GÜÇLÜ OLAN KAZANSIN

Yalan

Kabanımı giydikten sonra çantamı alıp,odadan
çıktım.Oda kapısı'nın önünde 2 koruma duruyordu,galiba Arda geldiğimden emin olmak
istiyor.Korumalar bana yol gösterip birlikte otoparka kadar indik.Arda direksiyonda oturmuş
telefonla konuşuyordu.Her kimse ciddiyetle konu-
şuyordu acaba kimdi ve ne konuşuyorlardı.Bende çok beklemeden yan koltuğa geçtim.

Telefonu kapatınca arabayı çalıştırıp,hastane
otoparkından çıkış yaptık.Ne Arda konuşuyordu nede ben.Arda'ya çaktırmadan Bugatti'nin içini
incelemeye başladım.Araba araba değildi sanki
tam bir cevherdi.Her şeyi son modeldi ve kendine
has dekarasyonu vardı.Çok güzledi...

Arda:Araba'yı beğendinmi.

Açelya:Ne! Ha evet beğendim çok güzel.

Arda:Beğenmene sevindim.

Hemen konuyu değiştirmeliyim beni nasıl
farketti.Çok utanç verici,hemen sakinleşip sorumu
sordum.

Açelya:Neden beni hastaneye götürdün?

Arda:Herkesin içinde seni ortalık yere bırakıp
gidemezdim,sonuçta yumuşak kalpliyim'dir.
en iyi sen bilirsin.

Diyip göz kırptı.Sakin ol kızım az daha dayan.
Bu adam neden bu kadar sinir bozucu olmak zorundamı?.Allah'ım sen bana sabır ver.

Açelya:Evimin adresi-

Diyecektimki birden sözümü kesti.

Arda:Biliyorum.

Açelya:Nasıl biliyorsun!.Sen nerden öğrendin.

Arda:Düşmanını yakından tanımalısın.

Açelya:Yok artık!yani daha ne diyim bilemiyorum.
Hem ne zamandan beri biliyorsun?

Arda:Davayı aldığın ilk günden beri biliyorum.
Ve bilmemde bir sakınca göremiyorum,
Savcı Hanım.

Hayret bi şeydi resmen.Kafamı cama yaslayıp
yolu izlmeye başladım.Arda'nında ara sıra bana
baktığını hissediyordum.Ama umrumda değildi. Sonunda oturduğum mahalleye girmiştik.

Arda:Tek'mi yaşıyorsun?

Açelya:Neden ne oldu?

Arda:Üst kattaki odada loş bir ışık gördüm.
Tekmi yaşıyorsun?.

Orası benim yatak odamdı.Ve şuan birimi evimdeydi?.Arda'ya yalan söyleyecektim onun
bu işe karışmasını istemiyorum.Yoksa olay dahada
büyüyecekti.

Açelya:Hayır bir arkadaşımla yaşıyorum.

Diyip,silah'ımın çantada olup olmadığını kontrol
ettim.Evet çantamdaydı,Arda'nın arabayı durdur
masını bekledim.Araba durunca vakit kaybetmeden emniyet kemerimi açtım.Arabadan
tam inecektimki Arda

Arda:İlaçlarını almadan nereye gidiyorsun.
Hem bu acelen neden?

Açelya:Ne acelesi ilaçlar için teşekküler.

Ben teşekkür'mü ettim.Acelemden ne dediğimimi biliyorum.Diyip hemen elinden aldım.Acelem
vardı ve tartışamazdım.Bahçe kapısını açıp
içeri girmiştim,Arda'ysa benim içeri girmemi
bekliyordu.Evin anahtarını çantamdan çıkarıp kapıyı yavaşa açıp içeri girdim.Kapıyı yavaşça
kapattıktan sonra hemen çantamdan silahımı çıkarıp alt katı aramaya başladım kimse yoktu.
Ama alt kat darmadağındı.

Kim evime girmiş olabilirki.
Elimdeki silahımla üst kata doğru çıkmaya başladım.Odamdan sesler geliyordu,yaklaşınca
bu sesin bir adama ait olduğunu anladım.
Telefonla konuşuyordu.Bende dinlemeye başladım

Şahıs:Cellat evet Savcı burda yaşıyor.
Ama evde değil.

Noluyordu?.Adamın sesi tanıdık geliyordu.
Saklandığım yerden çıkıp içeri girdim.Silahımı adamın tam kafasına doğrulttum.