Egemen'le ayrılmaları üzerinden 5 ay, Eylül'ün hayatına birini alması üzerinden 2 ay geçmişti. Batuhan'la iyiye giden bir ilişkileri vardı. Fakat arkadaşları sağolsun Batuhan'ın kıskançlık problemi nedeniyle ondan ayrılmıştı.
Evde ağır depresif dolanıyordu, kapısı çaldı. Gözlerini zor açan o Eylül kapıyı nasıl açtı bilmiyorum. Egemen'i karşısında gördüğünde ne diyeceği birşey vardı ne söyleyeceği birşey. Kapıyı açık bırakıp içeri döndü.
Peşinden girdi Egemen, Eylül bedenini koltuğa bıraktığında kaşları çatıldı. Kafasının bi' kenarına yazdı, Muti abiyi yanına alıp Batuhan'ı indirecekti.
Eylül'ün yanında dizleri üzerine çöktü. Özlediği kokuyu içine çekmek için Eylül'ün engellemeye çalışan ellerini itip öptü onu.
-"Bu haller onun için mi?"
-"Değil."
Eylül'ün soğuyan ellerini tutup öpmüştü.
-"Yapma, yakma."
-"Seviyorsun."
-"Ne zaman bıraktım ki?"
-"Niye bitirdin o zaman?"
-"Bitirdik."
-"Hayır, bitirdin."
Eylül ona arkanı dönmek istediğinde onu tutmuş, yorgun bedenin üzerine eğilmişti.
-"Batuhan'la bitti, hiç olduğuna da inanmıyorum açıkçası. Bana beni neden bıraktığını açıkla, tekrar başlatalım."
Eylül koltukta doğrulmuş, o da yanına oturmuştu.
-"Ben çok bunalmıştım, benim seni sevdiğimden fazla seviyordun beni."
-"Bu mu?"
Ağlamaya başladığında kolları arasına çekmişti Eylül'ü.
-"Sana yetmiyor gibiydim."
-"Saçmalama, kendini kurmuşsun. Sen beni o kadar çok sevdin ki bana sadece karşılığını vermek kaldı. Tamam, Batuhan ibnesine koşmana bir o kadar sinirliyim ama bir o kadar da aşığım sana. Artık sensiz vakit geçirmek istemiyorum ben."
-"Beni bu kadar kolay affedemezsin."
-"Susarsanız sevi'cem sizi. Özledim diyorum anlaşılmıyor mu?"
Eylül güldü, dolu gözlerle ona sarıldı. Sonrasında bu konular bir daha açılmadı. Eskisi gibi değillerdi, daha iyilerdi. Tolga ne kadar tepki verse de Ebrar susturmuştu. Batuhan olaylarını ise Muti abi çoktan kapatmıştı, kendi yöntemleriyle.
___________________________________________
by Ateş
