"THE MASTER'S OBSESSION" (TVDM #4)

part 43

SWEET ALORA (POV)

Pangalawang araw ko na ngayon sa trabaho. At habang naglalakad ako para bumaba papunta sa canteen, Nakita ko si mayor Jacob na nakasandal sa pader at parang may inaabangan.

Lalampasan ko na sana ito. Ngunit bigla nalang nitong hinapit ang beywang ko at pinasok sa pintong nasa likod nito.

"A-ano p-pong g-ginagawa nyo m-mayor."? Nauutal na tanong ko dahil subrang lapit ng mukha nito sa mukha ko.

"Did we meet before."? Malamig na tanong nito sa akin habang nakatitig sa mga mata ko papunta sa labi ko.

"A-anong i-ibig m-mong s-sabihin."? Umaasang tanong ko. Dahil baka tama ang hinala ko! Baka si Axel nga ito.

"I think we meet before in Manila."?

Bumagsak ang mga balikat ko, dahil sa sinabi nito. Umasa na naman ako.

"Kung yan lang pala ang sasabihin mo Mayor.! Sana hindi mo na ako kinaladkad dito sa kwarto! Dahil baka may makakita sa atin at gawan pa ng issue. Dragon pa naman ang asawa mk."! Seryusong saad ko at tinulak ito. Ngunit hindi man lang ito natinag.

"I want to do this to you badly." Seryusong saad nito at ganun nalang ang paninigas ng buong katawan ko ng bigla ako nitong hinalikan ng mapusok sa labi.

Napapikit ako at dinamdam ang halik nito. Halik na katulad na katulad sa halik ni Axel. Nang maalala kong may asawa at anak pala ako ay tinipon ko lahat ng lakas ko at malakas itong tinulak at malakas itong sinampal sanhi para tumabingi ang mukha nito.

Nakatiim bagang itong tumingin sa akin kaya nginisihan ko ito ng nakakaloko.

"May asawa at anak kana Mayor! Ganun din ako. Kaya kung dinapuan ka ng kalibugan! Wag mo sa akin iputok dahil hindi kita papatulan.! D-dahil kahit mag l-lilimang taon ng nawawala ang asawa ko umaasa parin akong m-mahahanap ko sya." Nag unahang magsilaglagan ang mga luha ko kaya agad ko itong tinalikuran at lumabas.

"Bweseet sya!! Ahrgh! Kung hindi lang talaga ito pamilyado. Iisipin ko talagang si Axel ito! Dahil sa halik nyang subrang pamilyar." Kausap ko sa sarili ko habang naglalakad.

"Did you see my husband."!?

"Ayyy! Paniking malaki ang bibig."!! Malakas na tili ko ng bigla nalang sumulpot si paniki sa harap ko.

"Anong sinabi mo."!!!?

Napatakip ako sa dalawang tenga ko dahil sa subrang lakas ng boses nito.

"Pwede ba ma'am Kara.! Mag praktes ka namang kontrolin ang boses mo.! Para kang nakalunok ng speaker eh. At Isa pa hindi ko po nakita si Mayor. At Mauna na po ako sa inyo." Casual na sagot ko at hindi na hinintay pa na sumagot itoat agad itong tinalikuran. Dahil parang bubuga na naman ng apoy ang itsura nito. At Isa pa kailangan kong mag sinungaling sa kanya na hindi ko nakita ang asawa nya. Dahil kapag sinabi kong Nakita ko ito sa pinanggalingan ko malamang sa malamang sasabog na naman ang panubigin nito. Lalo pa't bantay sarado nito si Mayor.

"Hoy! Bakit ang tagal mo.! Malapit na tuloy lumamig ang mga inorder ko." Nakasimangot na saad sa akin ni vincie ng makalapit ako sa mesa nya.

"Ah tropic eh." Tipid na sagot ko at sinimulang lantakan ang breakfast na inorder ni vincie sa akin.

"Anong tropic na sinasabi mo! Eh sa taas ka lang naman galing."

"Ah! Kase may nasalubong akong pison! Ah esti big mouth pala.! Ay hindi si ma'am Kara pala." Saad ko habang ngumunguya.

"Speaking of the devil." Pabulong na wika ni vincie kaya nilingon ko ang tinitingnan nito, ngunit agad din akong napaiwas.

Dahil nakatingin pala sa amin si Mayor at ang masaklap lang ay nakayapos ang mga braso nito sa beywang ni paniki.

"Mommy! Daddy."!!

Napatingin ako sa batang matinis na sumigaw at patakbong lumapit kay Mayor at Kara. So ito na yata ang anak nila. Hindi naman ito kamukha ni Mayor Jacob dahil kamukhang kamukha ito ni Kara na sa tingin ko'y ka edad lang ng anak ko. Binuhat ito ni Mayor ng tuluyan na itong makalapit sa kanila.

Hindi ko namamalayang kumawala na pala ang mga luha ko dahil naalala ko na naman ang huling pagkikita namin ni Axel.

"I think there is a little kitten hiding here hmm."

"A-ayos ka l-lang ba e-engineer."?

Agad kong pinunasan ang mga luha ko at ngumiti ng tipid kay vincie.

"Ayos lang ako vin.! Naalala ko lang ang nawawala kong asawa. Magka mukhang magkamukha kase sila ni mayor Jacob eh." Malungkot na sagot ko.

"Hayst! Minsan talaga ang hirap intindihin ng tadhana." Vincie said.

___&&

Enjoy reading And please vote and follow for more free story 😊❤️🥰