Ufuk Atlas'ı okuldan almaya geç kalmıştı. Oğlunun korkmasından veya onu beklemeden gitmesinden oldukça korkmuştu. Okulun bahçesine girdiğinde Atlas'ı bir kızın kucağında, onun yanındaki çocukla oynarken bulmuştu.
Babasını gören Atlas kucağında olduğu ablayı bırakmış, babasına koşmuştu.
-"Baba!"
-"Oğlum!"
Küçük bir sarılma faslından sonra en sonunda ikilimiz tanışabilmişti.
-"Çok teşekkür ederim, Atlas'ı yanlız bırakmamışsınız."
-"Ne demek, çok eğlendik biz."
Oğlunun saçlarını seven kıza gülmüştü Ufuk.
-"Ben Ufuk bu arada. İzin verirseniz bunun için sonrasında ayrı teşekkür etmek isterim."
-"Biraz hızlı oldu sanki."
-"Hayatın fazla yaşamaya değeceğini sanmıyorum."
-"Berra. Görüşmek üzere."
*****
-"Bana geldi "Sende rap yapıyormuşsun." falan dedi. Dedim yapıyoruz ya falan. Adamla öyle tanıştık bildiğin. Ama nasıl sayko, nasıl!"
Ufuk'un anlattıklarını kahkahalarla dinliyordu Berra. Beraber first date faslını geçeli çok olmuştu. Ufuk'un sürekli ısrarlarıyla buluşup duruyorlardı. Berra da nazlanma olayını çoktan atlatmıştı. İkisi de oldukça eğleniyordu. Ufuk gülüşüne tutulmuştu.
-"Niye öyle bakıyorsun?"
-"Ha?"
-"Çok anlamlı baktın."
-"Yok, bakmadım. Baktım ya da niye bakmayayım dimi!"
Yersiz heyecanlanan Ufuk'la kahkaha atmıştı Berra.
-"Niye gerginsin sen?"
-"Aslında benim kafamda farklı şeyler vardı buraya gelirken. Ama dilim durmuyor sürekli birşeyler anlatıyorum."
-"Tamam, sakin ol şimdi. Anlat ne var kafanda."
-"Çınar senin oğlun değil, dimi?"
-"Hayır, yiğenim. Daha önce ne evlendim ne de çok uzun süreli bir ilişkim oldu."
-"Şaka yapıyorsun!"
-"Gayet ciddiyim, ha düşünürsen senin oğlun olması, evlenmiş boşanmış olman problem mi? Asla değil."
Ufuk büyük bir oh çekmişti. Onun için Atlas'ı sevecek biri olması çok önemliydi. Berra ise hem onu hem Atlas'ı çok sevecek bir kadındı.
*****
Doğum gününden birkaç gün önce eve kapatmıştı kendini Berra. Yaşadığı birkaç olay onu düşürmüş, depresyona sokmuştu. Ufuk doğum gününü bekledi, o gün kucağında Atlas'la kapısına dayandı Berra'nın.
Kapıyı şişmiş gözlerle açmıştı Berra. Ufuk davet beklemeden içeri girmiş, Atlas'ı Berra'nın kucağına salmıştı.
-"Ufuk, çocuk etkilenir."
-"Hiçbir şey olmaz. Ablasının üzülmesine kıyamaz o. Öp babacım ablayı."
Atlas'ın öpücük yağmuruna tutulan Berra gözyaşlarını tutamamış, hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı.
Çekip sarıldı Ufuk.
-"Shh, tamam yok bugün ağlamak. Hazırlanıyorsun çıkıyoruz."
-"Nereye?"
-"Sanane ya, çıkıyoruz işte. Ha, çanta hazırlamak isteyebilirsin bu arada."
-"Neden!"
-"Güzelim, gidip çantana birkaç günlük kıyafet koyuyorsun, geliyorsun. Bitti, bu kadar."
Berra pes etmiş, gidip hazırlanmıştı.
*****
Uzun bir araba yolculuğuyla şehirden uzaklaşmış, sakin bir yerde, tatlı bir tatil evine varmışlardı. Ufuk pek yaratıcı olamasa da Berra'yı bir süreliğine kaçırmak istemişti.
-"Ufuk, evden çıkmak istemiyordum."
-"Burası da ev yani istersen buradan da çıkmayabilirsin. Ama öyle bir şansın yok."
-"Teşekkür ederim."
Yine gözleri dolan Berra'yı sarılarak sakinleştirdi Ufuk.
-"Baba yakamadım!"
Sürprizi bozan Atlas'la gülmüştü Berra.
-"Birde kutlama mı yapacaktınız?"
-"Beceremedik dimi?"
-"Şapşalsınız."
-"Çaktırma."
Gözlerini kapatmıştı Berra. Ufuk'ta gitmiş, Atlas için pastanın mumlarını yakmıştı. Elinde koca pastayla gelen Atlas'la gözlerini açmıştı. Sahte bir şaşkınlıkla Atlas'a baktı Berra. Mumları üfledi, Atlas'a teşekkür etti.
Kenardan onları öylece izleyen Ufuk çoktan vermişti kararını. Bu kızın hayatından çıkma şansı yoktu.
-"İyi ki doğdun bitanem."
-"Seni seviyorum."
Boynuna sarıldı Berra. Fakat kıskanan ve sarılmaya katılmak isteyen Atlas'la ayrılmak zorunda kaldılar. İşte bu üçlü gerçekten çok güçlü.
___________________________________________
by Ateş
Nasıl birşey yazacağımı bilmediğim için başta çok soru sordum. Fakat çıktı birşeyler. Hoşuna gideceğini umuyorum. Tekrar teşekkürler. fuckinzenx
