Son zamanlarda Atilla ile sürekli kavga ediyorduk. O günlerden birindeydik, kavgalarımız kıskançlık yüzünden oluyordu genelde.
-"Umrumda değilsin."
Kapıyı hızlıca kapatarak evden çıktı. İstemsizce gözlerimden yzşlar süzüldü, kendimi toparlamaya çalıştım.
Eşyalarımı toplayıp kendi evime gitmek için yola çıktım.Eve geldiğim zaman hemen eşlarımı yerine yerleştirdim.
Bu sefer ettiğimiz kavga diğer kavgalar gibi değildi, aramızı ciddi manada bozacak bi kavgaydı.
Bir yandan onunla bir daha konuşamayacak olma korkusuda içimde yer alıyordu. Kafamda olan sesleri biraz olsun sustirmak amacıyla müzik açıp yatak odama gittim.
Kendimi yatağa atıp güzel bir uykuya daldım. Kendimi yumuşacık hissediyordum resmen.
Beni uyandıran şey durmak bilmeyen zil sesiydi. Aşağı inip kapıtı açtım. Atilla hemen içeri geçmişti.
-"Evden neden buraya geldin? "
-"Evde olmamı istemezsin diye düşündüm."
Ciddi misin? der gibi bakıyordu yüzüme.
-"Zeynep, biz sevgiliyiz. Kavga edebiliriz ama son zamanlarda bunlar artmaya başladı."
-"Farkında değil miyim sanıyorsun!"
-"Ben seni hâlâ seviyorum ama."
Mutfağa geçip kendim için kahve hazırlayacaktım. Biraz olsun rahatlamak için iyi çözümdü. Ben mutfağa geçerken arkamdan Atilla bağırıyordu.
-"Konuşmamız gerek bu konuyu! "
-"Kavga istemiyorum!"
Mutfakta kendime kahve yapıp içeri geçtim. Atillanın karşısında olan koltuğa yerleştim.
-"Kıskanç biriyim ve bunu değiştiremiyorum."
-"Değiştirme! Sadece yakın bir arkadaşımdan kıskanma yeter."
-"Kız dibine düşecekti! Ya aynı şeyi biri bana yapsaydı ne yapardın?"
Sinirlenmişti. Haklı olduğumu kabul ederse aslında bütün sorun çözülecekti.
-"İkimizde suçluyuz bu konuda."
-"Tamam, artık bu konuyu konuşmak istemiyorum."
Bana katıldığını belli etmek amacıyla yanıma oturup beni kendine doğru çekmişti.
-"Kavga etmek bize pek yakışmıyor."
___________________________________________
by 212
zeynepleyimm umarım hoşuna giderrr.
