos mong pumunta sa seminteryo, punta ka agad sa apartment ko huh.! Dahil isi celabrate
Natin ang pagtatapos natin sa pag-aaral sa maraming taon." Lala said. Kaya pariho kaming natawa ni Susie. Paano ba naman kase ay pinagtitinginan kami ng Ibang mga studyante dahil sa biglaan nitong sigaw.
"Oo na wag kanang sumigaw.! Sandali lang naman ako eh." Saad ko sa kanila.
"Oh Sige na! Humayo kana ng makabalik ka agad." Lala said.
Tumango ako sa kanya at agad naglakad paalis.
At nang makarating ako sa labas ng unibersidad, pumarada agad sa harap ko ang itim na Lamborghini at agad binuksan ng Isa sa kapreng nakasunod palagi sa akin na parang mga aso ang pinto. Wala akong choice kundi sumakay, dahil kahit mag protista ako. Hindi rin naman ako pakikinggan ng mga shukoy na'to.
Pumasok ako sa kotse at sinabi sa driver kung saan ako pupunta.
At habang nasa byahe bigla nalang tumunog ang cellphone ni b1. Yeah b1 at b2 ang tawag ko sa dalawang bodyguard na intasan ni Axel na maging personal bodyguard ko.
"Yes master." Sagot ni b1 at biglang inabot sa akin ang cellphone nya.
"Master uno! Want to talk to you madàme." B1 said.
Sinimangutan ko muna ito bago kinuha ang cellphone nya.
"Bakit po master un,-' I mean Lucas."? Agad kong tanong. Nakalimutan ko kaseng ayaw nilang tawagin ko silang master.
"Did you see the news."? Malamig at walang buhay na tanong nito sa akin.
Umiling ako kahit hindi nito nakikita, Bago sumagot.
"Hindi! Katatapos lang ng ceremonya ng graduation namin at papunta ako ngayon sa cementedyo para bisitahin ang Lolo ko." Casual na sagot ko.
"Then ipagpaliban mo muna at umuwi ka sa condo nyo ni Axel.! Maghihintay kami doon." Saad nito at agad pinatay ang tawag.
Anong nangyayari.? "Sa condo nalang po tayo kuya." Saad ko sa driver. Agad naman itong sumunod sa sinabi ko.
Bigla akong dinagsa ng kaba sa hindi ko malamang dahilan. At halos 20 minutes bago namin marating ang building ng condo unit ni Axel.
Pinagbuksan ulit ako ni b1 ng pinto kaya agad akong lumabas. At pumasok sa building at sumakay ng elevator. At ng makalabas ako ng elevator ay laking gulat ko nalang dahil sa apat na kalalakihang nakatayo sa labas ng pinto ng condo ni Axel. At napansin ko sa kanilang apat na parang may mga mabibigat itong problimang dinadala. Nakatingin lang silang apat sa kawalan at parang abot hanggang galaxy ang mga iniisip.
"Kanina pa kayo.!? Agaw pansin ko sa kanilang apat. At halos mapaatras ako ng sabay-sabay silang tumingin sa akin. Nginaaa naman kase ng mga dambuhalang ito, subrang nakakatakot ang mga awrang dala.
Hindi sila sumagot at nakatitig lang sa akin, kaya ng makalapit ako sa pinto ay agad ko itong binuksan. Putragess hindi naman siguro ako kakainin ng apat na'to.
"Ano ang gusto nyo tubig po ba o juic,-'
Hindi ako natapos sa pagsasalita at agad pinutol ni Lucas.
"Sit down Lora." Walang buhay na wika nito sa akin. Kaya para akong Isang paslit na agad sumunod sa utos ng ama.
"Listen Lora! Alam naming magugulat ka sa sasabihin namin kaya tatagan mo ang sarili mo." Saad nito at napabuntong hininga muna bago hinilamos ang kamay sa Mukha at seryusong tumingin sa akin.
"Sumabog ang eroplanong sinasakyan ni Axel kaninang madaling araw ng papasok na ito sa Philippine area. At base sa imbistigasyon patay lahat ng sakay nito at hinahanap pa ang mga bangkay nila."
Nablanko ang isip ko sa sinabi ni Lucas. Kasabay ng panlalamig ng buong katawan ko.
"H-hindi m-magandang b-biro ito L-lucas.! N-nagbibiro ka l-lang D-diba."!? Nanginginig na tanong ko kasabay ng pag-agos ng malalaking butil ng mga luha ko.
"Fuck!! Siguraduhin lang ng Alice na yun na wala syang kinalaman dito. Dahil kung nagkaganun papatayin ko sya ng paulit-ulit."! Dark coldly said.
Naramdaman ko ang pangangatog ng tuhod ko, kasabay ng pagsakit ng subra ng puson ko.
"Ahhhh..! A-ang s-sakit."!!! Malakas na sigaw ko habang hawak ang puson ko.
"Fucking shit.!! She's bleeding."!
Hindi ko na narinig ang mga sinasabi nila. Dahil bigla akong kinain ng dilim kasabay ng pag-agos ng malaput na likido sa mga hita ko.
"Fuck! Let's go.! Let's bring her to the nearest hospital." Tanging boses nalang ni Lucas ang narinig ko at ang pagbuhat sa akin ng hindi ko alam kung sino ang naramdaman ko.
"No! Please! Wag naman sanang pati ang anak ko'y mawala din sa akin." Piping panalangin ko bago ako tinangay ng dilim.
___&the end😂😂
Hindi joke lang😂😂
Enjoy reading And please vote and follow for more free story 😊❤️🥰
BINABASA MO ANG
"THE MASTER'S OBSESSION" (TVDM #4)
AcciónAxel Nathaniel Berlusconi sya ang nangungunang pinaka magaling na hacker sa buong mundo. a heartless billionaire too and ruthless. at sya rin ang nangungunang mafia lord sa bansang pinanggalingan. at kahit kailan ay wala pa syang babaeng sineryuso d...
