Aylardır ayrıydılar, görüşmüyorlardı. Sıla kendisinin haklı olduğundan oldukça emindi, geri adım atmıyordu. Furkan'da ilk zamanlar böyleydi. Kafa dağıtırken hoş olmayacak şeyler yapmıştı belki de. Fakat Sıla için önemli olan bu değildi. Daha çok bir özür beklentisindeydi.
O birkaç ayın sonunda pes etti Sıla. Furkan'ın evdeki eşyasını toplamıştı, atacaktı hepsini. Kapı çaldı, gitti açtı. Kargo gelmişti. Siparişleri geldi diye düşünmüştü ilk başta. Karşısında güller bulmayı beklemiyordu.
Gülleri aldı, içeri geçti. Kucağındaki güllerle yere oturdu.
"Hiç böyle bir adam değilimdir ama gözlerinin akıntısında tekrar kaybolabilmek için ne istersen yaparım. Yemin ederim, çok pişmanım.
Minik Tırtıl "
Sıla ona taktığı lakabı hala kullanıyor olmasına gülmüştü. Br süre kendiyle savaştı. Kendisinin haklı olduğunu biliyordu, hala böyle düşünüyordu. Fakat bu ayrılığa daha fazla dayanabilecek bir bünyeye sahip değildi.
Furkan'ın evine gitti. Bunu yaptığına şaşırıyordu. Yapmazdı, asla. Sanırım konu Furkan olduğunda ayarları şaşıyordu.
Kapıyı açan Furkan şaşırmıştı. Boynuna atlayan Sıla'ya ilk başta tepki veremedi. Sonrasında sarılmak aklına gelebilmişti.
-"Özledim.
-"Çok özledim."
Aynı anda sarf ettiler cümleleri. Artık kavga edecek birşeyleri yoktu, kapatmışlardı eski defterleri. O an ve uzun bir süre tek odakları beraber geçiremedikleri zamanı telafi etmekti.
___________________________________________
by Ateş
Biliyorum, fazla kısa. Ama Organize adlı şahısa bu tür şeyler yazmak oldukça zor. Anlarsın ya, keko, gerekse kıro falan. Umarım hoşuna gider, gitmezse yüzüme tükürebilirsin bu hakkı sana veriyorum. kezzap_girsin_gotune
