Ölümlü - Uzi kurgusunun benim kalemimden ikinci finalidir. O kurguyu okumak isteyenler için yazarımızın hesabı elif_212
___________________________________________
Elif de Utku da atlatmaya çalışıyordu bazı şeyleri. Utku'ya çok ağır gelmişti olaylar. Korkuyordu, Elif'i tekrar aynı yerde görmekten, kendine zarar vermesinden ve onu kaybetmekten ödü kopuyordu.
Çalan kapıya kalkmıştı Utku, Elif'le dün gece uyuya kalmışlardı koltukta. Bira şişelerinin üzerinden atlayıp kapıyı açtı. Karşısında Eylül'ü bulmayı beklemiyordu elbette.
*****
-"Doğan!"
-"He canım!"
-"Benim tabancamı sen mi aldın lan!"
-"Ne yapa'cam ben senin tabancanı!"
-"E yerinde yok, çekmece açık!"
-"Eylül'e sor, o yerini değiştirmiştir belki!"
Doğan'ın fikrine uyup Eylül'ün odasına girmişti Mücahit. Fakat Eylül'ü bulamamıştı.
-"Doğan, Eylül yok!"
-"Ne demek yok!"
-"Bildiğin yok işte amına koyayım!"
Mücahit binlerce kez şükretmişti Eylül'ün telefonuna takip özelliğini açtığına. Doğan'la çıkmış, Elif'in evine, olay yerine intikal etmişlerdi.
*****
Eylül içeri girmişti. Uyuyan Elif'e bakmış, gülümsemişti.
-"İçeride konuşalım mı? Uyanmasın."
Utku başını sallamış, odaya girmişti. Eylül arkalarından kapıyı kapatmış, kilitlemişti.
-"Hayırdır?"
-"Hayır, hayır. Allah'ın izniyle bugün bir sela fazla okunacak."
Eylül elini beline atmıştı, tabancayı kimse engel olmadan çekmek istiyordu. Kapının açılma seslerini duymuştu.
-"Elif'in o boku yemesinin sebebi sensin, azda olsa çokta olsa."
Utku son ana kadar Eylül'ün ona birşey yapabileceğine inanmıyordu. Dostuydu, bacısıydı belki de. Elif'in, Doğan'ın, en çokta Mücahit'in sesi duyuldu kapının ardından. Eylül tabancasını belinden çıkardı, kilidini açtı, Utku'ya doğrulttu.
-"Bu odadan sadece birimiz sağ çıkacak, o da benim."
Tetik çekildi, tam o sırada Doğan kapıyı kırabilmiş, içeri girebilmişti. Eylül'ün hedefi biraz olsun şaşmıştı. Göğüs kafesinin biraz altına denk gelmişti. Eylül hırsla tekrar sıkmaya hazırlanırken Mücahit müdahale etmiş, elinden silahı kapmıştı.
