Bugün biraz yorgun olsamda kalkıp Tolgaya verdiğim sözü tutmak için hazırlanmaya başladım.
Bugün doğum günümdü ve benimde konsere gelmemi istiyordu. Ben evde kalmak konusunda ısrar etsemde asla kabul etmiyordu.
Konserin başlamasına yarım saat kala konser alanına gittim. Tolgaya mesaj atıp erkenden gelenlere baktım. Tolgayı görür görmez hemen yanına geçtim.
Konser başlamıştı bile. Konserin ilerliyen saatlerinde Tolga beni çağırıyordu.
-"Bugün çocukluğumdan beri bana destek çıkan, her konuda yardım eden birinin doğum günü ve bunu burada ufak bile olsa kutlamak istiyorum"
Arkaya doğru gelip elimden çekerek beni tam ortaya getirdi. Bazı alkış sesleri duyuldu. Hemen arkaya gidip pastayı getirmişti.
Mumu üflemeden içimden dilek dilemeyi unutmadım. Alkışlar kopmuş bağırış sesleri kulağımı çınlatır derecedeydi ama güzeldi.
Tolga pastayı bir arkadaşımızın eline tutuşturup sıkıca sarıldı.
-"Yerin çok ayrı bende"
Konser bitmişti. Bizde Tolga ile sakin bir kafeye oturmuştuk. Doğum günlerimi genelde sade şekilde geçirmeye çalışırdım.
Kutlamalar bana uygun şeyler pek değil.
-"Ya hediye aldım ama kab-"
-"Gerek yoktu ki"
-"Var gibi hissetmiştim"
Kırmak istemediğimden dolayı kabul etmiştim. Kutuyu elime sıkıştırıp açmamı bekledi.
Kutuyu açtığımda içinde zarif ve sade olan kolye vardı. Belki bin defa teşekkür ettim bunun için.
Tolga ile çocukluğumu yaşamış olmak beni çok şanslı kılıyordu bence. Çok düşünceli ve nazik biriydi.
Ama onunda bazı kırgınlıkları vardı.
En yakınlarından bile beklenmeyecek hareketler gördü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
___________________________________________
by 212
