Nefesini hissedebiliyordum,kalbim hızla atmaya
başlamıştı.Kalp ritmim sanki sahadan kaçmış bir at gibi hızlı atıyordu.Allah kahretmesin bu nasıl bir benzetme,Allah'ım sen beni affet.Hem bu adam bir adım daha atarsa,bir kaç saniye içerisinde yüzüne i...
Alarmımın çalmasıyla gözlerimi yavaşça aralmaya başlamıştım,yavaşça esnedikten sonra elimi masada duran telefonuma uzatıp elime aldım. Alarmı kapattıktan sonra yataktan kalkıp kapalı duran oda camımın yanına gittim,camı açtıktan sonra esen rüzgarla birlikte içime derin bir nefes aldım.Ama gökyüzü pek bi beyaz değildi,yağmur yağacağına eminim.
Daha fazla düşünmeden dolabıma yöneldim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolaptan kıyafetlerimi seçtikten sonra yatağın üzerine attım,bugün hiç moralim yok,neden bende bilmiyorum.Demekki insan her gün mutlu,enerjili kalkamazmış,her şey yaşadıklarına bağlıymış.Ve ben...benim hayatım,karmakarışık bir şey.Heleki Arda Keskin girdiğinden beri ayrı bir düğümlendi,bir türlü açılmıyor.Neyse,daha fazla düşünmeden banyoya yöneldim.
Kısa bir duş almıştım,kıyafetlerimide giymiştim. Makyaj masama geçip makyajımı yapıyordum,son olarak hafif bir dokunuşla gözüme gri bir far çektikten sonra,tam kalkacaktımki,hemen köşede Arda'nın bana hediye ettiği kolye duruyordu.Evet o günden beri burada duruyordu,ama gün yüzü göremedimki.Elimi kolyeye yavaşça uzattıktan sonra elime almıştım,gözlerimi kapatıp verdiği o anı düşünmeye başladım.Cidden beni şaşırtmıştı, ama aynı zamanda mutlu etmişti.
Acaba şuan ne yapıyor...kendime,yaptıklarıma, düşündüklerime,ve söylediklerime bir türlü anlam veremiyorum.Bi taraf seçmeliyim ama hangi taraf?hangi tarafa geçersem geçeyim,ya aklım ya da kalbim karşımda duruyor.Kalbime karşı daha ne kadar gelebilirim,bilmiyorum,onu özlüyorum,yanımda olmasını istiyorum...
Kolyeyi,kabına koyup,ayağa kalkmıştım.Dolaptan gri rengindeki ceketimi alıp giymiştim,ve alt kata inmek için merdivenlere yöneldim.Alt kata inmiştim,Merve'yse hemen mutfakta kahvaltı hazırlıyordu.Ona seslenip...
Açelya:Ooo,bakıyorumda sonunda birileri beni düşünüyor...
Lafımı tamamladıktan sonra Merve'yi yavaşça yanağından öpüp masaya geçtim,cidden şuan dertleşebileceğim tek kişiydi.Ben çayımdan bir yudum alırken Merve'yse karşıma geçip...
Merve:Neden,bana üzgünsün gibi geliyor.
Gözlerimi Merve'ye yöneltip...
Açelya:Sende biliyorsun,neyse,sana şöyle açıklayayım;kalbim ve aklım bir savaş içinde,ne yapacağımı bilmiyorum,ve artık bu durumdan rahatsız olmaya başladım.
