We must save someone |Chanlix|

~10~

❦Felix's perspective♡

-"Felix~"- popatrzyłem na chłopaka siedzącego łóżko obok. -"Pójdziemy na dwór?"- poprosił jakby to ode mnie zależało czy możemy.

-"A wolno nam? Wypuszczą nas?"-

-"Tak, ja nie raz wychodziłem. Czasem nawet nie mówiłem pielęgniarce"-

-"Okay, to chodźmy"- wstałem z jasnej pościeli.

Zhong wstał z wymalowanym uśmiechem na ustach. Wziął spod ściany swoją kulę i skierowaliśmy się do szafy, i ubraliśmy kurtki.

Wyszliśmy na korytarz. Wzrok ludzi był skierowany na nas przez kilka sekund.

-"Dajesz radę tak chodzić?"- zapytałem. -"Masz przecież jeszcze jedną kulę"-

Chenle machnął ręką. -"Nie lubię z dwiema chodzić. Jedna mi wystarcza"- odpowiedział.

-"Yah! Youngbok! Chenle!"- przed wyjściem z budynku powstrzymał nas głos Seonghwy. Odwróciliśmy się do niego. -"Gdzie idziecie?"- spytał.

-"Stwierdziłem że pokażę Felix'owi ogródek szpitalny"-

-"Okej, ale następnym razem powiadomcie chociaż którąś z pielęgniarek na korytarzu aby mi albo doktorowi Lee przekazała, dobrze?"- zgodziliśmy się. -"A i nie siedźcie za długo bo się rozchorujecie!"- zawołał na odchodne.

Wyszliśmy na zewnątrz. Uderzył w nas podmuch ziemnego powietrza.

-"O, śnieg"- uśmiechnąłem się patrząc do góry na spadające płatki.

Że śnieg pada w listopadzie, niespotykane.

-"Jest jedno fajne drzewo, pod którym nie powinno być śniegu"- oznajmił Zhong.

-"No to prowadź"-

Udaliśmy się do dużego świerku i tak jak powiedział Chenle faktycznie nie ma pod nim białego puchu.

-"Chenle, ogólnie to co to było za piosenka, którą mi zaśpiewałeś aby mnie uspokoić?"- spytałem po prostu minutach rozmowy.

-"Szczerze to nie wiem"- ciemnowłosy zaśmiał się. -"Słyszałem jak nie raz doktor Park ją śpiewał i utkwiła mi w głowie. Często śpiewał myśląc że mnie nie ma w pokoju. Wyglądało to tak jakby śpiewał tobie"-

-"To urocze"- uśmiechnąłem się.

-"Też tak uważam"- zachichotał. -"Możemy jego zapytać o tę piosenkę"-

-"Możemy. Why not?"-

-"To chodź"- rzekł wstając.

-"Już teraz??"-

-"Yhy, why not?"- chłopak zaśmiał się.

Kiwnąłem głową po czym obaj wróciliśmy do budynku. Udaliśmy się do 'naszego' pokoju w nadziei że lekarz tam będzie.

-"A już miałem po was wysyłać panią Gwan"- oznajmił Park kiedy nas zauważył.

Wrzuciliśmy nasze kurtki do szafy. -"Hyung, mamy do ciebie pytanko"- zacząłem.

-"Więc słucham"- lekarz posłał nam przyjazny uśmiech.

-"Nie raz słyszałem jak śpiewasz jedną piosenkę. Chcielibyśmy dowiedzieć się co to za utwór"- wyjaśnił brunet.

-"Naprawdę to słyszałeś?"- Hwa lekko się zawstydził. -"Jest to piosenka Hongjoong'a. Jej tytuł to 'One day at the time'. Hongie wciągnął mnie w jeden konkurs muzyczny sprawiając że byłem wokalem"- wytłumaczył. -"Było to ciekawe doświadczenie"-

-"Występowałeś w tym konkursie gdzieś na scenie Hyung?"- dopytałem.

Park podrapał się po karku. -"Tak i szczerze to chyba nie chcę więcej śpiewać przed aż tak duża publiką"-

-"Dlaczego?"- zdziwił się Chenle. -"Przecież to takie fajne aby pokazać innym swój talent!"-

-"Masz rację Chenle-ah, ale ja wolę śpiewać w zaciszu domowym z Hongjoong'iem"- odpowiedział. -"No albo kiedy myślę że nikt nie słyszy"- zaśmiał się nerwowo.

-"Możesz nam zaśpiewać?"- poprosił Zhong.

Starszego zdziwiła ta prośba. -"Naprawdę chcecie?"-

-"Tak, nigdy jeszcze nie słyszałem jak śpiewasz Hyung"- odpowiedziałem a Chenle energicznie pokiwał głową.

Usiedliśmy na łóżkach.

-"Żeby nie było to linijek Hongjoong'a nie jestem w stanie wykonać"- ostrzegł.

-"Nie szkodzi Hyung. Zaśpiewaj tyle, na ile jesteś teraz w stanie"- posłałem mu uśmiech.

Park wziął głęboki wdech i zaczął śpiewać.

If you're a bit scared
You're living on edge
It's hard to escape your worries

If you wanna hide
You're losing your mind
You gotta lean on somebody

I'll be that somebody for ya
Thousand miles it don't matter
When you're feeling under pressure
Say the word I'll be there

'Cause you can reach me, easy, whenever you like
Hit me up, DM, tweet, Kakao me, or FaceTime
'Till we're free to meet up for a coffee and a smile
See you on the other side

Don't let it get, don't let it get you down

It's gonna end, it's gonna end, no doubt

Razem z Chenle kiwamy się do rytmu.

Hyung ma naprawdę ładny i łagodny głos. Chciałbym częściej słyszeć jego śpiew. Ciekawie byłoby usłyszeć duet Seongjoong tej piosenki. Może uda mi się kiedyś ich na to namówić.

When it's overwhelming, hold on tight
I'll be here, don't forget it
'Cause in life sometimes we need a
Helping hand, you'll be alright
Just take it slow, one day at a time

If you think you're trapped
You're in that box you built yourself
I'll help you break it

And I'm gon' catch you when you fall or when you're sinking
And when it gets too much don't over think it

Don't look back, let it go
Just keep calm and carry on, oh

Kiedy Park zakończył zaczęliśmy klaskać.

-"Masz naprawdę piękny głos Hyung"- skomentowałem.

-"Zgadzam się! Można słuchać godzinami"- dodał Zhong.

-"Dziękuję wam"- Hwa zaśmiał się i pogłaskał nas po głowach"-

˚✧ ₊˚ʚ♡ɞ ˚₊ ✧˚✧ ₊˚ʚ♡ɞ ˚₊ ✧ ﾟ

-------------------------------

"One day at the time">>>
Kocham tą piosenkę.

Also ale jak to w pon szkółka? (Od razu mówię że idk jak będzie z rozdziałem w tym pierwszym tygodniu szkoły bo od razu na plener jadę :v)

Anygays, powodzonka wszystkich. Abyście przeżyli <33